ببخشید من واقعابه کمک نیاز دارم. لطفا کمکم کنید. به کل توی اضافی بودنم شک ندارم بخاطر همین از همه چیز بدم میاد. با خودم لجم و با تموم وجودم مطمئنم که هیچ کس نمی تواند مرا تحمل کند مخصوصا مادرم.
پاسخ خانم دکتر سلیقه دار، مشاور و روانشناس سایت
دوست خوبم
خیلی در مورد خودت و شرایطی که در آن هستی توضیحی ندادی اما از اینکه چنین احساسی داری بسیار متاسفم و نگرانم که تا چه زمانی میتوانی با این احساس منفی سپری کنی. اگر بسیاری از سوءتفاهم هایی که با آن روبرو هستی همانند اتفاقاتی باشد که اغلب برای هر نوجوانی پیش می آید، میتوانیم نتیجه بگیریم که این احساس تو هم هر چند در وجودت واقعیت دارد اما در اطراف تو در خانواده ات واقعیت ندارد. چطور ممکن است برای یک مادر، داشتن فرزندی مثل تو که دوره نوجوانی را طی میکند و سالهاست فرزندشان محسوب میشود زیادی باشد؟!
بنابراین پیش از هر چیز باید به خودت هم بگویی و تکرار کنی که نوجوان های زیادی هستند که مانند تو درگیر برداشتهای منفی می شوند و تصور می کنند که اطرافیانشان را دوست ندارند و یا برعکس اطرافیانش او را دوست ندارند و در اغلب موارد هم این شدت احساس، نادرست است. گفتن این واقعیت به تو کمک میکند تا با آرامش بیشتر و به دور از پیش داوری های خودت، فکر کنی و ابراز عقیده کنی و همین هم به ایجاد احساس های درست در وجودت می انجامد.
اما نکته دیگر این است که نباید فراموش کنیم همه ما علاوه بر اینکه عضوی از یک خانواده هستیم، به خودمان هم تعلق داریم و به همین دلیل باید درباره خودمان احساس خوبی داشته باشیم، خودمان را دوست داشته باشیم و برای موفقیت و سلامت خودمان تلاش کنیم. اگر این برداشت در ذهن همه ما جریان داشته باشد در این صورت حتی اگر دوست نداشتنمان از سوی دیگران واقعیت داشته باشد باز هم خودمان، خودمان را تنها نمیگذاریم، چون میدانیم که این آخرین و تنها چیزی است که بعد از خدا برای ما وجود خواهد داشت: احساسی که به خودمان داریم.
هنگامی که از خودت خشمگین هستی حتما از خودت سوال کن که آیا برای این عصبانیت، خودت نقشی داری و یا تنها برای دیگران است که درباره خودت آرام نیستی؟ اگر خودت هم مقصری، تقصیرت را بشناس و آن را رفع کن و اگر تنها برای دیگران است، خودت را در آغوش بگیر و هرگز نخواه که پاسخگوی رفتار دیگران باشی.
در پایان توصیه میکنم با مادرت و البته دیگر افراد خانواده در یک جلسه مناسب، قرار صحبت بگذار و سعی کن حرفهایت را بدون عصبانیت و خشم بگویی و اگر انتظاری داری مطرح کنی و بعد هم به شنیدن پاسخ آنها بنشین. معمولا چنین صحبت هایی بسیاری از مسائل را که زاییده سوء تفاهم است برطرف میکند.
واقعا متاسفم این چه جور جواب دادن کسی که از خودش دلخوره بهش نمیگن متاسفم اول باید بفهمون بهش که حرفشو میفهمی و بعد بهش حس خوب بدی و آخر راهکار بدی جدی ناراحت شدم
واقعا متاسفم این چه جور جواب دادن کسی که از خودش دلخوره بهش نمیگن متاسفم اول باید بفهمون بهش که حرفشو میفهمی و بعد بهش حس خوب بدی و آخر راهکار بدی جدی ناراحت شدم