در بخش کادر بندی گفتیم که براساس اصول طلایی کادربندی افق را معمولا در یک سوم تصویر قرار می دهیم و نباید خط افق هیچ وقت در میانه کادر تصویر ما باشد. اما این قانون همیشگی نیست و می تواند بنا به ضرورت تغییراتی در آن داد.
افق پایین
با قرار دادن افق دربخش پایینی کادر می توانید آسمانی دراماتیک ایجاد کنید. با کم کردن افق بیش تر بر نیمه بالایی تصویر تاکید خواهد شد و بیننده در بخش بالایی به دنبال موضوع می گردد.
افق بالا
قرار دادن افق در بخش بالایی کادر و کم کردن از آن به شما اجازه می دهد تا در بخش پایین تصویر فضای گسترده تری داشته باشید و بیننده به جزئیات بیش تری توجه کند.
در هر دو مورد توجه داشته باشید که اگر سر دوربیتان رو به بالا یا پایین کج شده باشد خطوط اطراف مانند ساختمان ها یا درخت ها کج به نظر می رسند که باید با مهارت خودتان از کادر خارج شوند .
افق در وسط
این کار زمانی ایده خوبی به شمار می رود که نوعی قرینگی در تصویر دیده می شود مانند تصویر پایین که انعکاس کوه و آسمان در دریاچه فضایی مانند بخش بالایی ایجاد کرده است .
بدون افق
البته گاهی ممکن است تصاویری را بدون افق ثبت کنیم به این ترتیب تمرکز بیش تری بر روی چشم انداز داریم بنابراین تعیین این که افق تصویر در کدام قسمت کادر قرار گیرد بیش تر به سوژه و هوشیاری عکاس مربوط می شود که بتواند ضمن رعایت قوانین عکاسی در مواقع لازم کادر هایی را ثبت کند که گیرا و جذاب برای بیننده باشد.