راز مرد روستایی ایرانی با درآمد میلیارد دلاری!

دستفروشی که در ٣٨ سالگی خود تبدیل به کارآفرینی شده است که گفته می‌شود تا چند سال دیگر درآمد او به اندازه صادرات نفت ایران می‌شود.

دستفروشی که ساکن یک روستای بسیار کوچک به نام «بزم» در شهرستان بوانات استان فارس است و کارش را با درآمد روزانه سه هزار تومان شروع کرده بود، در ٣٨ سالگی خود تبدیل به کارآفرینی شده است که گفته می‌شود تا چند سال دیگر درآمد او به اندازه صادرات نفت ایران می‌شود.

کارآفرین میلیارد دلاری ایران کارش را از دستفروشی و درآمد روزانه ٣ هزار تومان شروع کرده است. او تنها ٣٨ سال دارد و درآمدزایی چشم گیرش با یک اتفاق معجزه آسا استارت خورده است. «عباس برزگر» زاده و ساکن یک روستای بسیار کوچک به نام «بزم» شهرستان بوانات در استان فارس است.

روستایی که نه چندان حاصل خیز است و نه جاذبه خاصی دارد، اما با موقعیت شناسی درست این جوان روستایی توانسته در کتاب راهنمای گردشگری یونسکو، عنوان شگفت انگیزترین تجربه گردشگری ایران را از آن خود کند.

برزگر در یک شب بارانی دو گردشگر آلمانی را به خانه فقیرانه خود میهمان و از آن ها با دمپختک و ترشی لیته پذیرایی می کند. میهمانان خارجی برزگر با پذیرایی صمیمانه و بی ریای او دو روز تمام به سبک روستاییان ایرانی زندگی می کنند و گویا این تجربه منحصربه فرد آن قدر برایشان جذاب بوده است که به سرعت موضوع را رسانه ای می کنند و برزگر را با انبوهی میهمان ناخوانده از آن سوی مرزها مواجه می کنند.

هوشمندی او برای بهره برداری از این اتفاق، به سرعت برزگر را شهره عام و خاص می کند و شبکه های تلویزیونی از سراسر جهان کارآفرین روستایی ایران را روی آنتن خود می برند. برزگر حالا علاوه بر دهکده توریستی اش در تدارک یک تور عشایری با ١٥ هزار سیاه چادر است. تور عشایری او تا سال ٩٥ رزرو شده است و کارشناسان می گویند این تور می تواند درآمدزایی برزگر را به اندازه تمام صادرات نفت کشور برساند.

تا ٥ سال آینده به اندازه چاه های نفت کشور درآمد خواهد داشت

عباس برزگر درحال حاضر مشغول آماده سازی ١٥ هزار سیاه چادر عشایری است. او با بزرگان طایفه های قشقایی و بختیاری به توافق رسیده است تا میهمانان خارجی را در سیاه چادرهایشان بپذیرند و هر خانواده عشایری در ازای پذیرایی از میهمانان درصدی از هزینه اقامت مسافران را دریافت کند. حالا شهرت عباس برزگر به اندازه ای رسیده است که تمام ظرفیت هتل منحصر به فردش در ٣٦٥ روز سال اشغال می شود. می گویند درآمدش تا ٥ سال آینده به اندازه تمام صادرات نفت ایران خواهد رسید. یونسکو در کتاب راهنمای گردشگری خود، تور عشایری او را به عنوان شگفت انگیزترین تجربه گردشگری در ایران معرفی کرده است و مسافران خارجی تا آخر سال ٩٥ تمام سیاه چادرهایش را رزرو کرده اند.

در حال حاضر هزینه هر شب اقامت در دهکده گردشگری او چیزی حدود ٣ میلیون تومان است. کارشناسان صنعت گردشگری می گویند اگر او بتواند استانداردهای هتل خاص و منحصر به فردش را ارتقا دهد به راحتی می تواند درآمدش را به عنوان یکی از گرانقیمت ترین هتل های خاورمیانه و جهان افزایش دهد.

در حال حاضر هتل برج العرب دوبی گرانقیمت ترین هتل خاورمیانه به شمار می آید، هزینه اقامت در این هتل شبی ١٩ هزار دلار است و تنها برای ورود به آن حدود ٢٠ دلار دریافت می شود. گران ترین هتل جهان هتل رویال ژنو است که برای هر شب اقامت ٥٣ هزار دلار دریافت می کند. در توکیو نیز هتلی با عنوان سوئیت ریاست جمهوری که یک هتل خاص محسوب می شود شبی ٢٥ هزار دلار قیمت دارد. زهرا استادی، کارشناس گردشگری می گوید اگر هزینه اقامت در دهکده عباس برزگر نصف قیمت گرانترین هتل خاورمیانه و حتی کم تر باشد می تواند معادل کل صادرات نفت کشور درآمد داشته باشد. با این حساب اگر برزگر به ازای هر شب اقامت در ١٥ هزار سیاه چادر حدود ١٠ هزار دلار دریافت کند تنها در یک روز سال حدود ١٥٠ میلیون دلار درآمد خواهد داشت. این درآمد در یک سال به حدود ٥٤ میلیارد دلار می رسد که معادل درآمد نفتی ایران است.

گردشگران خارجی زندگی عشایر ایران را تجربه می کنند او این روزها مشغول آموزش خانواده های عشایری برای پذیرایی از میهمانان خارجی است. می گوید ١٠٠ نفر از جوانان خانواده های عشایر زبان انگلیسی آموخته اند تا بتوانند به راحتی با میهمانان ارتباط برقرار کنند. آن ها قرار است میهمانان خود را به تماشا و تجربه تمام روزمرگی های زندگی ایل قشقایی و بختیاری ببرند. میهمانان از دامنه های کوه بالا می روند و همراه با دختران جوان گیاهان دارویی می چینند. با چوپانان به صحرا می روند و در کنار آن ها غذا می خورند. به سوگواری ها و جشن های عشایری دعوت می شوند. شبانه و در سکوت کوهستان به پیرمردهای نی انبان و سرنا نواز گوش می دهند و کنار دارهای زمینی گلیم و گبه می نشینند و بر تارهای آن گره می زنند. قصه های جن و پری کهنسالان ایل و تجربه های شگفت انگیزشان از مواجهه با طبیعت را می شنوند و باورهایشان درباره تولد یک نوزاد جدید و رسوماتشان را تماشا می کنند. برزگر می گوید، تور عشایری در مراحل نهایی راه اندازی است و تا آخر سال ٩٥ مسافران خارجی تمام سیاه چادرها را رزرو کرده اند. بیشتر مسافرانش از اسپانیا، پرتغال و لهستان می آیند و او درحال حاضر همان ٧٠٠ یورو برای هر شب اقامت در مجموعه اش را دریافت می کند. او می گوید: تا ٥ سال آینده کیفیت ها را با نظر کارشناسان بین المللی بالا خواهم برد و قیمت ها افزایشی نخواهد داشت.

اشتغال زایی برای بیش تر از ٢٥ هزار نفر

برزگر پیش از این برای ٩ هزار نفر از ساکنان روستای بزم شهرستان بوانات استان فارس اشتغال ایجاد کرده است و حالا ١٥ هزار خانواده دیگر در درآمد و کسب و کار او شریک می شوند. عباس به «شهروند» می گوید: تمام درآمدها به طور عادلانه بین مجموعه ام تقسیم می شود. از تمام صاحبان مشاغل و کالاها به طور مساوی خرید می کنم و آن ها به این شیوه من احترام می گذارند و باکیفیت ترین کالاها را برای پذیرایی از میهمانانم آماده می کنند. مجموعه بزرگ او قدرشناس حسن نیت عباس برزگر هستند. روستاییان فقیر دهکده نه چندان حاصلخیز بزم حالا با کارآفرینی نمونه عباس و خانواده اش چند برابر گذشته درآمد دارند و مجموعه موفقی تشکیل داده اند.

همه چیز از یک اتفاق ساده شروع شد

مرد جوان روستایی که با نبوغ و خوش شانسی توانسته سرانجام صنعت توریسم ایران را به ایده آل های ارز آوری اش نزدیک کند کارش را با دستفروشی آغاز کرده است. عباس برزگر ٣٨ ساله به «شهروند» می گوید: دستفروشی برایم تنها روزی ٣ هزار تومان درآمد داشت که این مبلغ هرگز جوابگوی مخارج زندگی من و خانواده ام نبود. مسیر کسب و کار و زندگی عباس در یک شب بارانی به طور معجزه آسایی تغییر کرد. او می گوید: با موتورسیکلتم از کوچه پس کوچه های روستایمان عبور می کردم که ناگهان به دو گردشگر خارجی و مترجمشان رسیدم. باران، تاریکی و گم شدن در راه برگشت حسابی خسته و کلافه شان کرده بود. آن ها را به خانه خود دعوت کردم تا شب را در آن جا بگذرانند.

میهمانان آلمانی سرزده آمده بودند و در سفره فقیرانه عباس برزگر به جز دمپختک گوجه فرنگی، ماست محلی و ترشی لیته چیز دیگری پیدا نمی شد. آن ها شب را هم درکنار خانواده برزگر و در رختخواب ها و ملحفه های دست دوز همسرش گذراندند. یکی از میهمان ها که پسر جوان ٢٠ ساله ای بود بی نهایت غمگین و پکر به نظر می رسید. مترجم در جواب کنجکاوی عباس می گوید که فردا روز تولد اوست و او از این که نتوانسته است به کشورش برگردد و تولدش را در کنار خانواده، دوستان و در زادگاهش جشن بگیرد ناراحت است. علی و زهرا فرزندان خردسال عباس برزگر موضوع را می شنوند. میز کوچک چرخ خیاطی مادر، چند بادکنک و کیک خانگی تنها بضاعت آن ها برای خوشحال کردن میهمان آلمانی است. میهمان جوان از دیدن جشن تولد روستایی اش هیجان زده می شود و از صحنه ها فیلم برداری می کند. خانواده برزگر بعدتر می فهمند که مادر روزنامه نگار آن میهمان آلمانی جشن تولد در ایران را رسانه ای کرده است. استقبال مخاطبان خانواده برزگر را به سرعت محبوب می کند از سازمان میراث فرهنگی به عباس برزگر خبر می دهند که میهمانان جدیدش در راهند. این سرآغاز توسعه هتل روستایی عباس برزگر می شود. حالا سیاه چادرهای عشایری هم به مجموعه هتل روستایی او اضافه می شوند. در همان محل اسکان واقعی عشایر…

راز موفقیت: میهمانانم را فریب نمی دهم

عباس می گوید: کار خاصی انجام ندادم تنها گردشگران خارجی را مانند اقوام و فامیل خودم در خانه پذیرایی کرده ام، با غذاهای محلی خودمان، چای آتشی، ماست و پنیر گوسفندی. البته میهمانان هم توقع زیادی نداشتند تنها می خواستند چند روز زندگی روستایی در ایران را تجربه کنند. عباس برزگر میهمانانش را به تماشای علف چینی و میوه چینی روستاییان می برد، در عروسی ها و حنابندان های روستایی میهمان می کند و به شب نشینی های هم ولایتی هایش کنار آتش دعوت می کند. با آنها سیب زمینی کباب شده و چای آتشی می خورد. گاهی هم میهمانانش با او شیر می دوشند و کشک درست می کنند اما این تمام کاری نیست که خانواده برزگر انجام می دهند.

عباس می گوید: من با میهمانانم صادق هستم و هیچ وقت نخواستم آن ها را فریب بدهم یا چند برابر قیمت واقعی چیزی را به آن ها بفروشم. صنایع دستی و تمام سوغات روستایی که در فروشگاهم گذاشته ام برای مشتریان ایرانی و خارجی یک قیمت دارد. من از ناآگاهی آن ها نسبت به بازار ایران و قیمت هایش سوءاستفاده نکرده ام. او می گوید: برای غذای میهمانانش سنگ تمام می گذارد.

تمام غذاها از باکیفیت ترین و مرغوب ترین مواد اولیه محلی و روستایی تهیه می شوند. ١٠ دقیقه پیش از غذا از مزرعه برای میهمانانش سبزیجات تازه می چیند و صبح ها قبل از طلوع آفتاب عسل تازه از کندو خارج می کند و سرمیز صبحانه می برد. میهمانانش در دفتر یادگاری هتلش نوشته اند «احساس می کنند در کنار خانواده خود زندگی می کنند.» و این تفاوت اساسی کسب و کار عباس برزگر با دیگرانی است که اعتماد مشتریان خود را خدشه دار می کنند.

tabnak.ir