ضرب المثل فارسی؛ باد آورده را باد می برد را شاید بارها شنیده باشید اما حالا ببنیم داستان این ضرب المثل چیست؟
در دوران قبل از ورود اسلام به ایران و در زمان پادشاهی ساسانیان جنگ های بسیاری بین ایرانیان و رومیان در می گرفت. در بعضی از جنگ ها ایرانیان پیروز میدان بودند و در برخی از نبرد ها مغلوب می شدند.در زمان پادشاهی خسرو پرویز نیز این جنگ ها هنوز ادامه داشت و در یکی از این جنگ ها ایرانیان توانستند بر رومیان پیروز شوند و حتی شهر بزرگ و آباد قسطنطنیه را محاصره کردند و این شهر ثروتمند روز به روز به سقوط نزدیک تر می شد.
مردم روم فردی به نام هرقل را به منصب امپراتوری انتخاب کردند. او نیز در اولین اقدام برای نجات خزائن جواهرات و زرها دستور داد تمام گنجینه های شهر قسطنطنیه را از راه دریا به سمت اسکندریه مصر ببرند تا در صورت سقوط شهر ثروت روم به دست ایرانیان نیفتد.چهار کشتی را پر از طلا و جواهرات کردند و به دریای مدیترانه انداختند. کشتی ها هنوز راه زیادی را نپیموده بودند که گرفتار باد مخالف شدند.
ملاحان و ناخدایان هر چه سعی کردند تا کشتی ها را در مسیر درست قرار بدهند، موفق نشدند. در نهایت کشتی ها به ساحل شرقی مدیترانه که در اختیار ایرانیان بود رسید.رومیان از چیزی که می ترسیدند اتفاق افتاد و تمام خزائن شهر قسطنطنیه که ثروت بسیار عظیمی بود بدون جنگ و خونریزی به سپاهیان ایران رسید.وقتی خبر به گوش خسرو رسید، بسیار خوشحال شد و دستور داد تا تمامی گنجینه را به شهر تیسفون پایتخت ساسانیان انتقال دهند. خسرو پرویز نام این گنج را چون در اثر تغییر جهت وزش باد به دست ایرانیان افتاد بود، گنج باد آورده نامید.
کاربرد ضرب المثل فارسی؛ باد آورده را باد می برد
* از آن روز به بعد وقتی ثروتی بدون زحمت نصیب کسی می شود، آن را باد آورده می نامند.
معانی ضرب المثل باد آورده را باد می‌برد
۱- یعنی مالی که بدون زحمت به دست آمده باشد، برکت ندارد.
۲- مال و ثروت باد آورده چون به دیگری تعلق داشته است، همیشه دستخوش باد حوادث می‌شود.
۳- کاربرد ضرب المثل باد آورده را باد می‌برد در زمان‌هایی است که مالی را از جایی به دست می‌آوریم که برای آن زحمتی کشیده نشده، به همین دلیل این مال ماندگاری ندارد و به سبب حوادث مختلف از دست می‌رود.
