غزل شماره ۴۷۸ حافظ

نوش کن جام شراب یک منی

طراحی سایت فروشگاه حرفه ای با هوشمند گستران😍 (کلیک کنید)

تا بدان بیخ غم از دل برکنی

دل گشاده دار چون جام شراب

سر گرفته چند چون خم دنی

چون ز جام بیخودی رطلی کشی

کم زنی از خویشتن لاف منی

سنگسان شو در قدم نی همچو آب

جمله رنگ آمیزی و تردامنی

دل به می دربند تا مردانه وار

گردن سالوس و تقوا بشکنی

خیز و جهدی کن چو حافظ تا مگر

خویشتن در پای معشوق افکنی

تعبیر:

در راهی قدم نهاده اید که باید ثابت قدم بوده و گاهی مثل سنگ سخت و گاهی نرم مثل جوی روان باشید یا اینکه از خودتان بگذرید تا دیگران را نجات بخشید. دلتان روشن است و می دانید کاری را که شروع کرده اید حتما” به سرانجام می رسانید. اگر امید به خدا داشته باشید غم از دلتان ریشه کن می شود یا علی بگویید که رسیدن به مراد محال نیست.

امتیاز به این نوشته
شاید به این مطلب هم علاقمند باشید
غزل شماره 101 حافظ

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *