سازمان بهداشت جهانى
یکی از حقوق ابتدایی هر فردی در زندگی برخورداری از سلامت و امکانات بهداشتی است. یکی از سازمان‌های جهانی که در زمینه‌ی بهداشت و سلامت افراد فعالیت می‌کند سازمان بهداشت جهانى (WHO) است.
این سازمان در ۶ آوریل ۱۹۴۸ در ژنو (در سوئیس) تأسیس شد. 193 کشور در حال حاضر عضو WHO هستند.
علاوه بر این، ۱۴۷ دفتر کشوری و رابط دارد. معمولاً این‌طور است که در پایتخت هر کشور یک دفتر وجود دارد. این دفتر ممکن است دفاترى را در سایر مناطق کشور سرپرستی کند.
هدف سازمان بهداشت جهانى چیست؟
هدف این سازمان دستیابی مردم به بیشترین سطح سلامت است. سازمان بهداشت جهانی وظیفه‌ى اصلی خود را ارتقاء سلامت عمومی مردم جهان و مبارزه با بیماری‌ها مخصوصاً بیماری‌های مسری شایع مى‌داند.
هم‌چنین از شیوه‌های تشخیصی داروها و نیز تولید و توزیع واکسن‌های مؤثر و بی‌خطر حمایت می‌کند. البته تلاش‌هاى این سازمان تنها براى پایش بیمارى‌ها نیست. بهداشت جهانى تلاش مى‌کند تا برنامه‌هایى را براى پیشگیرى و درمان بیمارى‌هاى عفونى مانند مالاریا و ایدز ارائه دهد.
هر سال یک شعار براى بهداشت مردم جهان
هر ساله و در روز تأسیس این سازمان، شعاری جهانی با موضوع بهداشت ارائه می‌شود. شعار امسال نیز «مراقبت‌های اولیه‌ى بهداشتی برای پوشش همگانی سلامت» است.
از نظر بهداشت جهانی، سلامت سه بُعد روحی، جسمی و اجتماعی دارد و کسی از سلامت کامل برخوردار است که در هر سه زمینه سالم باشد.
کسانى که از امکانات اولیه‌ى بهداشتى محروم‌اند
یکی از مشکلات و کمبودهایی که سازمان بهداشت جهانی به آن اشاره کرده مسئله‌ی کمبود پزشک و کارکنان بخش بهداشتی و درمانی در کشورهای فقیر جهان است. طبق گزارشی که این سازمان ارائه داده بیش از یک میلیارد نفر در دنیا از امکانات اولیه‌ی بهداشتی محروم‌اند.
چه کشورهایى مى‌توانند عضو سازمان بهداشت جهانى شوند؟
ایران و مراکزى که با این سازمان جهانى همکارى مى‌کنند
ایران نیز یکی از کشورهای فعال عضو این سازمان جهانی است. از مراکزی که در ایران با سازمان بهداشت جهانی ایران همکاری می‌کنند می‌توان انیستیتو پاستور، مرکز آموزش سل، پژوهشگاه قلب و عروق اصفهان، مرکز کنترل دخانیات و بخش سلامت دندان جامعه را نام برد.
اختصاصى نشریه‌ى اینترنتى نوجوانها – یاسمن رضائیان
