آشپزخانه و حال خوب

اختصاصی نشریه اینترنتی نوجوان ها

زهرا امیربیک: من می گویم حال زنی که آشپزی می کند با فضای آشپزخانه و چیزی که می پزد رابطه مستقیم دارد!

قبول داری؟
مثلا خانمی که صبح سرحال از خواب بیدار می شود و زندگی را شروع می کند حال خوبش مثل یک عطر در هوا می پیچد و پخش می شود. اول به گل های زیبا کنار آشپزخانه اش آب می دهد، بعد با شادی ظرف های شب قبل را جمع می کند و در حالی که آواز می خواند ظرف ها را با کف زیاد و آب کم (برای صرفه جویی) می شوید.
رادیو یا تله ویزیون را روشن می کند و صدای موسیقی پر انرژی را زیاد می کند و با تمام قوا پیاز های درشت را سرخ می کند و تند بودنش اشک هایش را جاری می سازد و او در حالی که می خندد اشک هایش را پاک می کند و تصویری پر از تناقض را می سازد و با روشن کردن ماهیتابه برای سرخ کردن پیاز ها ماجرا شروع می شود!
در ابتدا که صدای جیلز و ویلیز سرخ شدن پیاز موسیقی دل نشینی را رقم می زند و پس از آن رنگ های جور وا جور برای پختن غذاهای مختلف صف می کشند… گوجه های سرخ، فلفل دلمه های سبز رنگ، لیمو های زرد و آبدار…
و همین طور همه چیز جمع می شوند تا یک روز خوب را بسازند.
این حال خوب در تمام آشپزخانه که نه در تمام خانه چرخ می زند و تا زمان آماده شدن غذا همه را یاری می دهد و بعد از آن یعنی بعد از آماده شدن عطر و بویش راه می افتد سمت پنجره و به کوچه می رسد و کمی بعد به تمام محله سرایت می کند و به همین سادگی این حال خوبی که خیلی هم سخت به دست نیامده بود به افراد دیگر توی کوچه هم سرک کشید!
در این جور خانه ها و با این جور خانم ها یک چیزی در خانه جریان می گیرد چیزی شبیه زندگی!
و اما برعکسش هم متاسفانه وجود دارد.
یک لحظه برگردید و برعکس تمام چیزهایی که گفتم را تصور کنید.
با حال بد صبح را شروع کنی و انرژی منفی ات را به کل عالم پرتاب کنی. آن وقت نه تنها آشپزی حالت را خوب نمی کند که حتی پیازها هم می سوزند، برنج ها هم دم نمی کشند و نمک و فلفل غذا اندازه نمی شود. همه چیز جمع می شوند که غذای تو خوشمزه نشود و بوی خوبش راه نیفتد توی خانه!

شاد باشید (: