بسیاری از مردم درباره کلان شهرهای ثروتمند و به ویژه شهر دبی ذهنیتی رویایی دارند، آن ها این شهر را هم چون بهشتی پر از ثروت، آسایش، فراوانی و ارزانی تصور می کنند اما این تصورات واقعیت چندانی ندارد. بهتر با هم به بعضی از تصورات اشتباه نگاه بیاندازیم.
شهر دبی پایتخت میلیاردهاست
اما واقعیت چیز دیگری است. در جهان 5000 نفر میلیاردر وجود دارد که تنها 20 نفر آن ها در دبی زندگی می کنند، در واقع اولین شهری که بیش ترین میلیاردر را دارد پکن است و دومین جایگاه به نیویورک تعلق دارد.
در دبی فقیری وجود ندارد
مهاجران و کارگران کشورهای دیگر در دبی بسیار با سختی در آن زندگی می کنند. حقوق ماهیانه یک کارگر حدود 200 تا 300 دلار است، اما ارزان ترین بسته برای مکالمه تلفن همراه 30 دلار است، از این جهت بسیاری از کارگران با سختی و در یک اتاق کوچک زندگی می کنند بسیاری از آن ها در یک گروه 5 نفره در یک اتاق به سر می برند.
شهر دبی بهترین شهر برای تربیت فرزندان است
اکثر مهاجرانی که به دبی می روند به اجبار فرزندانشان در کشور خود باقی می گذارند، زیرا هزینه تحصیل بسیار گران است. تحصیل در یک مدرسه دولتی برای 11سال حدود 100000دلار هزینه دارد. علاوه بر این آب و هوای بسیار گرم بچه ها را مجبور می کند که همیشه بچه ها در فضای بسته و با تهویه مطبوع زندگی کنند.
دبی یک کشور است
دبی کشور نیست، بلکه شهری در کشور امارات متحده عربی است. در این کشور 7 امارت مختلف وجود دارد که هرکدام به شیوه ای اداره می شوند اما دبی بیش ترین مهاجر را دارد.
شهر دبی اسلامی است و در آن مشروبات الکل فروخته نمی شود
در دبی به همه گردشگران و افراد غیر مسلمان با یک کارت مخصوص و ویزا گردشگری مشروب فروخته می شود و در همه هتل ها و کاباره ها و مراکز شب زنده داری مشروبات الکلی عرضه می شود.
در دبی هیچ بیکاری وجود ندارد
این به این علت است که مهاجرانی که ویزای کار دارند در صورت بیکاری در مدت 30 روز اخراج می شوند و به کشورشان برمی گردند و کارهای اصلی ویژه مردم محلی است.
شهر دبی یک شهر بی نظیر از نظر زیستن است
با توجه به حضور مهاجران از کشورهای مختلف، ساخت و سازهای انبوه، کمبود منابع آب شیرین، وجود بیش از حد اتومبیل و وضعیت آب و هوایی نمی توان به عنوان یک شهر جذاب زیست محیطی شناخت.
گرما همیشگی دبی بسیار جذاب است
هرچند در کشورهای دیگر شما چهار فصل کامل را دارید اما در دبی چنین نیست . در فصل تابستان گرما به 48 درجه می رسد و گرد و غبار همیشگی، خورشید را خاکستری نشان می دهد. البته از شهری که در میان بیابان ساخته شده انتظار دیگری نمی رود.
دبی تاریخی طولانی دارد
دبی شهری بسیار جوان و بدون تاریخ است. در سال 1971 امارات متحده عربی تشکیل شد و این شهر از آن تاریخ رو به پیشرفت گذاشت.
پلیس دبی تنها از ماشین های لوکس استفاده می کند
پلیس دبی نیز مانند شهرهای دیگر جهان از انواع ماشین های مختلف استفاده می کند. چون بسیاری از مردم از ماشین های پر سرعت ورزشی استفاده می کنند. پلیس نیز موظف شده است تا تعدادی از این ماشین ها را در اختیار داشته باشد.
همه چیز در دبی اتوماتیک است
در این جا هم مثل همه شهرهای دیگر دنیا فناوری پیشرفته وجود دارد. سیستم تهویه هوا در همه جا از اتومبیل ها گرفته تا هتل ها و فروشگاه ها دیده می شود.اما یک سیستم ساده زه کشی در بسیاری از مناطق شهر وجود ندارد و یک باران ساده می تواند زندگی مردم را فلج کند.
در شهر دبی ، شیر و پلنگ به عنوان حیوان خانگی نگهداری می شوند
نگهداری حیوانات وحشی در دبی ممنوع است. اگر کسی با یک شیر و یا پلنگ در خیابان دیده شود 6 ماه زندان و بین 2700 تا 138000 دلار جریمه خواهد شد؛ اما مردم در خانه از گربه ها نگهداری می کنند. و اکثرا سگ ها را دوست ندارند.
در شهر دبی فقط آسمان خراش ها وجود دارند
دبی شهر تضادهاست. با آسمان خراش های 163 طبقه، خانه های ویلایی، آپارتمان های کوچک و حتی خانه های محقر. اما مردم محلی ترجیح می دهند در ویلاهایی زندگی کنند که هیچ همسایه ای ندارد.
ساکنان دبی اعراب هستند
فقط %9 از اهلی دبی را اعراب محلی تشکیل می دهند. 91% باقیمانده غیر عرب و مهاجر هستند؛ که به ترتیب هندی ها، پاکستانی و بنگلادشی ها بیش ترین آن ها هستند. این مهاجرین اکثرا نیز کارگر ساختمانی هستند.
دبی ثروت خود را از نفت به دست آورده است
واقعیت این است که ثروت این شهر از راه تجارت آزاد بدست آمده نه فقط از راه فروش نفت.
