هنرمند ژاپنی «نوبوهیرو ناکانیشی» اینستالیشن‌های چشم نواز خود را با عکس هایی که در مدت زمانی طولانی گرفته است ترکیب می‌کند. عکس‌ها مناظر ساده و پدیده‌های طبیعی مثل جنگل آرام و غروب آفتاب را به تصویر می‌کشند که در غیر این صورت فراموش می‌شدند. ناکانیشی برای برانگیختن حس سه بعدی، عکس‌ها را روی اکریلیک پلکسی گلاس پرینت گرفته و آن‌ها را به ترتیب زمانی به صورت لایه هایی روی هم قرار داده است. وقتی این لایه‌ها به دقت روی دیوار نصب شوند، مجموعه عکس‌ها تبدیل به یک منظره واحد می‌شود که به طرز سحرآمیزی بیننده را دربرمی گیرد. این اینستالیشن علاوه بر تجربه با فضا و پرسپکتیوهای متغیر، درک هنرمند از زمان و ارتباط آن با مخاطبانش را ارائه می‌دهد. همه ما در زمان سفر می‌کنیم، اما هریک از ما احساس و درک خاص خود را دارد. زمان به خودی خود هیچ شکل یا مرزی ندارد و نمی‌تواند ثابت گرفته شود. وقتی به این عکس‌ها در این مجسمه نگاه می‌کنیم، تلاش می‌کنیم فاصله بین تصاویر را پر کنیم. ما از تجارب فیزیکی خود برای پر کردن زمان و فضای گمشده استفاده می‌کنیم. در این مجموعه، هنرمند تلاش می‌کند زمان و مکان را به عنوان یک احساس مشترک بین هنرمند و مخاطب نمایش دهد.
