معجزات قرآنی؛ ترکیب نشدن دریاها با یکدیگر (6)

مَرَجَ الْبَحْرَیْنِ یَلْتَقیانِ
دو دریا را به گونه ای روان کرد که با هم برخورد کنند.
بَیْنَهُما بَرزَخٌ لایَبْغیانِ
میان آن دو حد فاصلی است که به هم تجاوز نمی کنند. سوره الرحمن آیه 19 و 20.

بیان آیه دارای یک سبک تکان دهنده است. آیه ما را آگاه می سازد که با وجود طوفان ها و امواج عظیم، دریاها با هم ترکیب نمی شوند. بله علم آیات قرآن را ترکیب کرده که همیشه این طور بوده و ثابت می کند که این آیات کلام خداست که به شرح زیر می باشد:
دانشمند دریایی فرانسه کاپیتان ژاک کوستو که در زمینه تحقیقات زیر دریا مشهور است، توضیح می دهد که نتایج تحقیقاتش درباره موانع زیر آب به شرح زیر می باشد:

ترکیب نشدن دریاها

ما در حال بررسی قضاوت های برخی از محققین بودیم که مطرح کردند برخی از موانع، توده های مختلفی از دریاها را از یکدیگر جدا می کنند. طبق یک نتیجه از مطالعات گوناگون ما دیدیم که دریای مدیترانه دارای یک سطح طبیعی عجیبی از شوری و چگالی است و به طور همزمان اشکال حیاتی خاص دارد. سپس توده آب اقیانوس اطلب را تحلیل کردیم و دیدیم که کاملا با دریای مدیترانه فرق دارد. با این حال قرار بود این دو دریا که در تنگه جبل الطارق با هم ادغام می شوند از نظر شوری، چگالی و اشکال حیاتی که دارند با هم برابر یا حداقل نزدیک به برابر باشند. هر چند این دو دریا از ساختارهای متفاوتی برخوردار هستند حتی در مکان هایی که به طور نزدیک همگرایی دارند. پس از تحقیقات به رویدادی برخوردیم که ما را شگفت زده کرد. یک دیوار بزرگ از آب در نقطه ادغام وجود داشت که اجازه ترکیب این دو دریا را نمی داد.
نوع دیگری از موانع آب توسط دانشمندان آلمانی در باب المندب تاسیس شد که آب های خلیج عدن و دریای سرخ در سال 1962 همگرایی داشتند.
در تحقیقات بعدی ما، ما شاهد وجود همان نوع از مانع در تمام نقاط ادغام دریاها بودیم که دارای مشخصات متفاوتی هستند. این واقعیت شگفت انگیز که کاپیتان کوستو را در مورد آب هایی که از طریق همگرایی دریاها ترکیب نمی شوند، شگفت زده کرد 14 قرن پیش در این آیه از قرآن بیان شده است:
مَرَجَ الْبَحْرَیْنِ یَلْتَقیانِ
دو دریا را به گونه ای روان کرد که با هم برخورد کنند.
بَیْنَهُما بَرزَخٌ لایَبْغیانِ
میان آن دو حد فاصلی است که به هم تجاوز نمی کنند. سوره الرحمن آیه 19 و 20.
نوع دیگری از مانع آب بر روی زمین، در خلیج ها و دلتاهایی که در آن رودخانه های آب شیرین به دریاها جریان دارند، دیده می شود. رودخانه هایی که بیشترین امکان ترکیب با یکدیگر را به دلیل جریان های سطح و ته آن ها دارند هرگز با آب شور در مکان هایی که به دریا ختم می شود، ترکیب نمی شوند. اگر خدا قانون ترکیب ناپذیری بین این دو آب ها قرار نمی داد رودخانه های آب شیرین سطح زمین با دریای آب شور ترکیب می شدند و موجودات زنده درون آن ها و محیطشان همه با هم نابود می شدند.
قرآن به معجزه این ترکیب ناپذیری آب های شیرین و شور در آیه ای دیگر به شرح زیر اشاره می کند:
وَ هُوَ الَّذِی مَرَجَ الْبَحْرَیْنِ هذا عَذْبٌ فُراتٌ وَ هذا مِلْحٌ أُجاجٌ وَ جَعَلَ بَیْنَهُما بَرْزَخاً وَ حِجْراً مَحْجُوراً
و اوست کسی که دو دریا را موج زنان به سوی هم روان کرد، این یکی شیرین و گوارا و آن یکی شور و تلخ است و میان آن دو مانع و حریمی استوار قرار داد. سوره فرقان آیه 53
آری واقعیتی که دریاها با یکدیگر ترکیب نمی شوند و رودخانه های آب شیرین با آب های شور ترکیب نمی شوند نشان دهنده قدرت بی نهایت خداست.
حقیقتی که 1400 سال پیش توسط قرآن بیان شده اثبات می کند که قرآن کلام خداست.
مینا قرار دادن این اطلاعات بر پایه اکتشافات شخصی یک مرد که در آن دوره زندگی می کرده غیرممکن است. همچنین مبنا قرار دادن آن بر پایه اکتشافات همه مردمی که در آن دوره زندگی می کردند غیرممکن است. و برای یک مرد کشف و ضبط حقیقتی که علم آن تنها در این دوره و توسط خودش، 14 قرن پیش کشف شده غیرممکن است. بنابراین قرآن نمی تواند کلام یک مرد باشد این کلام ابدی خداست که خالق آسمان ها و زمین است

[aparat id=”ltbsV”]

mosabeghe

کاربر عزیز

چنانچه این مطلب مورد توجه شما قرار گرفت لطفا آن را لایک کنید.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *