اختصاصی نشریه اینترنتی نوجوان ها
گل گاو زبان یک گیاه سالانه و بومی اروپاست ولی به طور گسترده در سایر مناطق نیز روییده است. ساقه و برگ های این گیاه از پرزهای ریز پوشیده شده است. رنگ گل هایش، آبی روشن و در ظاهر به شکل ستاره می باشد. مزه گیاه تازه اش شور بوده و بویی مانند بوی خیار دارد.
مصرف گل گاو زبان
به صورت دم کرده مصرف می‌شود و برخی مقداری فندق هم با آن مصرف می‌کنند. برگ گل گاو زبان به عنوان سبزی معطر گیاهی استفاده می شود. همچنین از برگ گل گاو زبان نیز برای درمان رماتیسم، سرماخوردگی و برونشبت به علاوه برای افزایش شیر در زنان استفاده می شود. دم کرده برگ این گیاه برای تحریک تعریق و ادرار استفاده می شود.
ضد التهاب/ اگزما/ ورم مفاصل
امروزه، از دانه گل گاو زبان برای گرفتن روغن دانه گل گاو زبان استفاده می شود که حاوی مقدار زیادی اسید چرب ضروری به نام گاما لینولنیک اسید (GLA) است. GLA بخشی از فرایند درمان التهاب می باشد. بنابراین از مکمل های GLA انتظار می رود که بر طیف وسیعی از بیماری ها و شرایط التهابی مانند آرتریت روماتویید و اگزما نیز تاثیر داشته باشد. اطلاعات درباره استفاده از روغن دانه گل گاو زبان برای درمان این بیماری ها کم است. بیش تر مطالعات در مورد سایر منابع GLA است. آزمایشات بالینی تایید می کنند که GLA مزایای پزشکی و سلامتی بسیاری دارد.
سایر مصارف
گل گاو زبان در درمان پوکی استخوان می تواند مفید باشد. تحقیقات نشان داده است که روغن ماهی و روغن دانه گل گاو زبان در تراکم استخوان زنان مبتلا به پوکی استخوان باعث شده است که این بیماری بهبود پیدا کند. با مرور آزمایشات GLA برای عملکرد عصب تخریب شده در دیابت نتیجه گرفتند که GLA می تواند نوید درمان اختلالات دیابتی را بدهد. اطلاعات برای استفاده گل گاو زبان در این شرایط پزشکی محدود است.
مقدار مصرف
روغن دانه گل گاو زبان به صورت دارو با وزن 2/1 تا 8/2 گرم در روز در چندین آزمایش بالینی برای آرتریت و سایر شرایط التهاب تجویز شده است. محتوای گاما لینولنیک بین 20% و 25% روغن است.
تا چه حد گل گاو زبان خوب است؟
اگر چه تاکنون اثر جانبی گزارش نشده است اما باید توجه داشت که استفاده زیاد برگ، گل و دانه گاو زبان می تواند سمی باشد. بنابراین توجه داشته باشید برگ و گل را قورت ندهید زیرا می تواند حاوی ترکیبات سمی باشد.
