دل نوشته هایی برای امام حسین (ع)

معاون پرورشی اموزشگاه ابتدایی شهید محمد رضا حدادی 1 ناحیه 3شیراز،  بیژن حیدری، از دانش اموز ها پرسیده: دانش اموزان… وقتی اسم امام حسین و ماه محرم را می شنوید چه احساسی دارید و چه چزی  به ذهن شما می رسد؟ و دانش آموزان  این گونه احساسات خود را بر روی کاغذ آورده اند ودل نوشته هایی برای امام حسین (ع) نوشته اند.

…..با تشکر از این دبیر محترم  با هم نوشته های دانش اموزان را با هم مرور می کنیم..

دانش اموزکلاس چهارم : محمد حسین حسنی

من وقتی اسم امام حسین (ع) را می شنوم : صحنه کربلا با 72 تن از یاران امام حسین در ذهنم زنده می شود. وهمچنین یاد این امام مرا یاد جان فشانی های امام حسین (ع) و یارانش و تمام اهل بیتش که اگر نبود جانفشانی های این یزرگواران . به جرائت باید گفت که سرنوشت  دین جدش معلوم نبود به کجا …….  . آری امام جان خود و یارانش و اهل بیتش را در طبق اخلاص گذاشت. و با تمام ایمان به دین اسلام و پایداری در دین تقدیم خداوند تبارک و تعالی کرد. روحشان شاد و قرین رحمت الهی باد.

دانش اموز کلاس چهارم : فرشید وصالی

من موقعی که اسم امام حسین (ع) به گوشم می خورد احساس ناراحتی می کنم. به طوریکه می خواهم با تمام قدرت گریه کنم و اشک بریزم. یاد امام حسین مرا یاد جان بازی ها و جان فشانی های امام حسین و یارانش و خانواده اش در راه دین اسلام می اندازد. یاد امام حسین مرا یاد آن جنایت هایی می اندازد که قوم کافر و از خدا بی خبر بر سر اهل بیت امام حسین بعد از شهادت این امام آوردند. مگر اهل خانواده امام حسین چکار کرده بودند؟

دانش اموز کلاس چهارم : امید رنجبر

احساسی که امام حسین (ع) به خدا داشت خود را غرق در خدا کرد. این عشق و علاقه به خدا باعث شد که تمام زندگی خود را فدای آرمانش که اطاعت و بندگی خدا بود نماید. اینجانب از طریق اهداف حسین به خدا رسیدم و خدارا از این طریق شناختم و ایمانم را کاملترکردم. از این به بعد هم سعی دارم تمام زندگیم را حسینی کنم …. یا حسین (ع)

دانش اموز کلاس پنجم :  ذبیح اله محمدی

پدرمن وقتی که ماه محرم فرا می رسد هرساله برای نذر به مناسبت این ماه حزن و انده غذا طبغ می نماید. سپس  به عزاداران امام حسین (ع) طعام می دهد. بدین وسیله من را با ایام محرم و صفر اشنا می سازد. او یاد امام حسین و اصحاب و یارانش و اهل بیتش را زنده نگه می دارد. اینجانب نیز برای عزاداری به امام زاده می روم و سینه زنی و زنجیر زنی می کنم.

دانش اموزکلاس چهارم : احمد رضا توکلی

امام حسین (ع) امام سوم ما شیعیان است امام حسین (ع) برای دین اسلام جان خود را فدا کرد. امام حسین (ع) برای خواندن نماز در بین یاران خود در میدان جنگ نماز خواند تا به دشمن بفهماند که ما در راه رضایت خداوند با شما می جنگیم .ولی شما برای رسیدن به مال و منال دنیا که فانی است به جنگ ما اهل بیت بیامبر آمده اید.

اگر ما کشته شویم شهید هستیم ولی اگر شما کشته شوید جایگاهتان تا ابد در جهنم است. و هیچ کس جز خداوند تبارک و تعالی نمی تواند شما را ازاین جهنم ابدی خلاص کند. پس فیها خالدون ….

دانش اموز کلاس پنجم : امیر حسین مرادی

من دوست داشتم یکی از یاران امام حسین(ع) بودم. و درجنگ با امام حسین علیه یزیدیان می جنگیدم تا شهید شوم وشفاعت و زیارت امام حسین (ع) را نصیب خود نمایم. اما از اینکه در ان زمان نبودم غصه ام می گیرد و زیاد گریه می کنم که چرا خداوند مرا در آن زمان بدنیا نیاورد.

واقعا خیلی حیف شد که ….. امام حسین (ع ) با 72 نفر از یارانش در روز تاسوعا و عاشورا به جنگ کفار رفتند و با تمام قدرت و ایمان به خداوند و جهت زنده نگه داشتن دین جدش, پیامبر اسلام تا رسیدن به شهادت جنگید و روی دشمن را تا روز قیامت سیاه کرد.

دانش اموز کلاس پنجم: حیب اله محمدی

وقتی ماه محرم می شود من به یاد امام حسین (ع) که با تمام ایمان و قوا همراه با اهل بیتش و یاران با وفایش به جنگ کافران رفتنند و همگی در راه خدا به درجه رفیع شهادت رسیدند. من هر سال در ماه محرم و صفر به هیئت عزاداری میروم و به مناسبت گرامیداشت این روز بزرگ به عزاداری می پردازم.

دانش اموزکلاس چهارم: امید رنجبر

احساسی من به حسین (ع) دارم  و احساسی که امام حسین (ع) به خدا دارد شکننده نیست. وقتی اسم امام حسین می اید همه فکر و ذکرم می شود امام حسین (ع) من در ماه محرم لباس سیاه می پوشم.

دانش اموز کلاس پنجم: امیر مروی

من وقتی ماه محرم فرا می رسد بسیارناراحت و غمگین می شوم و به یاد امام حسین (ع) بسیار گریه می کنم و اشک می ریزم . در مجموع واقعه کربلا برای هر مسلمان حزن انگیز و درد آور است. زیرا امام حسین (ع ) و یارانش را که در واقع برای زنده نگه داشتن دین جدش رسول خدا و موضوع امر به معروف و نهی از منکر قیام کرده بودند . کافران برای رسیدن به امال و آرزوهای دنیایشان به شهادت رساندند.

دانش اموز کلاس پنجم : محمد عبادی منش

من در ماه محرم خیلی محزون و دلگیر می شوم .چون به یاد امام حسین (ع ) که می افتم اشک هایم جاری می شود. چون که امام حسین (ع) خیلی مظلوم بود و مظلوم هم درراه رضای خداوند شهید شد . شهادت امام حسین زندگی دینداری را بر ما مسلمانان شیعه آسان نمود. و به ما نشان داد که در راه خدا جان دادن مرگ نیست بلکه شهادت است.

شهید نز خداوند زنده است و روزی می خورد. انشالله که خداوند زیارت و شفاعت امام حسین و اصحاب و یاران با وفایش و اهل بیتش را هم در دنیا و هم دراخرت نصیب من و والدینم بگرداند.  آمین یا رب العالمین.

شاگرد کلاس چهارم : حمید رضا کریمی

من به یاد ماه محرم که می افتم روز محشر برایم زنده و تکرار می شود. حتما می پرسید روزمحشر دیگر چه روزی است. بله روز محشرهمان روزی است که همه ما درمحضر خداوند حاضر میشویم. نه به دلخواه خودمان بلکه به دستورخداوند. و از ما سئوال می شود که چگونه از پیامبرتان و اوالامرتان ودینتان پیروی کردید؟ ودر مقابل کفار ایستادید و دین خدا را زنده نگه داشتید.

بله اینجاست که راه گمراهان و صالحان و ایمان آورندگان از هم جدا می شود . نتیجه عمل دنیای فانی هرکس مشخص می گردد. و کسی به بهشت راه می یابد که از یاران امام حسین بوده است. و…..خدایا من و والدینم را در ردیف یاری دهنگان امام حسین (ع) و یاران باوفایش قراربده . هرچند که ما در آن زمان نبودیم.

دانش اموز کلاس چهارم : آرمین یزدان پرست

یاد امام حسین و ماه محرم چه غوغایی در وجودم برپا می کند. ای امام حسین تو را با تمام وجودم صدا می زنم. اسلام علیک یا عباعبداله وعلل………. گرچه من در زمان قیامت نبودم البته چه کنم که چاره ای نداشتم چون که هنوز به این دنیای وانفسی قدم نگذاشته بودم. ولی تمام آرزویم این است که اگر خدا بخواهد یک بار دیگر عاشورا تکرار شود تا باتمام قوت,هرچه در وجود داشتم فدایت می کردم. اما چه گویم که این یک آرزو بیش نیست. خدایا من هم آرزو دارم که نامم را در ردیف هم رزمان امام حسین (ع) و یارانش قرار دهی . انشاله

 دانش اموز کلاس پنجم: بنیامین تایکوب

یاد امام حسین (ع)  هر مسلمان ,چه شیعه و چه غیر شیعه را غمگین و ناراحت می کند. بله قیام امام حسین گرچه از نظر ظاهر جنگ بین دو طایفه و یا دو قبیله بنام حق و باطل بود. ولی اگر ازدیدگاه عقیده به ان نگاه کنیم متوجه می شویم که اگر قیام امام حسین (ع )  اتفاق نمی افتاد الان دین مسلمانان دستخوش گرفتاریهای زیادی شده بود. ما از قیام امام حسین(ع) درسهای زیادی گرفته ایم . از جمله زیر بار ظلم و ستم نرفتن , اهمیت به نماز آن هم نماز سروقت. مسئله مهم امربه معروف و نهی از منکر و موارد دیگر…..

یا حسین.

دانش اموزکلاس پنجم : کیانوش ابوالحسن بیگی

یاد امام حسین مرا بیاد فداکاری ها وجان فشانی های امام حسین واهل بیتش می اندازد. که درصحرای نینوا گرفتار هجوم بی چون و چرای دشمن کافر و خونخوارشده بودند.دشمنان امام حسین (ع) پشیزی عقل در سر نداشتند. وگرنه بخاطر مال و منال دنیای فانی و خدمت به یزید کافر در مقابل جنود الله و ثارلله قرار نمی گرفتند. که از دنیا وامانده شوند و زندگی ابدی را برای خود جهنم کنند. که ان شاالله جهنم گوارای وجودشان باد. یا حسین مظلوم .

دانش اموز کلاس پنجم : علی اکبر برزگر

خدیا تو گواهی که وقتی یاد امام حسین در وجودم زنده می شود. دلم می خواهد خون گریه کنم. اما افسوس که خون گریه کردن هم سودی ندارد. چرا که امام حسین را با این همه بزرگی و صلابت و دینداری,بی دینش خواندن. خونش را مباح پنداشتند وقتل کردند. انکاری که به دست هیچ بنی بشری درتاریخ کره زمین برنمی امد.آری یاد امام حسین چه غوغایی دردل های عاشقان  برپا می کند . امام حسین بسیار آگاهانه آن چنان جان عزیزخود واهل بیتش را برای رضای خداوند داد که دشمن از بی پروایی امام حسین به وحشت افتاد. ولی چه سود برای دشمن کفار که دیگر دیر فهمیده بود که امام حسین (ع) شهید راه خدا شد.

سوگند کرمی

فی الطریق الحسین

در گرگ و میش آخرین دم مغرب ،درست در لحظه ای که کورسوی آفتاب جگر سوخته، چون طفلی هراسان پای در بی کران ظلمات گم می‌کرد و خنجر خشم خود به افق می کشید و می گداخت. با هر قدم پر ز نفرین ریگ و کلوخ می شد. چکمه ها از شرم،به سر خاک می ریختند و نیزه ها خود را به خون حسین و یارانش تطهیر می دادند. چشم اما میگفت: نه! هرگز! محال است من اشتباه می‌کنم، اینجا باید گلزاری زیبا باشد، خار مغیلان، دستان اطفال، هرگز! پاهای آسوده در چکمه اش به شاخه ای برخورد کرد:حال این شاخه تورا به یاد تیر سه شعبه ای که بر جگر طفلی بی‌گناه یادگار مانده نمی‌اندازد؟ نه، نه! اصلا، هیچ چیز! به زمین افتاد، دست هایش به خون آغشته شد:نه کذب است چگونه رهی بجای بحر گوارا سرابی از خون است. به کنجی نشست. قلب سراسیمه گفت: آه من همچنان به زیستن ادامه می‌دهم! صداقت میخواهی؟! از مغز بشنو.ادراکش او پاسخگو شد:آه دیگر بس است؛ کافیست که باب از تمام وجود ببندم و دخیل به منزل وجدان بیاویزم، شاید اوضاع به گونه ای دیگر تغییر کند. تمام وجودش خاموش شد، وجدان ادامه داد:

بی‌دلان را عیب کردم لاجرم بی‌دل شدم

آن گنه را این عقوبت همچنان بسیار نیست

سرور تو به قدری نجیب بود که شام ماقبل نبرد از هرآنکه طفلی چشم انتظارش یا همسری دست به دعایش بود، خواست که بازگردد، تو چرا آمدی؟ تو خواستار حیات بودی کنون به غایت ممات رسیدی! دیگر زمان اندیشه به سر آمده، چه می‌خواهی؟ انتظار چه چیزی را می‌کشی؟ می‌بایست سخن گرانبهای جوانمرد دشت بلا را چونان بی بی سه ساله ای که گوشواره های خون‌آلودش به گونه ای باز شده اند که گره از هر درد کوری می‌دَرند، به گوش خود می‌آویختی: عمو، شهادت در رکاب شما برای من از عسل شیرین‌تر است.

یا حسین! عزای تو و بر سینه کوفتن و نویساگر این رقعه حزن بودن، برای من کوچیکترین عمل است، آن را از من بپذیر!

اگر شما تمایل داشته باشید می توانید دل نوشته هایی برای امام حسین (ع) راارسال کنید تا با نام خودتان درسایت قرار گیرد

موزه محرم تبریز