رمان نوجوان پیش از بستن چمدان نوشته مینو کریم زاده رمانی است که می توان گفت بیشتر نوجوانان می توانند با شخصیت های اصلی (دریا و گلی) همزاد پنداری کنند و اتفاقات داستان برایشان ملموس است.
دریا دختری است که از روزمرگی زندگی اش می نالد و این باعث ناامیدی و یاس وی شده و برعکس گلی دختریست بسیار شاد و پرانرژی که یک اتفاق ناگوار روزمره زندگی اش را به هم می زند درست در روزی که فکر می کرد بهترین روز زندگی اش است و در ادامه داستان هر لحظه دلش برای روزمرگی های ساده اش تنگ می شود!
ایده داستان بسیار جالب است دو داستان و دو روایت کاملا جدا از هم که در پایان به یک تلاقی می رسند و آن مقدمه ایست برای شروع یک داستان جدید که نویسنده ساختن داستان را به عهده ذهن خواننده گذاشته است.
داستان از نظر شخصیت پردازی بسیار غنی بود فقط دو نکته را باید در نظر بگیریم. فراز برادر دریا شخصیت بسیار آرمانی به نظر می آمد در طول داستان دریا و فراز هیچ بحثی با هم نداشتند که این کمی دور از باور است.
نکته دیگر آن که دریا به غیر از یک جا که اشاره کوتاهی شد هیچ دوست دیگری نداشت به نظرم حضور یک دوست در کنار دریا هر چند کم رنگ داستان را بهتر می کرد.در کل این داستان یکی از بهترین داستان های نوجوان است که مخاطب را درگیر داستان می کند و این درگیر شدن از قلم خوب نویسنده نشات می گیرد.
بخشی از کتاب پیش از بستن چمدان
غم انگیز ترین روز زندگی گلی، درست روزی بود که انتظار داشت بهترین روز زندگی اش باشد. یک شنبه بود، هشتم آذر ماه. از لحظه ای که با شنیدن آهنگ خواب های طلایی که از گوشی همراهش پخش می شد، چشم روی صبح باز کرد، همه چیز در نظرش تمام و کمال بود.
از تخت پایین آمد و روبروی آینه ایستاد. به چهره نا مرتب صبحگاهی اش لبخند زد. بالاخره روز موعود فرا رسیده بود. نگاهش رفت روی یادداشت پدر که درست یک ماه پیش، با دست های خودش بالای آینه چسبانده بود. خط پدر درست مثل کسی بود که انگار تازه، فارسی نوشتن را یاد گرفته بود، اما آن یادداشت برای گلی، خوش خط ترین یادداشت جهان بود، چرا که واژه هایش، قلب او را نشانه گرفته بود…
