آنچه درباره گریه کردن باید دانست

گریه نه تنها برای روح و روان بلکه جسم انسان هم مفید است و مهار اشک ها و جلوگیری از خروج آنها از بدن مضر خطرناک محسوب می شود.

هنگامی که انسان دچار استرس و هیجان می شود، مغز او ترکیبات شیمیایی و هورمون های خاصی تولید می کند و گریه در دفع آنها از بدن به انسان کمک می کند.

اشک های احساسی در واقع مواد سمی که در پی استرس و هیجان در خون تجمع پیدا می کنند را دفع می کند. اشک های احساسی موجب کاهش سطح منگنز بدن می شوند.

در واقع می توان گفت گریه هم مانند ادرار و تعریق باعث حذف مواد سمی و زائد بدن می شود. هورمون هایی که بعد از استرس در بدن انباشته می شوند، به سطح سمی رسیده و باعث تضعیف سیستم ایمنی بدن و دیگر فرآیندهای بیولوژیکی می شوند. اشک های احساسی به عنوان دریچه اطمینان برای قلب عمل می کنند. ترکیباتی که حین استرس در بدن جمع می شوند با اشک خارج می شوند و همین امر باعث کاهش استرس در فرد می شود. این مواد شامل موارد زیر می شوند ؛ آندروفین که در کنترل درد موثر است ، پرولاکتین که در تنظیم تولید شیر نقش دارد و آدرنوکورتیکوتروپین که یک نشانگر مهم استرس است. لازم به ذکر است سرکوب اشک می تواند باعث افزایش استرس در افراد شود.

تحقیقات نشان داده است که گریه کردن نه تنها مضر نیست بلکه دارای فوایدی هر چند محدود است که نباید آنها را برای سلامت نادیده گرفت. ، عمل گریه کردن فشار زیادی را بر بدن می آورد که ممکن است درک جنبه های مثبت گریه را دشوار سازد.

باشگاههای گریه

ژاپن یکی از معدود کشورهایی است که باشگاههای مخصوص گریه کردن تاسیس کرده است، در این مکان ها فیلم ها و سریال های تلویزیونی که باعث گریه مخاطب می شود، پخش می شود.

مردم به منظور از بین بردن استرس مربوط به کار به این باشگاهها مراجعه می کنند.

چه کسی می گوید گریه برای سلامتی مضر است؟

در مورد اثرات مثبت خندیدن برای مردم بسیار گفته شده است. چهره غمگین زمانی که با گریه همراه شود ممکن است چشم درد بیاورد اما این موضوع بر اساس آنچه که در ظاهر به نظر می رسد نمی تواند قضاوت ساده ای را ایجاد کند.
اگر شما پس از وقوع رویداد ناگواری احساس گریه کردن را دارید ، اجازه دهید تا اشک های غم و اندوهتان جاری شود. اگر جلوی اشک های خود را بگیرید این امر منجر به آسیب رساندن به خود است.
گریه ، استرس را از بین می برد. برخی از هورمونهای عمده استرس در خارج از بدن از طریق اشک از بین می روند.

محققان با این حال ، اشاره کردند که اشکی که در زمان خرد کردن  پیاز جاری شود برای کاهش استرس موثر نیست.

این تحقیقات نشان داد که اشک ناشی از غم و اندوه و یا پس از احساس آسیب باعث می شود که هورمون های مبتنی بر پروتئین و هورمون «آدرنوکورتیکو» افزایش یابد.

همه این هورمون معمولا در پاسخ به استرس ترشح می شود ؛ به این دلیل ، مردم پس از گریه ناشی از آسیب دیدن و غم و اندوه و درد ، احساس بهتری پیدا می کنند؛ همچنین در حین گریه ، چون ما تمایل داریم تا نفس عمیق بکشیم ، به همان دلیل نیز در کاهش استرس کمک می شود.

اشک شادی پس از موفقیت ستودنی حداکثر میزان بهبودی در خلق و خوی را فراهم می سازد.

گریه کردن در زمانی که شما شخص عزیزی و یا شیء با ارزشی را از دست می دهید ، ممکن است اجازه دهد که شما برای مقابله با این وضعیت احساس بهتری داشته باشید.

این آنزیم دیواره سلولی باکتری ها را که برای بقای خود ضروری است را از بین می برد.

این ویژگی ضد میکروبی اشک بشر به توقف باکتری که باعث عفونت چشم می شود ، کمک می کند.

همچنین عکس العمل اشک پس از قرار گرفتن در معرض دود ، گرد و غبار و پیاز که جاری می شد در واقع به حفاظت از چشم ها از آسیب و جلوگیری از صدمات ناشی از این محرک کمک می کند . این اشک ها که ما دوست نداریم دیده شوند در واقع از چشم های ما در برابر محیط محافظت می کنند.

مشاهده شده است که فشار خون به دنبال یک بار گریه کردن کاهش می یابد.

سلب مسئولیت : اطلاعات ارائه شده در این مقاله صرفا برای آموزش به خواننده است و این مطالب بعنوان یک جایگزین برای توصیه های یک متخصص پزشکی نمی باشد.

▪ PH اشک کمی قلیایی است و مزه آن ترش و شور است. علت مزه شور اشک اغلب به علت وجود کلراید سدیم و پتاسیم در اشک است. میزان نمک موجود در اشک با میزان نمک پلاسمای خون برابر است. غدد اشکی روزانه در حدود ۲ قاشق چایخوری اشک تولید می کنند.

▪ علت ریزش اشک از چشم هنگام خمیازه یا خنده ، وارد شدن فشار به غدد و کیسه اشکی است. از طرف دیگر غدد اشکی تحت کنترل سیستم عصبی خود مختار است و این سیستم عصبی تمام کارکردهای غیرارادی را کنترل می کند. تحریک این اعصاب در اثر خمیازه کشیدن منجر به تحریک غدد اشکی نیز می شود.

▪ علت سوزش و اشک چشم هنگام خرد کردن پیاز به علت وجود آنزیم ها و آمینو اسیدسولفوکساید موجود در سلول های پیاز است. آمینو اسید سولفوکساید توسط آنزیم های پیاز به سولفینیک اسید تبدیل می شود که بسیار ناپایدار است و سریع به گازی فرار تبدیل می شود. هنگامی که این گاز با آب درون چشم (اشک) ترکیب می شود، تولید اسیدسولفوریک ملایمی می کند که باعث سوزش و ریزش اشک می شود. با افزایش تولید اشک بدن سعی می کند, اسیدسولفوریک را رقیق و از چشم ها بشوید.