آرامگاه رئیس المجاهدین قزوین

آرامگاه رئیس المجاهدین از مکان های دینی شهر قزوین می باشد. این آرامگاه در بیرون شهر قزوین قرار گرفته است. بنای آرمگاه که نقشه مستطیلی دارد در دو طبقه ساخته شده است و طول آن 15 متر و عرض آن 60/12 متر می باشد. طبقه زیرین شامل سرداب و آب انبار است که با آجر و سنگ ساخته شده است و راه ورود به آن پلکانی است که در جهت جنوبی بنا و زیر دو پنجره اتاق های طبقه اول قرار دارد. طبقه بالا که بخش اصلی بنا و آرامگاه است، نقشه ای خاص دارد. اتاق چهار گوش آرامگاه در ابعاد 20/4 متر در مرکز بنا قرار دارد. در وسط هر یک از ضلع های چهار گانه این اتاق طاق نماهایی با قوس نعل اسبی ایجاد شده است که طاق نماهای شمالی و جنوبی به دو ایوان و طاق نماهای شرقی و غربی به دو راهرو متصل شده اند. در چهار گوشه آرامگاه، چهار اتاق قرار دارد که با قوس گهواره ای پوشیده شده اند.
بنای مقبره آجری و به ابعاد 12/60×15 متر در دو طبقه ساخته شده که سرداب در طبقه زیرین قرار گرفته و یک طبقه نیز روی آن قرار دارد. اتاق مقبره به صورت چهارگوش در مرکز بنا واقع شده است. طاق‌نماهای شمالی و جنوبی به ایوان‌های شمالی و جنوبی راه می‌یابد. سقف اتاق‌ها با قوس گهواره‌ای شکل پوشش یافته است. روی اتاق مقبره گنبدی آجری برپا گردیده که با کاشی‌های رنگی و طرح‌های هندسی تزئین نموده‌اند. در این مقبره همسر ایشان نیز مدفون می‌باشد. اتاق آرامگاه با طرح چهار فیل پوش و کتیبه ای در بالا اجرا و تزئین شده است. کتیبه این بنا در حال حاضر فرو ریخته است. بر روی اتاق آرامگاه گنبدی آجری جای دارد که روی آن با کاشی های رنگی با طرح هندسی تزئین شده است که بیش تر آن ها نیز فرو ریخته است و سنگ مزار شکسته است ولی بر روی آن تاریخ 1333ه . ق حک شده و نام تراشنده آن میرزا عبدالله هنوز بر روی آن خوانده می شود. سنگ قبری متعلق به همسر رئیس المجاهدین که آسیه نام داشته در دیوار شمالی اتاق آرامگاه نصب شده است. شخصیت مدفون در این آرامگاه میرزا حسن رئیس المجاهدین فرزند میرزا مسعود شیخ الاسلام قزوینی است. او از مجاهدین دوره مشروطیت در قزوین است که در فتح تهران با سپاه آزادی خواهان که از گیلان حرکت کرده بود همکاری داشت و پس از فتح قزوین، سران مستبد این شهر را از میان برداشت.