صنایع غذایی از صنایع قدیم است که بشر به واسطه نگهداری غذاهای مختلف بدون آن که از علم آن آگاهی داشته باشد استفاده نموده است.
به عنوان مثال نگهداری غذاها در یخ، دودی کردن غذا هایی مثل ماهی ها و یا خشک کردن مواد غذایی به منظور کاهش آب آن ها، نمونه هایی از این موارد می باشد ولی در حال حاضر به صورت صنعتی و علمی در مدارس و دانشگاه ها تدریس می گردد.
این رشته از شاخه فنی و حرفه ای (زمینه کشاورزی) می باشد و در طی دوسال علاوه بر دروس عمومی، دروس تخصصی شامل: شیمی2 ، فیزیک 2، زیست شناسی، صنایع غذایی، سرد خانه و انبار، اصول کنترل کیفیت، میکروبیولوژی، اصول تغذیه، فراورده های دامی، ماشین های بهداشت و ایمنی، تولید فرآورده های جدید از مواد خام، فرآورده های گوشتی مثل سوسیس، کالباس، فرآورده های لبنی مثل ماست، کشک، کره و… ، فرآورده های گیاهی مثل انواع مربا و ترشیجات و یا فرآورده های تخمیری آشنا می شوند و با ایجاد کارگاه های مختلف قادر به تهیه و تولید انواع مواد غذایی می باشند.
نقش و توانایی یا کارایی
فارغ التحصیلان این رشته می توانند در موارد زیر نقش و توانائی خود را ایفاء نمایند:
– به عنوان مدیر واحدهای نگهداری، فرآوری و تولیدی صنایع غذایی
– به عنوان مسئول فنی، مسئول آزمایشگاه و مدیر تولید کارخانه های تولید مواد غذائی نسبت به کنترل کیفیت فرآورده های غذائی و مدیریت واحد انجام وظیفه نمایند.
ضرورت و توانایی
توجه به چگونگی نگهداری و مراحل تبدیل و تکمیل فرآوری محصولات کشاورزی به صورت فرآورده های قابل مصرف و با کیفیت خوب دارای ضرورت و اهمیت خاصی است زیرا چنانچه تکنولوژی پس از تولید در رابطه با جمع آوری، عمل آوری، تبدیل، تکمیل و نگهداری محصولات کشاورزی مورد توجه نباشد مقدار متنابهی از محصولات گیاهی و دامی از بین خواهد رفت و یا با کیفیت مناسب و در زمان مناسب عرضه نخواهد شد. لذا ضروری است متخصصینی تربیت شوند که بتوانند در امور مربوط به مدیریت و نظارت، برنامه ریزی، آموزش و تحقیق در زمینه های فوق خدمت نمایند.
صنعت و بازارکار
توانایی های لازم برای داوطلبان این رشته و ادامه تحصیل در آن:
برای کسب موفقیت در طی دوره تحصیلی و امکان ادامه تحصیل در این رشته، داوطلب باید از توان و دانش بالا در دروس شیمی و زیست شناسی و ریاضی برخوردار باشد. در ضمن از آن جا که زمینه اشتغال متخصصان این رشته بیش تر در کارخانجات اعم از آزمایشگاه و خط تولید است، داوطلب باید از توان جسمی مطلوب و نیز دقت کافی بهره مند باشد.
توانایی های فارغ التحصیلان
فارغ التحصیلان رشته مهندسی علوم و صنایع غذایی پس از پایان تحصیلات، بسته به توانایی های فردی و علمی خود، می توانند مسئولیت های متفاوتی نظیر مدیریت تولید کارخانجات فنی، مسئولیت آزمایشگاه ها، انجام فعالیت های تحقیقاتی برای بهبود کیفیت تولیدات غذایی، ساخت محصولات جدید، افزایش تولید، کاهش ضایعات، بسته بندی و ارائه مشاوره علمی به واحدهای تولیدی و فعالیت های دیگر را بر عهده گیرند.
بدیهی است که نقش متخصصان این رشته در جلوگیری از اتلاف سرمایه های ملی، با کاهش ضایعات کشاورزی از طریق تبدیل آن ها به فرآورده های غذایی مطلوب و مورد تأیید استانداردهای جهانی و ارزآوری از طریق صادرات این محصولات بر هیچ کس پوشیده نیست.
3 پاسخ
ممنونم
کاربر گرامی ” anahita”
به طور معمول تحصیل در اغلب رشته های دانشگاهی در مقطع کارشناسی به مدت ۴ سال به طول می انجامد.
نشریه اینترنتی نوجوان ها
میشه بگید چند سال طول میکشه تا فارغ التحصیل بشیم؟