سیاره مریخ تنها سیاره ای است که ممکن است امکان زندگی در آن فراهم باشد.از سال 1960 تا به حال موشک ها و فضاپیماهای متعددی به سیاره مریخ فرستاده شده است و هر بار دانشمندان در مورد این حقیقت مطمئن تر شده اند.اگر چه سیاره مریخ شباهت های زیادی با زمین دارد اما تفاوت های چشمگیری هم بین این دو سیاره وجود دارد.
در سال 1976 ناسا دو فضاپیمای رباتیک را با نام وایکینگ1 و وایکینگ 2 به مریخ فرستاد. وایکینگ 1 خاک مریخ را جهت تست و جستجوی علائم حیات بررسی کرد اما چیز خاصی یافت نشد. ستاره شناسان در صدد جستجوی باکتری های زنده و فسیل های کوچک هستند تا تاریخ این سیاره مرموز را کشف کنند. اگر هم چنین مواردی وجود داشته باشند برخلاف زمین عمری کوتاه دارند و بقایای آن ها برای مدت طولانی باقی نمی ماند. در سال 2008 ناسا فضاپیمایی را جهت تحقیق در مورد خاک یخ زده قسمت قطب شمال این سیاره به آن جا روانه کرد.
سیاره مریخ که اغلب سیاره سرخ نامیده می شود، به دلیل ظاهر مایل به قرمز ناشی از اکسید آهن (زنگ) روی سطح آن، شبیه ترین سیاره زمین در منظومه شمسی است. مریخ دارای یک شبانه روز 24.5 ساعته، کلاهک های یخی قطبی، فصول و انواع ویژگی های جغرافیایی مشابه زمین است. مریخ نوردهای ناسا، از جمله Perseverance اخیرا، شواهدی از جریان های آب باستانی یافته اند که منجر به این گمانه زنی می شود که مریخ زمانی می توانسته از حیات پشتیبانی کرده باشد.
با وجود این شباهت ها، سیاره مریخ چالش های مهمی را برای بقای انسان ایجاد می کند. جو نازک آن که عمدتاً از دی اکسید کربن تشکیل شده است، محافظت کمی در برابر تشعشعات خورشیدی ارائه می دهد. دمای سطح مریخ بسیار متفاوت است، روزهای تابستانی در خط استوا به ۲۰ درجه سانتی گراد (۷۰ درجه فارنهایت) می رسد، اما در شب به ۷۳- درجه سانتی گراد (۱۰۰- درجه فارنهایت) می رسد. فشار اتمسفر پایین سیاره (کمتر از 1% فشار زمین) باعث می شود آب مایع در سطح ناپایدار باشد.
برای زندگی در مریخ، به فناوریی نیاز داریم که از ما در برابر تشعشعات محافظت کند، هوای قابل تنفس را تامین کند و گرما را فراهم کند. دانشمندان و مهندسان در حال بررسی راه حل هایی مانند ساختن زیستگاه در زیر زمین یا استفاده از خاک مریخ برای محافظت در برابر تشعشعات هستند. برای تولید اکسیژن، مریخ نورد Perseverance ناسا آزمایشی به نام MOXIE (آزمایش بهره برداری از منابع اکسیژن در محل مریخ) انجام داد که با موفقیت اکسیژن را از جو غنی از دی اکسید کربن مریخ تولید کرد. سیستم های پشتیبانی از حیات به طور بالقوه می توانند آب را از یخ قطب های مریخ یا در زمین استخراج کنند.
آینده زندگی در ستاره ها
زنده ماندن در مریخ بدون شک یکی از بزرگترین چالش هایی است که بشر تاکنون با آن روبرو بوده است. موانع تکنولوژیک بسیار زیاد هستند، اما لزوما غیرقابل عبور نیستند. با پیشرفت‌های فناوری فضایی، استخراج و بازیافت منابع حیاتی و ساخت زیستگاه‌های حفاظتی، ممکن است روزی بتوانیم حضور انسانی را در سیارات ایجاد کنیم.
با این حال، مهم است که به یاد داشته باشید که بقا با شکوفایی یکسان نیست. در حالی که این فناوری‌ها ممکن است به ما امکان بقا در این جهان‌های بیگانه را بدهند، ایجاد جوامع انسانی خودپایه و شکوفا در سیاره مریخ یک هدف دور باقی مانده است. در حال حاضر، بهترین استراتژی بقای ما ممکن است مراقبت بهتر از سیاره خود باشد.
ماهواره پلانک و دستاوردهایی بزرگ برای علم نجوم
خیلی خوب بود
میتوان زندگی کرد اما اکسیژن باشد
فضانورد کنجکاوی که اخیرن فرود موفقیت امیزی روی مریخ داشت اطلاعات خوبی ازش به زمین ارسال کرده
بستگی به شرایط جویش داره………
به نظر من در مریخ موجودات زنده در اعماق زمین زندگی میکنند چون در انجا اب وجود داره و از اثار مخرب اشعه خورشید خبری نیست
فشار هوا و اشعه های خورشید چی؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟
ایا مریخ هم لایه ازون دارد؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟
آب داره ولی یخ زده
آب نداره که