ورزش نوجوانان می تواند تأثیر مثبت قابل توجهی بر رفاه نوجوان داشته باشد. ورزش‌ها نه تنها استرس را کاهش می‌دهند، بلکه به نوجوانان راه‌هایی برای ایجاد پیوند و تمرین همکاری می‌دهند و در عین حال از فواید سلامت جسمی و روانی ورزش بهره‌مند می‌شوند.
ورزش منظم یک راهبرد مهم حفظ سلامتی نوجوانان است. ورزش کنترل وزن را تسهیل می کند، به افزایش استحکام استخوان ها کمک می نماید و عوامل خطرساز قلبی عروقی را بهبود می بخشد. سلامت روانی نیز ممکن است ارتقا یابد. نوجوانی فعال می تواند پایه و اساس آمادگی جسمانی در طول عمر باشد. آیا پرداختن به رشته های ورزشی مختلف اثر خاصی بر رشد و بلوغ کودکان و نوجوانان دارد یا خیر؟
ورزش نوجوانان و رشد قدی و وزنی
شرکت در فعالیت های ورزشی و تمرین شدید اثر واضحی بر روی رشد قد و سرعت رشد آن (میزان افزایش قد در سال) در کودکان و نوجوانان سالم و دارای تغذیه مناسب به جای نمی گذارد. به جز چند مورد استثنا معدود. ورزشکاران هر دو جنس در تعدادی از ورزش ها به طور متوسط قدهای معادل یا بیش تر از افراد غیر ورزشکار دارند.
بر عکس قد، وزن بدن می تواند با انجام تمرین منظم ورزشی تحت تاثیر قرار گرفته، مطالعات انجام شده بر روی ترکیب بدن عموما وزن بدن را به دو جز لخم (بدون چربی) و چربی تقسیم می نمایند. تمرین با کاهش چاقی در هر دو جنس و گاهی با افزایش توده بدون چربی به خصوص در پسرها همراه است.
مزایای ورزش نوجوانان
1- ورزش بر سطح سروتونین تأثیر می گذارد، ماده ای شیمیایی که به تنظیم سلامت روان کمک می کند و انتقال دهنده عصبی نوراپی نفرین را تحریک می کند که خلق و خو را بهبود بخشد.
2- فعالیت بدنی باعث آزاد شدن اندورفین، “مواد شیمیایی شادی بخش” طبیعی بدن می شود و سطح هورمون استرس کورتیزول را کاهش می دهد.
3- ورزش با عث کمتر شدن استرس، اضطراب، افسردگی و فکر خودکشی می شود.
4- شرکت در ورزش های گروهی خطر سوء مصرف مواد در نوجوانان و سایر رفتارهای بی پروا را کاهش می دهد.
5- ورزش های تیمی تاب آوری، همدلی، اعتماد به نفس و توانمندسازی را افزایش می دهد.
6- ورزش نوجوانان عملکرد اجرایی، خلاقیت، رشد شناختی و خود تنظیمی را افزایش می دهند.
7- بهبود کار تیمی و مسئولیت اجتماعی از مزایای اضافی ورزش های تیمی برای سلامت روان است.
8- نوجوانان هرچه زمان بیشتری را صرف فعالیت بدنی کند، زمان کمتری را در رسانه های اجتماعی صرف می کند.
8- ورزش‌نوجوانان و همچنین سایر فعالیت‌های بیرون از خانه، نوجوانان را به بیرون از خانه می‌برد تا بتوانند از زندگی در طبیعت را تجربه کنند.
9- زمانی که نوجوانان از نظر جسمی فعال هستند، خواب آن ها نیز بهبود می‌یابد زیرا خواب برای حفظ سلامت روان ضروری است.
10-در واقع، تحقیقات نشان می‌دهد که ورزش و سایر انواع فعالیت‌های بدنی می‌تواند به همان اندازه دارو در بهبود سلامت روانی و سطح شادی نوجوانان مؤثر باشد و در عین حال سلامت جسمی را تقویت کند.
ورزش نوجوانان وتمرین روی بافت های بدن
نسوج استخوانی (اسکلتی). عضلانی و چربی سه جز اصلی ترکیب بدنی هستند. فعالیت فیزیکی و تمرین منظم در دوران کودکی و نوجوانی با افزایش محتوای مواد معدنی و جرم استخوان همراه است. اثرات سودمند بیش تر در فعالیت‌های متحمل وزن نظیر دو و میدانی. فوتبال و ژیمناستیک نمایان می شوند تا فعالیت های غیر متحمل وزن (مثل شنا). محتوای ماده معدنی استخوان که در طی دوران کودکی و نوجوانی بدست می آید معرف خوبی از محتوای ماده معدنی استخوان در دوران بزرگسالی است.
در مورد عضله، در پسران نوجوان برنامه های مقاومتی نظیر تمرین با وزنه با هیپرتروفی همراه می باشد و ممکن است در پسران پیش از دوران نوجوانی و در دختران و یا در سایر اشکال تمرینی رخ ندهد یا میزان آن کم تر باشد. مدرک محکمی وجود ندارد که نشان دهد توزیع تارهای عضلانی در کودکان و نوجوانان در اثر تمرین تغییر می کند. ورزشکاران فعال کودک و نوجوان عموما ضخامت چین پوستی کمتری در قیاس با سایر افراد دارد. بلوغ بیولوژیک کودکان ونوجوانان از سه منظر مورد توجه قرار می گیرد: اسکلتی.جنسی و پیکری (سوماتیک).
تمرین منظم ورزشی اثری بر روی بلوغ اسکلتی ندارد. مطالعات طولی کوتاه مدت بر روی پسران و دختران در ورزش های گوناگون نشان دهنده میزان مشابهی از بلوغ اسکلتی چه در ورزشکاران و چه در افراد غیر ورزشکار هستند. یعنی بلوغ اسکلتی همگام با سن تقویمی کودک پیش روی می کند. از نقطه نظر بلوغ پیکری، تمرین ورزشی هیچ اثری بر روی زمان حداکثر رشد و میزان رشد قدی به هنگام جهش رشدی نوجوانی در پسران و دختران ندارد.
در مورد بلوغ جنسی نیز مطالعات طولی محدود نشان می دهند که فعالیت ورزشی یا تمرین اثری بر روی زمان و پیش روی رشد اندام های جنسی ندارد. براساس اطلاعاتی که در دسترس هستند تمرین شدید ورزشی در اکثریت عمده ورزشکاران جوان اثر منفی بر روی فرآیندهای رشد و بلوغ به جای نمی گذارد. در تعداد معدودی از ورزشکاران جوان که دچار مشکلاتی در ارتباط با رشد و بلوغ هستند، عواملی غیر از تمرین فیزیکی (نظیر تغذیه نامناسب و …) را باید به دقت مورد کنکاش قرار داد.
