شاید پیش بینی دقیق اینکه هفته آینده چه اتفاقاتی رخ می دهد نیز بسیار سخت و در حد غیرممکن خواهد بود، چه برسد به این که در مورد یک دهه یا یک قرن دیگر صحبت کنیم. اما بر اساس شرایط کنونی و روندی که در پیش داریم دستکم می توانیم شکلی که چهان در اواخر قرن بیست و یکم خواهد داشت را به صورت خلاصه در ذهنمان متصور شویم. زمانی که قرار است سال 2099 جشن گرفته شود دنیایی که در ادامه مطلب برای شما ترسیم می کنیم به حقیقت پیوسته است.
1-در سال 2022 هند به پرجمعیت ترین کشور دنیا تبدیل خواهد شد
مدت زمان زیادی است که چین عنوان پرجمعیت ترین کشور دنیا را در اختیار دارد اما با روندی که اکنون در پیش است نباید انتظار داشت که حکم فرمایی یکجانبه آن ها در این عرصه دوام زیادی داشته باشد. یک مطالعه جامع توسط سازمان ملل در سال 2015 در مورد جمعیت جهان نشان می داد که در کمتر از یک دهه آینده، هند جای چین را به عنوان پرجمعیت ترین کشور دنیا خواهد گرفت. ابتدا تصور بر این بود که چنین اتفاقی در سال 2028 رخ می دهد اما تلاش های بی وقفه مردان و زنان این کشور در فرزندآوری نشان داده که چه بسا این اتفاق بزرگ زودتر نیز رخ بدهد.
همچنین این مطالعه نشان می دهد که ایالات متحده در اسل 2050 دیگر سومین کشور پرجمعیت جهان نخواهد بود و نیجریه جای آن را خواهد گرفت و در واقع در سال 2050 نیمی از زادو ولدهای جهان در قاره آفریقا رخ خواهند داد.
این اتفاقات باعث خواهد شد که جمعیت کره زمین به شکل سرسام آوری افزایش یابد. بدین ترتیب در سال 2050 باید منتظر کره زمینی باشیم که 9.7 میلیارد نفر انسان گرسنه را در خود جای داده است و در پایان قرن بیست و یکم این عدد به 11.2 میلیارد نفر خواهد رسید. این اعداد باورکردنی نیستند به خصوص وقتی که دریابید در سال 1900 تنها 1.6 میلیارد انسان بر روی کره زمین زندگی می کردن و در عرض تنها دو قرن 9.6 میلیارد نفر به این تعداد اضافه خواهد شد.
2- در اوایل دهه 2030 روی مریخ خواهیم بود
از سال های دهه 1970 دیگر به مریخ سفری نداشته ایم اما این موضوع چندان جای نگرانی نیست. ما اکنون هدف دیگری را دنبال می کنیم و آن قدم گذاشتن روی مریخ است و این رویا بزودی محقق خواهد شد زیرا سازمان های بسیار زیادی در حال کار بر روی این پروژه جاه طلبانه هستند و پیشرفت های شگرفی نیز داشته اند. در 30 آگوست سال 2011، ده سازمان فضایی از سراسر دنیا یک گروه مشترک فضایی تشکیل دادند تا برنامه هایشان برای دیدار از سیاره سرخ را با هم در میان بگذارند.
امید بر این است که در اواسط دهه 2030 بتوانیم پای بر خاک مریخ بگذاریم. اکنون برنامه ریزی ها بر این است که این کار به یکی از این دو روش انجام بگیرد: فرستادن دوباره فضانوردان به ماه یا اینکه یک ماموریت انسانی را ابتدا به نزدیکترین ستاره انجام دهند. هر کدام از این راه ها به فضانوردان کمک خواهد کرد که تکنولوژی لازم برای پای گذاشتن بر این سیاره های سنگی را فراهم کرده و ابتدا با ماموریت های رباتیک وارد مریخ شد. در ادامه نیز رفتن فضانوردان به مریخ فراهم خواهد شد. هدف نهایی تمرکز بر روی مریخ به عنوان یک خانه جدید برای انسان ها خواهد بود، چه زمین هنوز شرایط خوبی داشته باشد و یا خیر.
3- یخ شمالگان در قطب شمال در سال 2037 تقریباً محو خواهد شد
وقتی که به قطب شمال فکر می کنید بدون شک یخ فراوان اولین چیزی است که به ذهنتان خطور خواهد کرد. اما باید بدانید که این تفکر مدت زمان زیادی دوام نخواهد داشت زیرا قطب شمال به زودی و در طی چند دهه آینده از یخ خالی خواهد شد.
بر اساس تحقیقاتی که نتایج آن در سال 2009 به چاپ رسیده است سال های 2007 و 2008 یخ های قطب شمال بیشترین میزان از بین رفتن را داشته اند و با سرعتی که اکنون آب شدن یخ های قطبی در پیش گرفته در سال 2037 هیچ یخی در این منطقه باقی نخواهد ماند.
بر اساس محاسباتی که در این تحقیقات انجام گرفته در سال 2009 بیش از 4.6 میلیون کیلومتر مربع یخ در شمالگان وجود داشه که در سال 2037 این مقدار به زیر یک میلیون متر مکعب یا تقریباً صفر خواهد رسید. در این مطالعه به این نکته که چه زمانی این یخ ها به طور کامل محو می شوند اشاره ای نشده است و امیدواریم که این اتفاق هیچگاه رخ ندهد زیرا در این صورت به شدت به دردسر خواهیم افتاد.
4- هوش مصنوعی در سال 2040 به اندازه ی انسان و در سال 2060 باهوش تر از انسان خواهد بود
در سال های اخیر هوش مصنوعی بسیار باهوش تر و پیشرفته تر از قبل شده است اما هنوز نتوانسته به باهوشی انسان برسد هر چند فاصله زیادی نیز با ما ندارد. با این وجود بدون حضور انسان که اطلاعات را به آن منتقل نماید، هوش مصنوعی در حال حاضر هیچ ندارد. البته با توجه به سرعتی که هوش مصنوعی در پیشرفت کردن گرفته است دیری نخواهد پایید که به اندازه ما باهوش شده و حتی از ما نیز جلو خواهد زد. بر اساس محاسبات کارشناسان این حوزه، هوش مصنوعی در سال 2040 به اندازه ی انسان باهوش خواهد بود. این محاسبات بر اساس گفته های کارشناسان و در نظر گرفتن قانون مور انجام شده که با توجه به آن کامپیوترها هر سال قدرتشان را دو برابر سال گذشته خواهند نمود.
بنابراین در سال 2040 به چنان پیشرفتی دست خواهند یافت که هوششان با هوش انسان برابری خواهد کرد و ترسناک تر این که در سال 2060 هوش انسان را نیز جا خواهند گذاشت. البته هنوز خوب بودن یا بد بودن هوش مصنوعی در حوزه اختیار ماست و خودمان می توانیم تعیین کنیم که هوش مصنوعی آینده « Wall-E» باشد یا « Skynet».
5-هنگ کنگ و ماکائو در سال 2050 دیگر مستقل از چین نخواهند بود
بسته به این که در کجای چین زندگی می کنید ممکن است قوانین و حکومتی که بر شما مسلط است متفاوت باشد. به همین دلیل است که هنگ کنگ و ماکائو اگر چه جزئی از خاک کشور چین به شمار می آیند اما قوانین و حکومت خاص و نسبتاً مستقل خود را دارند. به لطف مبحث «یک کشور و دو سیستم» کشور هنگ کنگ که تا سال 1997 جزیی از خاک بریتانیا به شمار می آمد اکنون که تحت تسلط کشور چین قرار دارد خود یک شهر سرمایه داری در یک کشور سوسیالیستی است در حالی که ماکائو تقریباً به طور کامل مستقل است و فرهنگ آن کاملاً تحت نفوذ پرتغال است که تا سال 1999 بر این منطقه حکومت می کرد.
اما هر کدام از این حکومت ها تنها 50 سال دوام خواهد داشت و بر اساس قراردادی که به امضا رسیده هنگ کنگ در سال 2047 و ماکائو نیز دو سال بعد از آن به چین بازگردانده خواهند شد. بدین ترتیب آن زمان این دو کشور بار دیگر سوسیالیستی خواهند شد و تمامی قرادادهایی که قبلاً منعقد شده باید از نو در مورد آن ها گفتگو کرد.
6- موش ها، راسوها و دیگر جانوران موذی در سال 2050 در نیوزیلند وجود نخواهند داشت
جدای از بمب هسته ای، چیزهای بسیار کمی به خطرناکی حیوانات موذی برای محیط زیست وجود دارند که در جاهایی غیر از سکونت گاه های اصلی شان ظاهر شده و حیات وحش محلی را کشته و می خورند، در بین حیواناتی که آمادگی دفاع از خود ندارند عوامل بیماری زا پخش کرده و به همین راحیت نظم طبیعت را به هم می زنند. برخی مناطق مانند نیوزیلند اما سعی دارند به طور کلی این حیوانات موذی را از بین ببرند. اگر برنامه های دولت نیوزیلند در این زمینه طبق برنامه تعیین شده پیش برود، در سال 2050 تمامی انواع جانوران موذی شکارچی از این جزیره رخ برخواهند بست.
این حیوانات شامل موش ها، راسوها، موش خرماها و دیگر حیوانات موذی خواهد بود که در نقاط دیگر جهان وجود داشته اما نیوزیلند می خواهد کار آن ها را یکسره کند. بر اساس ادعای نخست وزیر این کشور، حیوانات فوق سالانه 25 میلیون پرنده بومی و نادر مانند کیوی را در نیوزیلند که نماد این کشور به شمار می آید از بین می برند.
از این رو مقامات این کشور سعی دارند با کار گذاشتن تله های بیشتر و ریخت سموم بیشتر از آسمان بر روی زیستگاه های این حیوانات، در اوایل قرن کنونی نسل این حیوانات را از این کشور از بین ببرند. هزینه این کار 6.2 میلیارد دلار برآورد شده است که در صورت اجرایی نشدن آن، این حیوانات موذی هزینه ای 11 بیلیون دلاری بر این کشور تحمیل خواهند کرد.
7- لایه اوزون در سال 2075 کاملاً بازسازی خواهد شد
در سال های اخیر دیگر چیز زیادی در مورد لایه اوزون شنیده نمی شود اما در دهه های 70 و 80 قرن بیستم یک سوراخ بسیار بزرگ در اثر آزاد شدن کلوروفلوئوروکربن ها که موادی خطرناک بوده و در اسپری ها، سیستم های تهویه و یخچال های تولید می شد ایجاد شده بود.
این اتفاق چنان سریع رخ داده و باعث آسیب دیدن لایه اوزون شد که به نظر می رسید به زودی نسل بشر به خطر خواهد افتاد. اگر این سوراخ بزرگ تر می شد اشعه های فرابنفش خورشید بیش از پیش وارد زمین شده و انسان ها زنده زنده کباب می شدند. اما خوشبختانه به محض این که دانشمندان علت این واقعه را کشف کردند گام های مهم و زیادی برای کاهش استفاده از این مواد شیمایی مضر برداشته شد.
از آن زمان تاکنون لایه اوزون به کندی اما به صورت مداوم در حال ترمیم خود بوده است. در سال 2014 گروهی از دانشمندان وابسته به سازمان ملل اعلام کردند که قطر لایه اوزون نسبت به گذشته افزایش محسوسی یافته است و هر چند این فرآیند به کندی صورت می گیرد اما تا سال 2075 تمام سوراخ ایجاد شده در لایه اوزون که روی جنوبگان قرار دارد ترمیم خواهد شد. قبلا مساحت این سوراخ 30 میلیون کیلومتر مریع بود که اکنون به 20 میلیون متر مربع کاهش یافته است.
8- 83 درصد از جنگل های بارانی آمازون تا سال 2100 از بین خواهند رفت
یکی از غم انگیزترین ضایعاتی که در طول قرن ها به زمین وارد شده و در دهه های آینده نیز با سرعت بیشتری ادامه خواهد داشت از دست دادن جنگل های بارانی است و با شرایط کنونی نیز هیچ امیدی به بازگشت آن ها نداریم. به عبارت دیگر قبل از به انتها رسیدن قرن بیست و یکم چیز زیادی از این جنگل های باارزش باقی نخواهد ماند. بر اساس مطالعات اقلیمی که در سال 2009 در بریتانیا انجام شد مشخص گردید که در سال 2055 دمای متوسط کره زمین 4 درجه بالاتر خواهد رفت.
این میزان تنها متوسطی است که محاسبه شده و در برخی از نقاط جهان این افزایش بیش از 16 درجه سانتیگراد خواهد بود که به معناست زمین به زودی خواهد جوشید. بدین ترتیب در اواخر قرن کنونی دیگر چیز زیادی از جنگل های بارانی باقی نخواهد ماند. بر اساس محاسبات یک موسسه آب و هوا شناسی در آلمان در انتهای قرن کنونی دستکم 83 درصد از مساحت جنگل های بارانی از بین خواهد رفت و این عدد بر اساس برخی خوشبینی ها محاسبه شده است.
9- صدها گونه از پرندگان زیبا و کمیاب تا سال 2100 منقرض خواهند شد
همه پرندگان را دوست دارند بغیر از تیپی هدرن بیچاره در فیلم «پرندگان». پرندگان موجوداتی بامزه و رنگارنگ هستند و همه از دیدن آن ها لذت می برند اما با توجه به شرایطی که بدست خودمان رقم زده ایم تا چند دهه دیگر تعداد پرندگانی که می بینیم بسیار کمتر خواهند بود. بر اساس مطالعه ای که در سال 2011 در مورد تغییرات آب و هوایی انجام گرفته، آب و هوای ناخوشایندی که هر ساله بدتر از سال قبل می شود، هم سرد و هم گرم، بدون شک خیلی زود باعث مرگ پرندگان در مقیاس وسیع خواهد شد.
بر اساس این مطالعات اگر دمای متوسط کره زمین 3.5 درجه سانتیگراد افزایش یابد بین 600 تا 900 گونه از پرندگان به طور کامل از بین خواهند رفت. پس از آن بالا رفتن یک درجه ای دمای کره زمین باعث انقراض 100 تا 500 گونه دیگر به طور کامل خوهد شد و بیشترین تلفات به پرندگانی وارد می شود که سکونتگاه هایشان به ندرت دچار تغییرات شدید دمایی شده و به این تغییرات ناگهانی عادت ندارند. بدین ترتیب پرندگان قادر نخواهند بود با دماهای متغیر ناگهانی خود را وفق داده و مرگ تنها گزینه پیش روی آن ها خواهد بود.
برترین ها – حسین علی پناهی
مطالب مرتبط:
اتفاقی برای اولین بار در 100 هزار سال
کاربر عزیز
چنانچه این مطلب مورد توجه شما قرار گرفت لطفا آن را لایک کنید.