استانداردهای میز و صندلی به چه منظوری ایجاد شده است ؟علم ارگونومی (مهندسی انسان) برای طراحی ابزار و وسایل مورد نیاز کار و زندگی بکار می‌رود. به عنوان مثال مختصات زیر برای افرادی با قد متوسط ۱۸۰ سانتی‌متر ذکر شده است:
۱-میز باید حداقل نصف قد شخص ارتفاع داشته باشد (۸۰ تا ۹۰ سانتی‌متر برای بزرگسالان).
۲-صندلی حداقل یک سوم قد شخص ارتفاع داشته باشد (۵۰ تا ۶۰ سانتی‌متر برای بزرگسالان).
۳-نشیمنگاه صندلی ۱۰ – ۱۵ درجه شیب رو به جلو داشته باشد که با استفاده از یک بالشتک کوچک می‌توان سر خوردن فرد را خنثی نمود. سطح میز باید ۱۰ – ۱۵ درجه نسبت به افق و به سمت فرد شیب داشته باشد.
۴-در زیر پاها یک سطح شیب‌دار به طرف پایین گذاشته شود تا وزن ساق‌ها و ران به طور عمود بر روی کف پا وارد نشده و از فشار بر روی بافت‌های نرم ران کاسته شود.
۵-به هنگام مطالعه سطح صورت با سطح میز منطبق و مماس نباشد. بلکه با یک زاویه به سطح میز نگریسته شود.
۶-بهترین زوایای مفاصل به هنگام نشستن روی میز و صندلی عبارت است از:
زاویه استخوان ران با تنه ۶۰ درجه
دور شدن ران‌ها ۳۰ درجه
رعایت زوایای فوق موجب خواهد شد که کمر فقط ۱۰ درجه به جلو خم شود.
