مثلت طلایی نوردهی
اگر به تازگی کار عکاسی را شروع کرده اید و می خواهید با تنظیمات دستی دوربین خود کار کنید توجه به نور و سه عامل اصلی آن در دوربین توجه کافی داشته باشید. سه عاملی که مثلت طلایی نوردهی را تشکیل می دهد.
ایزو یا حساسیت در مثلت طلایی نوردهی
میزان حساسیت سنسورهای دوربین به نور با ایزو سنجیده می شود. هرچه قدر عدد ایزو پایین تر باشد ،به نور بیش تری احتیاج دارید و هرچه قدر این عدد بزرگ تر باشد شما می توانید در محیط های کم نورتر به عکاسی بپردازید.
دیافراگم
روزنه ای در میان لنز است که مقدار نور ورودی به دوربین را تنظیم می کند هرچه قدر عدد دیافراگم کوچک تر باشد روزنه بازتر است و هرچه قدر عدد بزرگ تر باشد روزنه کوچک تر است.
شاتر
زمان نوردهی را در دوربین تنظیم می کند هرچه قدر عدد شاتر کوچک تر باشد میزان نور ورودی به دوربین بیش تر است و هرچه عدد بزرگ تر باشد نور کم تری به تصویر می رسد. این سه عامل مانند سه ضلع یک مثلت هستند و بر هم تاثیر می گذارند یعنی با کاهش یکی باید عامل دیگر را افزایش داد تا تصویر خوبی به دست آید.
lsd[vh[block id=”tabligh-matni”]
مثال
برای درک بهتر مثلت طلایی نوردهی ، مثالی بزنیم. فرض کنید شما عینک آفتابی بر چشم زده اید. و در اتاقی نشسته باشید که پشت پنجره آن پرده کرکره آویزان شده باشد. عوامل ورود نور به چشم شما اول عینک آفتابی است. که عینک می تواند مثال خوبی برای ایزوی دوربین باشد. عامل دوم پرده کرکره است که می تواند نور را کنترل کند. نیز مانند شاتر دوربین عمل می کند. عامل سوم پنجره است. که می توانید آن را کاملا ببندید تا اتاق تاریک شود. و یا باز کنید که شبیه دیافراگم عمل می کند. سعی کنید با تمرین بیش تر بر این عوامل مسلط شوید. تا بتوانید با تنظیم دیافراگم و شاتر و ایزو عکس های خوبی بگیرید.
