نگاهی به مجسمه عیسی (ع) در آغوش مادرش

نگاهی به مجسمه عیسی (ع) در آغوش مادرش

مجسمه عیسی (ع) در آغوش مادرش؛ از شاهکارهای مجسمه ساز بزرگ ایتالیایی میکل آنژ است. او این تندیس باشکوه را  در سن 24 سالگی از سنگ مرمری یک پارچه تراشید. میکل آنژ در این اثر مسیح را لحظاتی بعد از پایین کشیدن ازصلیب و در آغوش مادرش نشان می دهد. جزئیات لباس و چهره هر دو آن قدر طبیعی است که باور سنگ بودن تندیس سخت است.

چهره حضرت مریم غرق در آرامشی معنوی است .چهره عیسی نیز در عین آرام بودن رنج هایی را که کشیده است منعکس می کند.

داستانی درباره میکل آنژ و چگونگی خریدن سنگ برای ساخت مجسمه حضرت مریم گفته می شود. که واقعی بودن آن معلوم نیست اما خواندنش نیز خالی از لطف نیست.

مسیح محبوس در سنگ

روزی میکل آنژ از محلی  که در آن هـمـه نوع سـنگ مـرمـر یافـت مـی شد، عبور می کرد. که  چشمش به سنگ زیبایی افتاد. قیمت را پرسید. صاحب مغازه گفت: مـی توانی این سنگ را مـجانی بـرداری. چون مدتی اسـت این جا افتـاده و فـضـای زیادی را اشـغـال کرده است. میکل آنژ سنگ را برداشت و تقریباً یک سال تمام بر روی آن کار کـرد و تندیس بی نظیر عیسی (ع) را در آغوش مادرش آفرید. مدت ها بعد سنگ فروش مجسمه را دید و از میکل آنژ پرسید: این مـرمـر زیبا را از کجا آورده ای؟ میکل آنژ گـفت: این سنگ را نمی شناسی؟ این همان سنگی است که سال ها خـاک  می خورد.

سنگ فروش پرسید: چگونه فکر کردی که این سنگ  می تواند به چنین مجسمه ی زیبایی تبدیل شود؟ میکل آنژ گفت: مـن رویای سـاختن چـنین مـجسمه ای را در سر داشـتم. آن روز که از کنار آن قـطعه سنگ می گذشـتم، ناگهان مسیح را دیدم که مرا صدا می زند و می گوید: من در این سنگ محبوسم. آزادم کن.کمک کن تا از این سنگ بیرون بیایم . من دقیقاً همان مجسمه را در آن سنگ دیدم. بنابراین من بخش های اضـافی سنگ را کندم و بیرون ریختم تا مسیح و مادرش هر دو از اسارت سنگ آزاد شدند وبه این ترتیب مجسمه مسیح میکل آنژ یا همان مجسمه عیسی (ع) در آغوش مادرش ساخته شد .

شاید به این مطلب هم علاقمند باشید
مجسمه خمیری مسافر کوچولو و سیاره اش

 عیسی (ع) در آغوش مادرش

مجسمه های میکل آنژ/ عیسی (ع) در آغوش مادرش

مجسمه میکل آنژ حضرت مریم

مجسمه عیسی مسیح

مجسمه حضرت مریم میکل آنژ

مجسمه حضرت مسیح

عیسی (ع) در آغوش مادرش

مجسمه میکل آنژ

عیسی (ع) در آغوش مادرش

مجسمه میکل آنژ

نگاهی به مجسمه داوود، اثر میکل آنژ

امتیاز به این نوشته

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *