کرگدن ها زمانی در بسیاری از نقاط اروپا، آسیا و آفریقا زندگی می کردند در آغاز قرن بیستم، 500000 کرگدن در آفریقا و آسیا زندگی می کردند. تا سال 1970، تعداد کرگدن ها به 70000 کاهش یافت و امروزه حدود 27000 کرگدن در حیات وحش باقی مانده است.
کرگدن ها به پنج گونه تقسیم می شوند. سه گونه آنها در جنوب آسیا وجود دارند و دو گونه دیگر در آفریقا هستند. گونه های مختلف کرگدن ها، سیاه، سفید، هندی، جوان و سوماتران نام دارند. برخی ملیت ها کرگدن را «بینی شیپوری» می نامند.هر پنج گونه این حیوان تا وزن بالاتر از ۱۰۰۰ کیلوگرم رشد می کنند. کرگدن سفید تا بیش از ۳۵۰۰ کیلوگرم رشد می کند. بعد از فیل، این گونه بزرگ ترین پستاندار روی زمین است. سه گونه از آنها در معرض خطر انقراض هستند.
پوست ضخیم حیوان مانند زرهی است که از آنها در برابر محیط بیرون محافظت می کند. برخلاف بدن بزرگ، آن ها مغز کوچکی دارند. کرگدن های هند و جاوه تنها یک شاخ دارند در حالی که نوع سوماترایی آن ها دو شاخ دارد. شاخ های این جانور بزرگ از پروتئینی به نام کراتین تشکیل شده است. کراتین ماده ای است که پوست و مو از آن تشکیل شده است.
جای تاسف است که بدانید بیشتر حیوانات توسط انسان ها شکار می شوند و بیشتر این شکارها به خاطر شاخ های این حیوان است.
شاخ کرگدن
استفاده پزشکی از شاخ این حیوان در چین و برخی نقاط باعث شده این حیوان بیچاره نسلش به خطر انقراض بیفتد. برخی مردم معتقدند استفاده از شاخ این حیوان به انسان قدرت زیادی می دهد. کرگدن ها حیواناتی گیاه خوار هستند. نکته جالب اینجاست که رنگ پوست گونه کرگدن سفید – خاکستری است!
این حیوانات دارای جثه ای بزرگ و سنگین هستند و معمولا جثه سنگین شان را به کندی حرکت می دهند. آن ها نسبت به محیط اطراف خود کم توجه اند. آنها حیوانات دیگر را شکار نمی کنند زیرا آن ها علف و گیاه خوارند. جثه سنگین آن ها روی چهار پای کوتاه قرار دارد و هر پا دارای سه انگشت است. کرگدن ها در زمره حیوانات سم دار هستند و به خانواده اسب ها تعلق دارند.
