اختصاصی نشریه اینترنتی نوجوان ها
احتمالا قبلا این واژه را شنیده باشید . به تعریف پروتکل دقت کنید :
پروتکل به معنی مجموعه از قوانین و رویه ها برای برقراری ارتباط است .
پس با توجه به تعریف برای اینکه میزبان ها بتوانند با یکدیگر ارتباط شبکه ای برقرار کنند بایستی از یک سری قوانین و رویه ها پیروی کنند یا به عبارت دیگر همگی از یکسری قوانین و پروتکل های یکسان استفاده کنند. بنابراین اگر یک میزبان از نوع خاصی از پروتکل استفاده کند و میزبان دیگر از نوع دیگری از پروتکل استفاده کند ، آنها قادر به صحبت کردن با یکدیگر نخواهند بود .
یک مثال اجتماعی : اگر شما به یک کشور خارجی سفر کنید , بایستی زبان مکالمه آنها را بلد باشید . در غیر اینصورت قادر به صحبت کردن با آنها نخواهید بود . البته شاید بتوانید با فراگیری زبان با آنها صحبت کنید ولی در صورتی که بخواهید به طور موثر در آن کشور زندگی کنید بایستی لباس و فرهنگ آن کشور را بیاموزید و از آن پیروی کنید . پروتکل نیز شامل قوانین و رویه هایی فرا گیر می باشد .
بعضی از پروتکل های رایج شبکه ای امروز به شرح زیر می باشد :
معروف ترین و رایج ترین آنها TCP/IP می باشد که یک پروتکل رایگان می باشد و بدون آن اینترنت معنایی نخواهد داشت . درباره این پروتکل در مبحثی جداگانه به طور مفصل صحبت خواهیم کرد .
سه پروتکل IPX/SPX ( پروتکل ویژه شرکت ناول ) NetBEUI (پروتکل ویژه شرکت مایکروسافت) و Apple Talk (پروتکل ویژه شرکت اپل) پروتکل های Vendor Specific یا فروشنده خاص هستند و رایگان نیستند و برای استفاده از آنها بایستی بهایی به شرکت سازنده پرداخت شود .
آماده اید؟ درس بعدی را شروع کنید : درس پنجم – مقدمه آدرس دهی
نوشتۀ مهدی فاریابی
