در پژوهشی جدید مشخص شده که اثر نور خورشید روی سلامت ذهن بسیار مهمتر از مواردی چون آلودگی هوا یا بارندگی است.
نور خورشید برای سلامتی مهم است. البته تاثیر نور خورشید بر سلامتی، موضوع جدیدی نیست. با این حال، طبق تحقیقی که در دانشگاه بریگهام یانگ (Brigham Young University) انجام شده است، مشخص شده که میزان ساعات روز تاثیر بیش تری بر خلق و خوی افراد دارد. آن طور که این تحقیق نشان میدهد، طول روز، یعنی زمان بین طلوع و غروب آفتاب، بر سلامت ذهنی و احساسی نیز تاثیر زیادی میگذارد.
شاید دمای بالا و هوای گرم در طول روز شما را اذیت کند، یا حتی آلودگی هوای شدید و یا آسمان ابری را تجربه کنید، اما این موضوع لزوما باعث عصبی شدن شما نمیشود. تا زمانی که به میزان کافی در معرض نور خورشید باشید، میزان استرس احساسی شما در حد نرمال باقی خواهد ماند. پس اگر در معرض آفتاب نباشید، پریشانی شما بیش تر خواهد شد. این موضوع نه تنها برای افرادی که اختلال رفتاری فصلی دارند، بلکه برای جمعیت بالینی نیز صادق است. مارک بیجر (Mark Beacher)، پروفسور بالینی و روانشناس برجسته از بخش مشاوره و خدمات روانشناختی دانشگاه بریگهام در این باره میگوید:
یکی از قسمتهای شگفتانگیز تحقیق همین است. مردم اغلب گمان میکنند که در روزهای بارانی یا در روزهایی که آلودگی هوا بالا است، دچار استرس بیش تری میشوند. اما هیچ مدرکی برای اثبات این موضوع پیدا نکردیم. ما در مورد میزان تابش خورشید، یا میزانی از نور خورشید که به زمین برخورد میکند تحقیق کردیم، ملاکهای دیگری مانند روزهای ابری و روزهای بارانی و میزان آلودگی خورشید را هم بررسی کردیم، اما به طور عجیبی هیچ ارتباطی بین آن ها و میزان استرس پیدا نکردیم. با این حال تنها موردی که تاثیر قابل ملاحظهای بر سلامت روحی دارد، میزان ساعات بین طلوع و غروب آفتاب است.
روانشناسان باید آگاه باشند که در طول پاییز و زمستان که طول روز کاهش مییابد، مراجعان بیش تری در پی مراجعه به آن ها خواهند بود. در این دوره از سال، میزان اختلال احساسی و رفتاری بین افراد افزایش پیدا میکند و اقدامات پیشگیرانه برای هر مورد به طور جداگانه باید انجام گیرد.
نتایج این تحقیقات در مجله اختلالات عاطفی (Journal of Affective Disorders) چاپ شده است. این مقاله با یک گفتگوی عادی شروع شده است که در ادامه باعث تحریک کنجکاوی بیجر میشود. لارنس ریز (Lawrence Rees)، استاد فیزیک در دانشگاه بیگهام یانگ این طور میگوید:
مارک و من سالهاست دوست و همسایه یکدیگر هستیم و اغلب با اتوبوس به محل کارمان میرویم. در واقع ما هم مثلا بقیه مردم گفتگوهای کوتاهی میکنیم، کلاسها چطور پیش میره؟ این ترم چطور بوده؟ آب و هوا را میبینی، و گفتگوهایی از این دست. در یک روز تقریبا توفانی، از مارک پرسیدم که این روزها باید مراجعان بیش تری داشته باشد. او گفت که مطمئن نیست و آماری در ذهنش وجود ندارد.
همین جا ایدهای به ذهن ریز خطور کرد. به عنوان پروفسور فیزیک، او به اطلاعات هواشناسی منطقه پراوو (Provo) دسترسی داشت. از طرف دیگر مارک بیجر نیز به اطلاعات مربوط به سلامت احساسی افراد در این منطقه دسترسی داشت.
بیجر میگوید:
ما فهمیدیم که به یک سری از اطلاعات دسترسی داریم که افراد زیادی به آن، این دسترسی را ندارند. ریز گفت که من اطلاعات هواشناسی را دارم، من هم گفتم اطلاعات درمانی را دارم. ما توانستیم با ترکیب دو منبع اطلاعاتی، پایههای این تحقیق را بنا کنیم.
سپس دنیس اگت (Dennis Eggett)، پروفسور متخصص در آمارشناسی نیز وارد پروژه شد. او با توسعهی برنامهای برای تحلیل دادهها، کارهای آماری مطالعه را انجام داد. مطالعاتی در گذشته برای بررسی تاثیر آب و هوا بر روحیه افراد انجام شده بود که نتایج متناقضی را به همراه داشتند. بیجر با ذکر دلایلی توضیح میدهد که چرا تحقیق آن ها بر مطالعات پیشین برتری دارد:
در این مطالعه، متغیرهای هواشناسی زیادی مانند میزان تابش نور خورشید، سرعت باد، سردی باد، دما، میزان بارش باران و غیره مورد بررسی و تحلیل قرار گرفتهاند. اطلاعات هواشناسی درست در مکان و زمانی که مراجعهکنندگان به مراکز درمانی حضور داشتهاند، تجزیه و تحلیل شدهاند.
این مطالعه به جای تمرکز بر عموم مردم، بر روی جمعیت بالینی متمرکز بوده است. در این مطالعه به جای استفاده از آمار خودکشی و یا آزمونهای آنلاین، از معیارهایی برای سنجش جنبههای مختلف سلامت روانی افراد استفاده کرده است که حاصل تجربیات درمانی بر روی بیماران است.
اطلاعات هواشناسی از طریق ایستگاه هواشناسی فیزیک و نجوم، اطلاعات مربوط به آلودگی هوا از سازمان حفاظت از محیط زیست ایالات متحده و اطلاعات سلامت روانی نیز از مرکز خدمات روانشناسی و مشاورهای دانشگاه بریگهام یانگ به دست آمده است.