مردم بین النهرین در کنار های دو رود دجله وفرات شهر ها وروستاهای فراوانی را ساختند و حکومت های مختلفی تشکیل دادند. آرام آرام فعالیت های اقتصادی رونق گرفت. مردم براساس اعتقاداتی که خدایان متعدد داشتند، پرستش گاه هایی بنا کردند وبه انجام کارهای مذهبی پرداختند . پادشاهان کاخ هایی بزرگ برای خود ساختند و برای این که سرزمین شان را بزرگ تر کنند به شهر های همسایه حمله کردند . هنرمندان برای کاخ ها و معبدها آثار هنری آفریدند. به این ترتیب تمدنی کهن شکل گرفت. آثار بجا مانده از این تمدن قدیمی امروزه در موزه های جهان نگهداری می شود. ما با مطالعه این آثار می توانیم به چگونگی زندگی آن ها پی ببریم .
مجسمه گاو بالدار
یکی از آثار هنری بین النهرین که با ستان شناسان از دل خاک در منطقه عراق امروزی خارج کردند، بخشی از دروازه های یک کاخ است که به وسیله مجسمه یک موجود افسانه ای حفاظت می شده است. این مجسمه که به گاو بالدار و یا (لا ماسو ) مشهور است، ترکیبی از بدن گاو ، بال عقاب و سر انسان است .
در حقیقت این مجسمه نشانه آرزوی انسانهای قدیم برای رسیدن به جایی است که انسان از همه موجودات قدرتمند تر باشد بتواند در آسمان پرواز کرده و با اندیشه قوی همه جا رامدیریت کند.
این مجسمه در سال 879 قبل از میلاد مسیح در کاخ پایتخت آشور در بین النهرین نصب شده بوده است . حدود 100 سال پیش باستان شناسان این کاخ ها را دوباره از زیر خاک خارج کردند و آثاری را که از آنجا به دست آوردند به موزه لوور پاریس انتقال دادند. این مجسمه بزرگ همان نقشی است که بعدها هخامنشیان نمونه هایی از آن را برای ورودی کاخ تخت جمشید ساختند . اما فرق بزرگ گاو بالدار آشوری ها با گاو بالدار هخامنشیان در تعداد پاهای آن است
گاوهای آشوری 5 پا دارند. تا از کنار در حال حرکت دیده شوند واز روبرو مانند گاوی ایستاده به نظر بیایند. اما گاوهای هخامنشی این چنین نیستند و تنها چهار پا دارند.
با توجه به قدمت تمدن بین النهرین اگر امروز به ان سرزمین سفری کنید تمدن کنونی هرگز شما را به یاد ان دیرنه نخواهد انداخت این درحالی است که تا دجله وفرات جاری است این سرزمین نباید روی فقر وعقب ماندگی از تمدن روز را بخود ببیند