پرسش
با سلام، من دختری 13 ساله هستم که به دلیل انجام دادن یک مسابقه گروهی با یکی از هم مدرسه ای هایم دوست شدم. از زمانی که ما درگیر این کار گروهی بودیم که تقریبا یک ماه طول کشید یک رابطه سالم و صمیمی بین ما ایجاد شد، در حدی که ما همیشه با هم بودیم و در پیرامون این کار گروهی و موضوع های دیگر حرف می زدیم و به خاطر همین کار گروهی عصرها مجبور به رفتن کلاس های تقویتی شدیم و به همین خاطر علاوه بر مدرسه حدود دو ساعت هم ما در بعدازظهر ها با هم بودیم ولی به دلیل غرور من و ایشان بعد از این که این کار گروهی به آخر رسید رابطه ما هم کم کم کمرنگ شد و الان ساعت های کمی را با هم هستیم و من اطمینان دارم که اگر ما هم کلاسی بودیم و یا یکی از ما غرورش را کنار می گذاشت این رابطه هیچ گاه قطع نمی شد ولی چون تنها بهانه ما برای با هم بودن همین کار گروهی بود و هیچ گاه غرورمان اجازه با هم بودن به جز در پیرامون این کار را نمی داد رابطه ما به طرز چشمگیری کم شد، بعد از گذشت دو سه روز از اختتامیه این مراسم و کمرنگ شدن رابطه ما من در حالی که از چیزی خبر نداشتم باعث این شدم که یکی از معلم ها نسبت به ایشان بدبین شود و بعد از این اتفاق ایشان من را مقصر میداند و خیلی سردتر از بچه های دیگر با من رفتار می کند و من هرگز نمی خواهم که ایشان از من ناراحت باشد و برای رفع این سوءظن همان طور که گفتم غروم اجازه به من نمی دهد. خواهش می کنم تا قبل از تمام شدن مدارس به من کمک کنید.
با تشکر
پاسخ خانم دکتر سلیقه دار، مشاور و روانشناس سایت
دوست خوبم
نباید فراموش کنی که غرور خصوصا غرور بیجا میتواند آسیب های زیادی را ایجاد کند که شاید مهمترین آنها ناراحت شدن و اذیت خودت است. به همین دلیل مهمترین توصیه من این است که غرورت را کنار بگذاری و با دوستت در مورد سوء تفاهم پیش آمده صحبت کنی و برایش توضیح دهی که چه احساسی داری و چگونه می توانی کمک کنی تا این ناراحتی پیش آمده برطرف شود.
منظور از کنار گذاشتن غرور این نیست که به پای کسی بیفتی و یا التماس کنی بلکه خیلی روشن و بدون رودروایسی در مورد سوء تفاهم حرف بزنی و به او بگویی که ناراحتی و خوشحالی او برایت مهم است و نمیتوانی بر آن چشم ببندی.
موفق باشی
