بیماری لک و پیس و یا برص (Vitiligo) بیماری پوستی است که باعث می‌شود رنگدانه‌های پوست از بین بروند و بخش‌هایی از پوست، بی‌رنگ شود. اما این بیماری واگیردار نیست و خطری نیز برای بیمار و دیگران ایجاد نمی‌کند اما ظاهر متفاوت این افراد باعث می‌شود گاهی دیگران از این افراد دوری کنند. تقریبا ۱ تا ۳ درصد مردم جهان به این بیماری دچار می‌شوند.
جوجو استنگانلی جونیور پدربزرگ ۶۴ ساله‌ی برزیلی است که سال‌ها با این بیماری زندگی می‌کند. این بیماری باعث شد که زودتر از موعد از کارش بازنشسته شود، اما این پدربزرگ مغلوب این بیماری نشد و تصمیم گرفت که با کمک همسرش و با هنر قلاب‌بافی زندگی را ادامه دهد. هر چند که در ابتدا این کار برایش سخت بود اما به مرور به قلاب‌بافی و بافتن عروسک‌های زیبا عادت کرد. وی اکنون ۹۰ درصد وقت خود را به ساخت عروسک‌های کاموایی می‌گذراند و سفارشات زیادی نیز دریافت می‌کند.
او اعتقاد دارد این کار هنری، اعتیادآور است و وقتی شروع به کار می‌کند دیگر نمی‌تواند کارش را متوقف کند اما عروسک‌های این پدربزرگ با بقیه‌ی عروسک‌ها تفاوت بزرگی دارند. عروسک‌ها نیز به لک و پیس دچار شده‌اند.
عروسک های لک و پیس دار
برای اولین بار او عروسکی را با صورت لک و پیس برای نوه‌اش ساخت تا دیگر حس بدی نسبت به این بیماری نداشته باشد و همین انگیزه‌ای شد تا عروسک‌های دیگرش را نیز برای بچه‌ها ببافد. حالا او برای آن که کودکان بیمار حس بهتری نسبت به بیماری خود داشته باشند، عروسک‌هایی با بیماری‌های مختلف مانند عروسک‌هایی بر روی صندلی چرخ‌دار یا عروسک‌های نابینا می‌بافد. به این ترتیب کودکان بهتر می‌توانند در مقابل بیماری‌های سخت مقاوت کنند و روحیه‌ی بهتری در برابر دوستانشان داشته باشند. بچه‌ها با این عروسک‌ها فارغ از شرایطی که در آن زندگی می‌کنند، احساس عادی بودن می‌کنند.
این پدربزرگ با بافت عروسک‌ها هم به خودش کمک می‌کند تا دوران بازنشستگی نشاط آوری داشته باشد و هم به کودکان بیمار کمک می‌کند تا بتوانند احساس بهتری نسبت به جهان و مردم اطرافشان داشته باشند و بیماری آن‌ها را از جامعه و زندگی دور نکند.
اختصاصی نشریه‌ی اینترنتی نوجوانها – جمال رادفر
