زاها حدید از طرح خود برای موسسه اسلوک ریث رونمایی کرد. این ساختمان که قرار است مرکزی برای تحقیق و پژوهش در زمینه جنگ و قتلعام باشد در پنوم پن، کامبوج احداث خواهد شد. تم اصلی این طرح، ادای احترام به فرهنگ غنی و بازیابی فرهنگ معماری این کشور است.
اولین پروژه موسسه در کامبوج -و اولین سازه تمام چوب آنها- دفتر تشکیلاتی خواهد بود که برای جمعآوری، ساماندهی و تحلیل اطلاعات دوره خمرهای سرخ شکل گرفته است. این دفتر در همسایگی یک کتابخانه عمومی و دانشکده حقوق دانشگاه سلطنتی حقوق و اقتصاد خوهد بود، زمین این ساختمان از طرف دولت کامبوج در سال 2008 به موسسه اهدا شده است.
طرح بهدنبال زنده کردن طراحیهای سنتی و بومی منطقه برای رسیدن به یک بنای یادبود است. مرکز مستندات کامبوج (DC cam) سال 1995 تاسیس شد تا به ثبت وقایع دردناک دوره خمرهای سرخ بپردازد. مرکز مستندات کامبوج، با آرشیوی حاوی بیش از یک میلیون سند، نه تنها تاریخ تلخ کامبوج را ثبت کرده است، بلکه در روند التیام زخمهای ملت کامبوج از این دوره خونین نیز نقش داشته است.
زاها حدید معتقد است دیدگاه یوک چانگ (مدیر مرکز مستندات کامبوج) بسیار ستودنی است. صراحت او در بیان مواضعش در مورد طراحی مرکز مستندات که میخواست فضایی خوشایند و درعینحال امیدبخش باشد، فضایی که دردهای ملت را التیام ببخشد و آنها را با هم آشتی دهد، این رهنمود در فرایند طراحی نقش اصلی داشت. همکاری یوک چانگ و مرکز مستندات کامبوج منجر به تشکیل تیم موفقی از مشاوران کامبوجی و جهانی شد که ایدههایشان را برای طراحی اسلوک ریث بیان کردند.
بازدیدکنندگان مرکز پنوم پن، با تاریخ دردناک خمرهای سرخ آشنا میشوند و قربانیان بیگناهی را به خاطر میآورند که در گرداب جنگ، عقاید افراطی و نادانی گرفتار آمده بودند. تمرکز موسسه جدید بر جلوگیری از شکلگیری مجدد چنین وقایعی از طریق برنامههای متنوع آموزشی است. کسانی که وارد این فضای طراحی پیچیده میشوند، ارزشگذاری دانش، بخشش، آشتی و درک متقابل را میآموزند. آنها همچنین در مورد وقایعی که رژیم خمرهای سرخ در شکلگیری آنها نقش داشته و تاثیر فراوانی در تاریخ پیچیده کامبوج گذاشته است اطلاعات کسب میکنند.
طرح شامل پنج سازه عظیم چوبی است که از زمین بلند شدهاند و در ارتفاع بههم میرسند و یک اسپیرال را تشکیل میدهند. شکل اصلی سازه و نحوه ایستایی آن دقیقا از الگوهای سنتی مانند آثار آنگکور و وات الهام گرفته شده است. هر ساختمان بسته به فضایی که دارد بین سه تا پنج طبقه است و هر کدام موارد استفاده خاصی دارند از جمله: موسسه اسلوک ریث، کتابخانه، دانشکده کارشناسی ارشد (با تمرکز بر رشتههایی که به قتلعام و حقوق بشر تمرکز دارد)، مرکز تحقیق و پژوهش، آرشیو، مرکز رسانه و سالن نمایش.
این موسسه دور تا دور آرشیو اصلی مرکز اسناد خمرهای شکل گرفته است به شکلی که این آرشیو در قلب ساختمان جای گرفته است. محققان و کارمندان موسسه برای رسیدن به آرشیو روزانه از میان موسسه میگذرند تا همواره گذشته را به خاطر بیاورند و در عینحال آینده را هم پیش روی خود ببینند. در کلاسهای مسقف، فضای زیادی برای آموزش در نظر گرفته شده است که هماهنگی بصری فراوانی با محیط اطراف خود دارد.
کتابخانه حاوی بزرگ ترین مجموعه اسناد قتل عام در آسیای جنوب شرق است. کتابخانه نه تنها به واسطه یک پل به مدرسه متصل میشود بلکه ساختمانش با موسسه و موزه در هم تنیده شده است این گونه است که دانش همواره در دسترس بازدیدکنندگان خواهد بود. سالن هنرهای معاصر میزبان مقالهها، آثار موسیقی، رقص و نمایشهایی با موضوع قتل عام، معضلات جامعه در کنار آثاری از هنرمندان معاصر کامبوجی خواهد بود. متبادر کردن حس آزادی تم اصلی طراحی این سالن است که با توجه به طراحی آن در صورت مساعد بودن هوا، امکان اجرای داخل سالن و فضای باز را به صورت همزمان فراهم میسازد.
موزه میزبان نمایشگاههایی خواهد بود که آثار هنرمندان کامبوجی، مستندات و آثاری از میراث آنگکور تا خمرهای سرخ را به نمایش میگذارند. این آثار به همراه آثاری با تم قتل عام از تمام دنیا به نمایش گذاشته خواهند شد.