برای مشاهده وضعیت لباس مردم گذشته یکی از بهترین منایع سفرنامه ها هستند یکی از مسافران خارجی که به ایران سفر کرده است مسیو اولیویه است وی در باره لباس مردانه دوران زندیه می نویسید :
پیراهن مردان دوران زندیه
پیراهن مردم عادی از پنبه بود وتا ران روی شلوار آویزان بود . این پیراهن ها اغلب پارچه منقش داشت واگر از پارچه ساده بود دور یقه آن گلدوزی می شد . گردن در زمستان و تابستان برهنه بود . روی پیراهن یک جلیقه پوشیده می شد که در تابستان از کتان ساده و در زمستان از کتان کلفت بود .
این جلیقه روی سینه به هم می امد وبا دو دکمه بسته می شد . پارچه ساده برای دوخت پیراهن وآویزان بودن پیراهن روی شلوار ، به دلیل اشتغال طبقات پایین به کشاورزی و زندگی در روستا که آزادی بیش تری برای کارکردن به مردان می داد تا بتوانند فعالیت های بیش تری در امور کشاورزی و دامپروری داشته باشند و پیراهن مردان ثروتمند از نظر شکل و مدل مانند مردان طبقات پایین بود . تنها فرق آن در این بودکه پیراهن ثروتمندان از ابریشم ریز بافت تهیه می شد.
شلوار مردان دوره زندیه :
شلوار مردم عادی از پنبه یا ابریشم بود که اغلب طرحی راه راه داشت . این شلوار تا روی پا می رسید و خیلی گشاد بود . مردم متمکن روی شلوار و روی کمر خود شال کشمیری و مردم ندار کمربندی چرمین می بستند . بزرگان ، آنان که از طبقه لشکری بودند ، در کمر کاردی کوتاه تر از خنجر عثمانی ها قرار می دادند . دکان داران ، بازرگانان ، قضات و علما به جای این کارد ، قلمدانی بر کمر می بستند که البته نوعش نسبت به مقامی که داشتند متفاوت بود.
قبای مردانه باقیمانده از دوران زندیه
این قبای بلند مردانه که بخشی ازپوشاک مردان در دوره زندیه بوده است با نخ های طلا و ابریشم تزئین شده است . تصاویر ماکروگرافی از این لباس نحوه دقیق بافت و دوخت تزئینات پارچه را به دقت نشان می دهد. دولت زندیه بعد از فروپاشی افشاریان در ایران برقرار شد و حدود 46 سال ادامه داشت و به دست آقا محمدخان قاجار بر افتاد. این لباس که بیش 200 سال قدمت دارد به حدی سالم مانده است که هنوز می توان بافت الیاف آن را مشاهده کرد.
