چرا نوجوان دوستانش را به خانواده ترجیح می‌دهد؟

یکی از چیزهایی که والدین ممکن است خیلی از آن شکایت کنند، این است که چرا نوجوان بیشتر وقتش را با دوستانش می‌گذراند؟ اینکه نوجوان جمع دوستانش را به جمع خانواده ترجیح دهد، موضوعی است که برای بسیاری از پدرها و مادرها آزاردهنده است؛ همه هم به دنبال راهی هستند که آن را رفع کنند و نوجوان را به جمع خانواده بازگردانند.

اما سوال اصلی اینجاست که آیا اصلا به این کار نیاز است؟ آیا واقعا لازم است که برای افزایش علاقه نوجوان به جمع خانه و خانواده تلاش کرد؟ یا اینکه باید او را به حال خودش رها کنیم؟ در این مقاله از نوجوان ها، یاد می‌گیریم که وقتی نوجوان جمع دوستانش را به خانواده ترجیح می‌دهد چه کنیم. با ما همراه باشید.

پیشنهاد مطالعه: سرگرمی های مفید برای نوجوان ها

چرا نوجوان از جمع خانواده فاصله می‌گیرد؟

و اما مهم‌ترین سوالی که والدین از خودشان و از متخصصان دارند: چرا نوجوان از جمع خانواده فاصله می‌گیرد؟ علت اینکه نوجوان جمع دوستان را به جمع خانواده ترجیح می‌‌دهد چیست؟ در پاسخ به این دو سوال، می‌توانیم این طور بگوییم که:

فاصله گرفتن نوجوان در این سنین از جمع خانواده، کاملا طبیعی است. علت این کار تنها آن است که شخصیت نوجوان در حال رشد بوده و او در تلاش برای یافتن استقلال فردی خودش است.

نوجوانان در سنین نوجوانی خود، نیاز دارند افرادی را در کنار خود داشته باشند که بتوانند به آن‌ها اعتماد کنند. نوجوانان نیاز به افرادی که دارند که از آن‌ها حمایت کنند؛ افرادی را می‌خواهند که بتوانند تجربیات مشترک خود را با آن‌ها در میان بگذارند.

در مرحله اول، نوجوان برای این موارد خانواده را در اختیار دارد. اما زمانی که نتوانست این دسته از نیازهای خود را در محیط خانواده برطرف کند، به دنبال افرادی فراتر از محدود خانواده خواهد بود. در این مواقع، نوجوان بدون شک به دنبال جمع‌های دوستانه خودش خواهد رفت.

پیشنهاد مطالعه: علت شلختگی نوجوانان

آیا فاصله گرفتن نوجوان از خانواده طبیعی است؟

چنان که در بخش قبلی نیز به آن اشاره کردیم، اینکه نوجوان ما در سنین نوجوانی، جمع دوستان را به خانواده ترجیح بدهد، کاملا طبیعی است. پسران و دخترانی که در سنین 13 تا 18 سالگی هستند، معمولا محیط‌های خارج از خانواده را بیشتر ترجیح می‌دهند. نوجوانان در این سنین معمولا یا وقتشان را تنهایی در اتاق خود می‌گذرانند، یا اینکه بیرون از خانه هستند و همراه دوستان خود، به کارهای مختلف می‌پردازند.

این موضوع اصلا جای نگرانی ندارد. هر نوجوانی برای اینکه بتوانند استقلال فردی خود را به دست آورد و به بلوغ برسد، نیاز به آن دارد که گاهی از جمع خانواده دور باشد. فاصله گرفتن نوجوان از خانواده همیشه هم بد نیست. حتی می‌تواند نشانه خوبی نیز باشد؛ نشانه‌ای از اینکه فرزند شما فرایند رشد عقلی خود را به بهترین شکل طی می‌کند.

تغییر روابط فرزند شما با خانواده در هر سن، امری است کاملا عادی؛ لازم است بدانید که در وهله اول، اصلا نیازی به استفاده از راهکارهای مختلف برای رفع این موضوع نخواهید داشت. دخالت در این روند، می‌تواند روند رشد شخصیت نوجوان را مختل کند.

پیشنهاد مطالعه: شرایط قانون کار برای نوجوان ها

چه زمانی باید وارد عمل شد؟

تا زمانی که همه چیز روند طبیعی خودش را طی می‌کند، نیازی نیست که به عنوان والدین نوجوان، وارد عمل شوید. اگر حس می‌کنید که نوجوان شما بیش از اندازه از خانواده فاصله گرفته است، باید این حس را پیش خود نگه دارید. تجربه نشان داده است که حساسیت والدین در این موارد بسیار زیاد است و در اکثر مواقع نیز کاملا بی‌جا است.

تنها در این موارد باید برای بازگرداندن نوجوان به جمع خانواده تلاش کنید و راهکارهای لازم را برای رفع این مشکل، در پیش بگرید:

در صورتی که متوجه شوید نوجوان شما در زمان دوری از خانواده، دست به رفتارها و اعمال مخرب می‌زند. باید به صورت غیرمستقیم نوجوان خود را زیر نظر داشته باشید و اگر متوجه شدید که دلیل این دوری، انجام برخی از رفتارهای مخرب و مضر است، باید وارد عمل شده و حضور نوجوان در جمع خانواده را افزایش دهید.

دوم، در صورتی که حضور نوجوان در جمع دوستانش حالتی افراطی پیدا کرده باشد. حضور نوجوان در جمع‌های دوستانه، همیشه هم خوب و مثبت نیست. گاهی اوقات برای جلوگیری از آسیب به نوجوان، باید وارد عمل شویم و با راهکارهای مختلف، کاری کنیم که نوجوان حضور در جمع خانواده را نیز ترجیح دهد.

در نهایت، به یاد داشته باشید که مشورت با متخصص و روانشناسان باتجربه در زمینه روابط با نوجوان، همیشه بهترین و مطمئن‌ترین راهکار است.

پیشنهاد مطالعه: اجتماع گریزی در نوجوانان

راهکارهایی برای افزایش حضور نوجوان در جمع خانواده

اکنون اگر نیاز دارید که برای افزایش حضور نوجوان در جمع خانواده تلاش کنید، باید آن را از طریق درستش انجام دهید. هرگونه اشتباه و اجبار در این روند، نه‌تنها نتیجه مثبتی به همراه نخواهد داشت، بلکه می‌تواند نوجوان را حتی از خانواده دورتر کند. به همین دلیل است که در این فرایند، باید دقت کافی به خرج دهید.

برای اینکه نوجوان را به حضور در جمع خانواده ترغیب کنید، بهتر است که این راهکارها را در پیش بگیرید:

دنبال ریشه مشکل بگردید

اولین کاری که لازم است به عنوان والدین انجام دهید، آن است که به دنبال ریشه و سرچشمه این مشکل بگردید. این اولین گام برای بازگرداندن نوجوان به خانواده است. بررسی کنید که آیا حضور نوجوان در جمع‌های دوستانه، طبیعی است و صرفا اقتضای سن اوست؟ یا اینکه در این میان عوامل دیگری از جانب شما باعث شده است که نوجوان از خانواده دور شود؟ با دانستن علت اصلی، راحت‌تر می توانید این موضوع را حل کنید.

به نوجوان خود نزدیک‌تر شوید

دیگر راهکاری که باید برای افزایش حضور نوجوان در جمع خانواده انجام دهید، نزدیک‌شدن به او است. هراندازه که به عنوان پدر و مادر با نوجوان خود صمیمی‌تر باشید، به همان اندازه نیز نوجوان میل بیشتری برای حضور در خانواده خواهد داشت. برای اینکه بتوانید ارتباط صمیمانه‌تری با نوجوان خود داشته باشید، می‌توانید از این موارد بهره بگیرید:

از نوجوان خود تمجید کنید، او را تشویق کنید و از سرزنش کردن او برای هر موضوع کوچکی دست بردارید.
اهمیت و علاقه خود را به نوجوان نشان دهید. برای او خوش قول باشید. کاری کنید تا نوجوان باور کند که برای شما مهم است و جایگاهی بالا برای شما دارد.
رازدار نوجوان خود باشید، پایه‌ی حرف‌هایش باشید و درباره مسائل مختلف با او صحبت کنید.
سعی کنید با دوستان او نیز ارتباط برقرار کنید و علاقه خود را به دوستانش نشان دهید. حتی اگر دوستانش مورد تایید شما نباشد.

پیشنهاد مطالعه: مهارت دوست یابی در نوجوانان

رابطه‌ای انعطاف‌پذیر با فرزند خود داشته باشید

در نهایت، سعی کنید که در رابطه خود با نوجوانتان، انعطاف بیشتری به خرج دهید. سخت‌گیری و اجبار بسیار، هیچ وقت جوابگو نخواهد بود؛ بلکه می‌تواند شرایط را از آنچه که هست نیز بدتر کند. از سخت‌گیری خود اندکی کاهش دهید و آزادی بیشتری به نوجوان بدهید. چه در محیط خانه و چه به صورت فردی روانی، نوجوان شما اگر احساس کند که سخت‌گیری برایش زیاد است، بدون شک جمع دوستانش را در بیرون از خانه، به شما ترجیح خواهد داد.