هنوز داستان مصیبت بار قرص های اکستازی که هزاران معتاد را روی دست خانواده ها گذاشت، به آخر نرسیده بود که سر و کله یک مخدر توهم زای دیگر در بازار ایران و خصوصا مناطق شرقی کشور پیدا شد. مخدری که این بار در بسته های شکیل با عکس های هنرپیشه های هندی و پاکستانی به عنوان آدامس، پاستیل و پودرهایی با طعم نعنا و خوشبو کننده دهان وارد شد.
این آدامس های مخدر را خیلی راحت می شود مثل سیگار از مغازه ها خرید. به طوری که خانواده هایی که تفاوت اکس و استامینوفن را از هم تشخیص نمی دهند به هیچ وجه نمی توانند بفهمند آدامس ها و خوشبوکننده های پان چیست و تا به خودشان بیایند، آنچه نباید بشود، اتفاق افتاده است. اما خطر اساسی این است که این بار طعمه ها بچه های خردسال و نوجوانان هستند. اکس، قرص شادی، فراری، میتسوبیشی، گشنیز، happy،صلیب تویوتا، سان، بایا، Speed عشق و آتشو و… ترکیبات آمفتامینی که در بساط مواد فروشها پیدا شد، هیچ آژیر خطری را به صدا در نیاورد. چون اکس با همه مخدرهای دیگر تفاوتی از زمین تا آسمان داشت. قرص هایی در بسته های شیک و خوشرنگ با اسامی توپ که یکراست مصرف کنندگانش را می بردبه هپروت. منقل و دود و بوی گند هم نداشت و مثل تریاک، هروئین، کوکائین و… ترسناک نبود!
نسل چهارم مواد مخدر با عنوان قرص های زیر زبانی (مکیدنی) و آدامس با نام های تجاری پان پـراگ، راجا،تایتانیک، پان عربی، ملوان زبل، ناس خارجی، پان پاکستان، ویتامین، پان اسفناج وگوتکا درقالب آدامس در ایران به ویژه استان های جنوب شرقی وسیستان و بلوچستان عرضه می شود. پان پـراگ همان مخدر ناس است که در دسته مخدرهای توهم زا قرار می گیرد. این مخدر علاوه بر زمینه سازی بروز سرطان های دهان، حنجره و لثه، در دستگاه های تنفسی و قلب و عروق مصرف کنندگان ایجاد عارضه می کند و تعادل رفتاری وحرکتی آنها را به شدت مختل می نماید. آهک موجود در این مواد بیش از هر چیزی به لثه و دندانها آسیب می رساند. پان پراگها در بسته های ۲*۳ مانند نمک های رستورانی عرضه می شوند و قیمت آن از ۵۰ تا ۳۰۰ تومان متغیر است. گرمای حاصل از واکنش این مواد در دهان تصور اشتباه انرژی زایی را در مصرف کننده ایجاد می کند و افراد را به سمت مصرف بیشتر سوق می دهد.
بخشی از آمفتامین ها نیز در بازار ایران به صورت شکلات رژیمی (شکلات یابا) توزیع شده اند که این موضوع شدت خطر موجود در مورد شیوع مصرف اعتیادآورهای صنعتی در ایران را می رساند.
متأسفانه هنوز بسیاری از خانواده ها از توزیع آمفتامین ها به صورت «شکلات» و «آدامس» آگاهی ندارند و این در حالی است که شکلات های آمفتامین با تبلیغات کاذبی چون «بدون قند» و… در بازار مصرف ایران توزیع شده اند و عمدتا در مهمانی های شبانه جوانان همچون تنقلات عرضه و مصرف می شوند.
براساس همین تحقیقات، BT نام ماده مخدر دیگری است که در بسته هایی سبزرنگ و با طعم انواع میوه ها در دسترس است. این ماده محصول کشور هندوستان است و نحوه استعمال و اثرات آن نیز همانند ماده مخدر ناس است.
این ماده مخدر بیشتر در اطراف مدارس و دانشگاهها به فروش می رسد. اعتیاد، تحریک و سرخوشی، گیجی و احساس خارج شدن بخار سرد از مغز، از دست دادن تعادل روحی و رفتاری از عوارض روانی این ماده مخدر جدید است.
آغاز نابودی با ساده اندیشی
اعتیاد به عنوان یک آسیب اجتماعی، هیچ گاه به طور کامل ریشه کن نخواهدشد، اما با تدبیر، اندیشه و تلاشی مخلصانه حداقل می توان آن را به کنترل درآورد.
قاچاقچیان به قصد نفوذ در بین جوانان و ایجاد انحراف فکری و اعتیاد در آنها از هیچ سرمایه گذاری و برنامه ریزی خودداری نمی کنند و از این روست که هر روز موادمخدر روانگردان را با نامهای جدید وارد بازار کرده اند.
اما موادمخدر چه بر سر ما می آورد؟ مواد اعتیادآور به محض ورود به سیستم عصبی حتی برای نخستین بار برخی مراکز ترشح کننده، دوپامین را در مغزخاموش می کنند و فرد مصرف کننده از همان نخستین بار، به دنبال جایگزینی برای آن واسطه های از دست رفته می گردد.
اما متأسفانه کسانی که به دام اعتیاد افتاده اند نمی دانند که چه بسیار معتادانی که پس از ابتلا به اعتیاد به دلیل سکته مغزی یا قندخون و فشار خون بالا در بیمارستان بستری شده اند.
تنها تریاک و هروئین و مشتقات آنها اعتیادآور نیستند، بلکه داروهایی مثل ترامادول، دیفنوکسیلات، کدیین ها و تمام داروهایی که پایانشان به «زپام» ختم می شوند، مانند: کلردیازپوکساید، فنوباربیتال، آلپرازولام هم از جمله داروهای اعتیادآورند که درمانشان به شدت دشوار است.
بسیاری از افراد فکر می کنند که فروشندگان موادمخدر ظاهری ژولیده و کثیف و با چهره ای زمخت شبیه آدم بدهای فیلم ها دارند، اما آنها نمی دانند که بسیاری از معتادان نخستین بار از یک دوست صمیمی یا بستگان نزدیک موادمخدر را گرفته اند. پس در مورد موادمخدر به هیچ کس اعتماد نکنید.
مواد مخدر در قالب های جدید
در حال حاضر سوداگران موادمخدر را در قالب برخی مواد خوراکی وارد جوامع می کنند. جالب اینکه بسیاری از این مواد همچون کریستال، دیفنوهاک، رابسون و… براحتی در مایعاتی همچون نوشابه حل می شوند و به سختی قابل شناسایی هستند. این مافیا موادمخدر جدید از جمله دستمالهای مرطوب مخدر را برای مرطوب نگه داشتن و لطافت پوست در پوشش لوازم بهداشتی و برخی دیگر از روانگردان ها را هم در قالب قرص های ضداعتیاد و حتی آدامس و شکلات رواج داده اند. البته وجه مشترک تمام این کالاها داشتن مارک های عجیب و غریب و نداشتن هیچ نوع علامت سازمان بهداشتی و کد پیگیری درج شده بر آنهاست.
استفاده از این نوع دستمال ها بین دختران جوان رواج بیشتری داشته و از راه خون جذب بدن شده و توهم کاذب ایجاد می کند. آنچه مسلم است، این است که جوانان نباید فریب نامهای مختلف موادمخدر را بخورند چرا که مواد جدید از همان مواد مرگ آور قدیمی تهیه می شوند و نباید حتی از روی کنجکاوی و ساده لوحی به طرف این گونه مواد رفت.
یکی از موادمخدر که در بازار قاچاق عرضه می شود، آیس، شیشه و یا کریستال است. این ماده ظاهری شبیه شیشه ای که خرد و پودر شده باشد و یا تکه های ریز یخ و خرده های نبات دارد. مهم ترین ترکیب این ماده مخدر آمفتامین است. سابقه تولید و مصرف آمفتامین به قبل از جنگ جهانی دوم می رسد. که در آن زمان به عنوان یک داروی مؤثر در رفع افسردگی سربازانی که مشغول جنگ بودند، یا نیروهایی که قرار بود چندین شبانه روز را پیوسته به نبرد مشغول باشند و فرصت استراحت نداشتند، استفاده می شد. با گذشت زمان و مشخص شدن عوارض آن، کاربردش به عنوان دارو کنار گذاشته شد. اما تولیدکنندگان موادمخدر از این ماده در تهیه موادمخدر استفاده کردند. اولین ماده مخدری که از آمفتامین به دست آمد و در سطح وسیعی مورد استفاده قرار گرفت، اکستازی است. اکستازی به عنوان یک ماده انرژی زا مصرف می شود. متأسفانه یکی از باورهای غلط مصرف کنندگان این ماده این است که آن را به عنوان قرص شادی می شناسند. در حالی که این ماده از خود هیچ گونه انرژی و شادی ندارد و انرژی ذخیره شده جسم را به یکباره آزاد می کند در حالی که انرژی بایستی در طول چندین شبانه روز مصرف شود. اما بعد از اتمام اثر آن، مصرف کننده به شدت احساس رکود و خستگی می کند و این آغازی است برای مصرف دوباره تا اعتیاد کامل.
شیشه به ندرت به روش جذبی از طریق پوست مصرف می شود و عوارض حاصل از مصرف این ماده تقریبا شبیه هیچ ماده مخدر دیگری نیست و عوارض مصرف آن نیز بسیار خطرناک و سنگین است. شیشه یک ماده مخدر بسیار قوی و خطرناک است و اعتیاد آن در مقایسه با مواد مخدر شناخته شده نظیر تریاک و هروئین بسیار سنگین تر و خطرناک تر است. اما هر نوع اعتیادی قابل درمان است. هم اکنون بسیاری از مصرف کنندگان شیشه از طرق مختلف به درمان قطعی رسیده اند.
در حال حاضر موثرترین درمان برای معتادان به شیشه، این است که به بیمار کمک شود تا به اصلاح نحوه تفکر، انتظارات و رفتارهای خود بپردازد. در عین حال مهارت های مقابله با فشار روانی در زندگی را در خود تقویت کند. اگرچه درمان دارویی اختصاصی برای اعتیاد به شیشه وجود ندارد، اما استفاده از داروی ضدافسردگی در درمان علایم افسردگی افرادی که اخیراً مصرف این ماده را کنار گذاشته اند، مفید است.
کراک هم از مشتقات هروئین است و در صورتی که به صورت علمی تولید شود، از تصفیه هروئین به دست می آید. کراک ماده ای بی بو است، مصرف آن راحت است درست برخلاف مصرف تریاک یا هروئین.
کراک ۸۰ برابر هروئین قدرت تخریبی بر فکر، مغز و اعصاب دارد و عاقبت آن مرگی فجیع است.
تناسب اندام به قیمت اعتیاد
برخی سوداگران در تبلیغات خود، جوانان را به بهانه کاهش وزن سریع نسبت به مصرف شیشه و دیگر مواد مخدر تشویق می کنند. از آنجایی که جامعه در حال حرکت به سمت چاقی است و مردم برای کاهش وزن به دنبال راهکارهایی هستند، این مافیا در تبلیغات خود جوانان را به بهانه کاهش وزن سریع نسبت به مصرف این مواد سوق داده اند.از سوی دیگر یکی از مشکلاتی که بسیاری از ما دچار آن هستیم، این است که برای رسیدن به اهداف خود عجله می کنیم. بنابراین برخی جوانان از شیشه برای لاغری استفاده می کنند در حالی که از زیان های آن بی اطلاع هستند.
از عوارض مصرف مواد مخدر به ویژه کریستال و شیشه می توان به بروز رفتارهای خشونت آمیز، اضطراب، بی خوابی همراه با کاهش وزن، افزایش فشار خون اشاره کرد که می تواند منجر به سکته و مرگ شود، مشکلات تنفسی، بی اشتهایی، روان پریشی، اختلالات خلقی نیز از دیگر عواقب آن است. علت اصلی گرایش برخی از اشخاص به این مواد به منظور لاغری، نداشتن اطلاعات لازم از پیامدهای مخرب آن است.
http://www.aftabir.com
