معرفی ایل شاهسون
ایران کشور اقوام و ایلات متفاوت است. کسانی که گاهی در برخی از وجوه فرهنگی‌شان با ما متفاوت هستند و همین تفاوت‌ها آشنایی با فرهنگ و عقاید آن‌ها را جذاب می‌کند. در این مطلب با ایل شاهسون آشنا می‌شویم.
ایل شاهسون در شمال غربی ایران یعنی در حدود دشت مغان، اردبیل، ارومیه و نواحی بین زنجان و تهران که معروف به خرقان و خمسه است مستقر هستند.
از نشانه‌های ظاهری آن‌ها که ایشان را از ایل‌های دیگر جدا می‌کند شکل چادر‌هاست. شاهسون‌ها بر خلاف دیگر قبایل و ایلات در چادرهای سفید رنگ گنبدی‌شکل زندگی می‌کنند.
محدوده‌ی جغرافیایی این ایل امروزه از مرزهای کشور نیز فراتر رفته است و در کشورهای همسایه مانند آذربایجان، عراق، ترکیه و افغانستان هم شاخه‌ای دارند. شاهسون‌هایی که در این کشورها زندگی می‌کنند همگی ایرانی‌تبار هستند و فرهنگ ایرانی دارند.
وجه تسمیه
شاهسون به معنی «شاه‌دوست» است. این لقب از دوران صفویه روی این مردم گذاشته شده است. در زمان شاه‌اسماعیل اول، بنیانگذار دودمان صفوی، این ایل کمک شایانی به فتح بغداد کردند و به همین علت از پادشاه لقب شاه‌دوست دریافت کردند.
البته وجه قوی‌تر سیاسی این لقب به اتفاقات بعد از فوت شاه‌تهماسب اول بر‌می‌گردد. پس از فوت شاه میان دختر شاه‌تهماسب و یکی از مدعیان تاج و تخت نزاع درگرفت. دختر تهماسب به یاری شاهسون‌ها توانست در نزاع پیروز شود و مدعیان را کنار بزند. برخی می‌گویند به این دلیل بود که شاهسون‌ها لقب شاه‌دوست را از آنِ خود کردند.
مشاغل ایل شاهسون
شغل دامداری بیشترین فراگیری را در میان شاهسون‌ها دارد. دامداری آن‌ها شامل پرورش گوسفند و بز است. پس از آن فعالیت‌های کشاورزی از شغل‌های اصلی این مردم هستند.
در نهایت و رتبه‌ی سوم، صنایع دستی قرار می‌گیرد که با دستان هنرمند زنان ایل پدید می‌آید. قالی، قالیچه، کلاه، دستکش، پاپوش، جاجیم و حصیر از صنایع دستی شاهسون‌هاست.
سوسن قریشی / عکس‌ها: سایت سفر‌زون
