راهنمای مطالعه
روستای ابیانه
روستای ابیانه به گفته‌ی کارشناسان و شواهد تاریخی، یکی از قدیمی‌ترین سکونت‌گاه‌های بشر است که در حاشیه‌ی کویر ساخته شده است. ساکنین و اهالی این منطقه تا امروز سعی کرده‌اند تا حد امکان و نیاز از امکانات پیشرفته‌ی شهری به دور باشند و سنت‌های خود را ادامه دهند.
اکنون بیشتر جمعیت این روستا را سالخوردگان تشکیل می‌دهند و نیروهای جوان و متخصص این روستا یا در شهرها و یا در خارج از کشور به فراگیر تخصص مشغول هستند. این روستا یکی از روستاهای نمونه در زمینه‌ی تربیت نیروی متخصص است و بیشتر فرزندان این روستا از تحصیلات بالای دانشگاهی برخوردار هستند.
موقعیت مکانی روستای ابیانه
روستای ابیانه از توابع شهرستان نطنز استان اصفهان است. این روستا که در دامنه‌ی کوه کرکس و شمال غربی شهرستان نطنز واقع شده است با ارتفاع ۲۱۶۱ متر از سطح دریاهای آزاد یکی از بلندترین نقاط قابل سکونت در ایران است.
lsd[vh
روستای ابیانه به دلیل خاک قرمز رنگ آن به روستای سرخ ایران معروف است. ساکنین این روستا هنوز که هنوز است در زنده نگه داشتن سنت‌های خود کوشا هستند و تا امروز نیز موفق عمل کرده‌اند. گردشگران داخلی و خارجی نیز جذب همین فرهنگ پاک و دست‌نخورده‌ی آن‌ها شده‌اند و از روستای زیبای ابیانه دیدن می‌کنند.
قدمت تاریخی
اینکه این روستا از چه زمانی ساخته شده و یا از چه زمانی به سکونت‌گاه بشر تبدیل شده مشخص نیست اما از شواهدی که در روستا دیده می‌شود می‌توان گفت ابیانه حداقل هزار و پانصد سال تاریخ مشخص و مدون دارد. چراکه آثاری از دوره‌های ساسانی، سلجوقی، صفوی و قاجار در آن یافت می‌شود. این روستا یکی از قدیمی‌ترین محل‌های قابل سکونت در حاشیه‌ی کویر در ایران است.
مکان‌های دیدنی
آتشکده‌ی هارپاک، سه‌قلعه، زیارتگاه هینزا، زیارتگاه شاهزاده‌یحیی و شاهزاده‌عیسی از مکان‌های دیدنی روستای ابیانه هستند.
بهترین زمان سفر به روستای ابیانه
بهترین زمان برای سفر، از نظر موقعیت آب و هوایی، بهار و تابستان است. اما هر زمان که مراسمی مانند نوروز در آنجا برپا باشد می‌توانید به ابیانه سفر کنید و زیبایی‌های فراوانی از نظر آداب و رسوم مخصوص این مردم مشاهده کنید.
به تازگی سفر به ابیانه در عاشورا و تاسوعا ممنوع اعلام شده است. این دو روز مخصوص اهالی روستا است. همه‌ی اهالی ابیانه در این دو روز دور هم جمع می‌شوند و مراسم عزاداری بر پا می‌کنند.
لباس
مردم لباس سنتی مخصوص به خود دارند. معمولاً مردان شلوارهای راسته‌ی پاچه‌گشادی می‌پوشند. و زنان دامن‌های چین‌دار و لباس‌های گلدار به تن می‌کنند و چارقد سفیدی هم به سر می‌کنند.
سوسن قریشی
