واکنش: داشتیم درباره ریزگردها صحبت می کردیم که به پدیده ای به اسم «ماه آبی» رسیدیم. یعنی واقعاً رنگ ماه در این پدیده تغییر می کند؟
واقعیت: اول باید بگویم که این پدیده دو نوع است. یکی نجومی و یکی جوی.
واکنش: خب این ها چه فرقی با هم دارند؟ منظورم این است که اصلاً به چه حالت هایی گفته می شود؟
واقعیت: به طور عادی ما هر فصل، سه بار قرص کامل ماه را می بینیم چون هر فصل سه ماه دارد. اما گاهی در یک فصل چهار بار قرص ماه، کامل دیده می شود. به این قرص کامل چهارمی ماه آبی می گویند.
واکنش: چرا این اتفاق می افتد؟
واقعیت: دلیل این پدیده به همخوان نبودن تقویم میلادی و قمری بر می گردد.
واکنش: از این پدیده هاست که سال ها طول می کشد تا دوباره اتفاق بیفتد یا ما هم می توانیم آن را ببینیم؟
واقعیت: ما هم می توانیم. نوع نجومی آن تقریباً هر دو سال و نیم یک بار اتفاق می افتد.
واکنش: راستش من فکر می کردم در این پدیده ماه واقعاً آبی می شود.
واقعیت: حالا نوبت نوع جوی آن است. در این مورد می توانیم بگوییم ماه به رنگ آبی می شود.
همه چیز به خاطر ریزگردهاست
واکنش: پس یعنی واقعاً رنگ ماه عوض می شود؟
واقعیت: هم بله و هم نه. خود ماه که تغییر رنگ نمی دهد. ذرات خیلی کوچک ریزگردها و گرد و غبارها طول موج های کوتاه بازتابیده از ماه را عبور می دهند. این طول موج های کوتاه، آبی و بنفش هستند. در نتیجه باعث می شود ما ماه را آبی ببینیم.
واکنش: این پدیده هم مثل آن یکی زیاد اتفاق می افتد؟
واقعیت: اگر دنبال این هستی که ماه را آبی رنگ ببینی باید بگویم این پدیده خیلی کم اتفاق می افتد و شاید کمتر آدم هایی توانسته اند آن را ببینند. اما از این جهت آدم هایی که در سال ۱۸۸۳ زندگی می کرده اند خوش شانس بوده اند.
واکنش: چرا؟
واقعیت: چون در این سال آتشفشان کراکاتوا در اروپا فوران کرد و ذرات غبار آن وارد هوا شد و باعث شد پدیده ماه آبی شکل بگیرد بعد از آن تا دو سال ماه به رنگ آبی دیده می شد.
اختصاصی نشریه اینترنتی نوجوان ها – یاسمن رضائیان
