اختصاصی نشریه اینترنتی نوجوان ها
خوب حالا که با این سه قانون آشنا شدید در مورد آدرس دهی از نوع کلاس بندی شده و از نوع بدون کلاس صحبت می کنیم. در آدرس دهی از نوع کلاس بندی شده آدرس های آی پی به رنج و کلاس های A تا E تقسیم بندی می شوند.
کلاس A:
در این کلاس آدرس های آی پی در رنج 1 تا 126 تقسیم بندی می شوند. منظور از آن این است که اگر آی پی انتخاب شده توسط شما از بین یکی از اعداد 1-126 انتخاب شده باشد آدرس دهی شما از نوع کلاس A می باشد. این کلاس دارای Subnet Mask 255.0.0.0 می باشد. به این معنی که Network ID شما 1-126 می باشد یعنی فقط اکتت اول از سمت چپ و در این شبکه شما تعداد 16,777,214 کامپیوتر را می توانید آی پی دهی کنید. این گزینه را زمانی انتخاب می کنید که تعداد بالایی کامپیوتر در شبکه دارید.
کلاس B:
در این کلاس آدرس های آی پی در رنج 128 تا 191 تقسیم بندی می شود و این کلاس دارای Subnet Mask 255.255.0.0 می باشد. به این معنی که دو اکتت اول از چپ Network ID هستند و در اکتت آخر Host ID را می سازند. در این رنج نیز شما می توانید 65,534 میزبان را آدرس دهی کنید.
کلاس C:
در این کلاس آدرس های آی پی در رنج 192 تا 223 هستند و با Subnet Mask 255.255.255.0 می باشند. سه اکتت اول از چپ Network ID و اکتت آخر بیانگر Host ID خواهد بود. به همین دلیل در این شبکه تنها می توان 254 کامپیوتر را آدرس دهی کرد.
کلاس های D و E را کم تر خواهید دید و کم تر به کار می روند.
این بود خلاصه ای از آن چه آدرس دهی کلاس بندی شده است و جلوتر وقتی آدرس دهی بدون کلاس را توضیح دادیم متوجه می شوید که دیگر روش کلاس بندی شده کاربرد چندانی ندارد.
آماده اید؟ درس بعدی را شروع کنید: درس هشتم – آی پی های Public یا Private
نوشته: مهدی فاریابی
