سیاره اورانوس در اطراف خود اجسام جذابی را در حال چرخش دارد و به احتمال زیاد قمر هایی وابسته به این سیاره هستند که هنوز کشف نشده اند.در ادامه خواهید دانست که هر یک از این اجسام جذاب که به عنوان قمر معرفی می شوند، توسط ماهواره ای به نام ویجر 2 کشف شده اند، چرا که اورانوس بسیار از زمین دور می باشد و تقریبا” غیر ممکن است که قمرهای کوچک تر از سیاره ای با این فاصله زیاد از روی زمین دیده بشوند. آن ها کشف نشده بودند تا زمانی که ماهواره ای در سال 1986 برای کشف حقایق اورانوس به نزدیکی آن فرستاده شد.
سیاره اورانوس 27 قمر دارد. پنج تا از آن ها بسیار بزرگ اند، در حالی که بقیه بسیار کوچک اند .بسیاری از اقمار کوچک، احتمالا” سیارک ها و یا ستاره های دنباله داری هستند که یا توسط جاذبه اورانوس دربند شده اند و یا در فاصله ای بسیار نزدیک در اطراف اورانوس سرگردانند.
مانند دیگر غول های گازی کهکشان، اورانوس نیز دارای حلقه ای در اطراف خود می باشد. برخی از قمرهای کوچک بعنوان اقمار چوپان در لبه های این حلقه قرار گرفته و از ورود هرگونه گرد و غبار و یا تکه های یخ به جو این سیاره جلوگیری می کنند.
اقمار چوپان چگونه در لبه های حلقه قرار گرفته اند؟
سؤال خوبی است. هنگامی که این اقمار اولین بار توسط اورانوس جذب شدند و یا برای اولین بار شکل گرفتند، در لبه حلقه نبوده اند. حتی ممکن است حلقه ای در کار نبوده باشد. در طول میلیون ها سال، گرد و غبار و تکه های یخ در بیرون از جو این قمرها در حال فرار بودند، زیرا این گرد و غبار ها در داخل و یا بین اقمار بودند. به عبارت دیگر ،می توان گفت: حلقه در مکان هایی که قمرهای چوپان در حال چرخش بوده اند، شکل گرفته اند.
در صورتی که اقمار چوپان با فاصله بیشتر نسبت به یکدیگر و یا نزدیک تر به هم بودند، چه اتفاقی می افتاد؟
همان طور که گفته شد بر اساس شواهد، این اقمار باعث بوجود آمدن این حلقه شده اند، اگر این اقمار دورتر از هم بودند، حلقه گسترده تر و اگر نزدیک تر به یکدیگر بودند، حلقه تنگ تر بود.
اقمار داخلی:
سیاره اورانوس 10 قمر دارد که نسبت به بقیه اقمار به سطح این سیاره نزدیک ترند و آن ها را اقمار داخلی می نامند.
کوردِلیا:
نزدیک ترین قمر به سطح سیاره اورانوس است. کوردلیا توسط ویجر2 در سال 1986 کشف شد. این قمر جزء اقمار چوپان و روی حلقه اپسیلون اورانوس می باشد.
اوفِلیا:
قمر دوم اورانوس است. مانند کوردلیا از اقمار چوپان به شمار می رود و در بیرون از حلقه اپسیلون قراردارد. این قمر نیز توسط ویجر2 در سال 1986 کشف شد.
کِرِسیدا و پُرتیا :
این دو قمر نیز از اقمار چوپان و کشف شده توسط ویجر2 در سال 1986 می باشند.
دِزدِمونا ،ژولیت ، بِلیندا و پاک:
این چهار قمر هم شرایطی برابر با 3قمر پیشین دارند، یعنی در بیرون از حلقه هستند و در سال 1986 توسط ماهواره ویجر2 کشف شده اند.
بیانکا:
این قمر دنیای کوچک یخی است که مانند دیگر اقمار اورانوس ممکن است روزی سیارک و یا ستاره دنباله داری بوده است که توسط جاذبه اورانوس جذب شده باشد. این قمر در سال 1986 توسط ویجر2 یافته شده است.
اقمار بزرگ:
همان طور که قبلا” هم گفته شد اورانوس 5 قمر دارد که از بقیه بزرگ ترند.
میراندا:
یازدهمین قمر از سطح اورانوس می باشد و دنیای بسیار جالبی است زیرا نیمی از آن از یخ و نیمی دیگر از سنگ ساخته شده است. در قسمتی از این قمر یک صخره بزرگ به بلندی 5 کیلومتر وجود دارد. میراندا در سال 1948 توسط کوییپِر کشف شد.
آریِل:
در سال 1851 توسط ویلیام لاسِل کشف شد. همان طور که در عکس می بینید آریل از پیوستن چندین دره به یکدیگر ساخته شده است. این دره ها احتمالا” از یخ زدگی و ترک خوردگی سطح داخلی اورانوس به وجود آمده اند. سطح صاف بعضی از قسمت های این قمر، دانشمندان را به این مسأله رسانده که در زمانی نه چندان دور سطح آن بازسازی شده است.
اومبریل:
سطح به شدت ناموزون این قمر اطلاعاتی به دانشمندان می دهد. این بدان معناست که اومبریل مدت زیادی است که تشکیل شده و بازسازی نشده است. بازسازی زمانی انجام می شود که لایه ای جدید روی لایه قدیمی را بپوشاند. این اتفاق بر روی زمین توسط فوران آتشفشان ها صورت می گیرد.
تیانا:
در سال 1787 توسط هرشل کشف شده است. تیانا بزرگ ترین قمر سیاره اورانوس می باشد. اعتقاد بر این است که این قمر مدت ها قبل یک اقیانوس مایع بزرگ بوده است و بر اثر سرد شدن تیانا سطح آن یخ زده و بعد از یخ زدگی سطح داخلی ترک هایی روی آن ایجاد شده است. این ترک ها امروز دره های غول پیکری را بر روی سطح این قمر تشکیل داده اند.
اوبرون:
دومین قمر اورانوس از نظر بزرگی است. مانند تیانا در سال 1787 توسط ویلیام هرشل کشف شد. در اوایل تاریخ اوبرون بسیار فعال بوده اما امروزه یخ زده باقی مانده است . البته نیمی از آن را هم سنگ تشکیل می دهد.
دیگر اقمار اورانوس:
کالیبان، استفانو ، ترینکولو ، سایکوراکس ،مارگارت ، پروسپرو ، استِبس ،ماب ،پِرتیدا ،کوپید، فرانسیسکو و فردیناند ،دیگر اقمار سیاره اورانوس هستند که اطلاعات زیادی از آن ها در دسترس نیست. البته دانشمندان هنوز در حال مطالعه و دریافت مطالب جدید درباره این سیاره و اقمارش می باشند.
