جنگل‌ها را می‌توان احیا کرد

طبیعت

احیای جنگل احتمالا جزو کارهایی است که به نظر می رسد نیاز به افراد متعدد و نیروهایی بسیار دارد. بنا به گزارش های سازمان ملل از سال ۱۹۹۰ تاکنون جهان ۱۲۹ میلیون هکتار از جنگل هایش را از دست داده است. این وسعت تقریبا برابر با مساحت کشور آفریقای جنوبی است. ۱۵ درصد از گازهای گلخانه ای که در جهان حاصل می شود نتیجه از بین بردن جنگل هاست. با از بین رفتن جنگل ها هر روزه حیوانات بی شماری زیستگاه خود را از دست می دهند و این ویرانگری آن قدر وحشتناک است که نمی توان در مقابل آن ساکت ماند.

اما با نابودی عظیم طبیعت باید چکار کنیم؟ آیا باید ساکت بنشینیم و شاهد مرگ تدریجی زمین باشیم؟ آیا ما هم می توانیم تاثیری در جلوگیری از نابودی جنگل ها داشته باشیم؟

احیای جنگل ، فعالیت زن و شوهر در راستای کمک به محیط زیست

زن و شوهری که دست به احیای جنگل زدند

عکاس برزیلی، سباستیو سالگادو، و همسرش از کسانی هستند که در مقابل این فاجعه بزرگ سکوت نکرده اند. آن ها ثابت کردند که گروه کوچکی از افراد پرشور و متعهد می توانند در مقابل فاجعه های بزرگ جهانی بایستند و کار احیای جنگل را انجام بدهند.

سالگادو عکاس مشهوری است که جوایز زیادی گرفته است و عکس هایش در بسیاری از کتاب ها به چاپ رسیده است. او بعد از تهیه گزارش از نسل کشی وحشیانه در رواندا در دهه ۱۹۹۰ وقتی به خانه اش برگشت، دیگر خبری از جنگل های انبوه بارانی نبود. او شوکه شده بود اما همسرش اعتقاد داشت که می توان دوباره این جنگل ها را احیا کرد.

احیای جنگل ، فعالیت زن و شوهر در راستای کمک به محیط زیست

سالگادو در سال ۲۰۱۵ در مصاحبه ای با نشریه گاردین گفت: وقتی به خانه برگشتم، زمین کاملا بیمار بود و همه چیز نابود شده بود و فقط ۵ درصد از زمین ها پوشش گیاهی داشتند اما همسرم ایده ای افسانه ای برای احیای جنگل داشت. وقتی ما کار را شروع کردیم، همه حشرات، پرندگان و ماهی ها به محل زندگیشان برگشتند و این فقط به لطف رویش دوباره جنگل بود.

سازمانی کوچک برای کمکی بزرگ به جنگل ها

آن ها در واقع یک سازمان کوچک برای احیای جنگل ایجاد کردند و بیش از ۴ میلیون نهال کاشتند تا جنگل دوباره زندگیش را به دست آورد. البته این کار آسانی نبود چون آن ها مجبور بودند از دانه های بومی جنگل استفاده کنند تا همان گونه های قدیمی دوباره رشد کنند و اگر درختانی متفاوت کاشته می شد، حیوانات هرگز به جنگل برنمی گشتند.

احیای جنگل ، فعالیت زن و شوهر در راستای کمک به محیط زیست

آن ها بعد از کاشت درختان به مراقبت از آن ها پرداختند تا بعد از ۲۰ سال اکنون پوشش گیاهی منطقه مانند اولش شده است و جایی که سکوتی مرگبار آن را فرا گرفته بود اکنون از شادی و نشاط صدای حیوانات و پرندگان پر شده است.

اختصاصی نشریه اینترنتی نوجوان ها

امتیاز به این نوشته
مقاله رو دوست داشتی؟
ارسال نظر
نظرت چیه؟
لینک کوتاه این مطلب

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

تبلیغات
جدیدترین‌ها
تبلیغات
محبوب‌ترین‌ها
پیشنهاد نوجوان‌ها