بزرگ ترین جونده ای که روی زمین زندگی می کرده است موجودی شبیه یک موش امروزی بوده است که جثه ای به بزرگی یک بوفالو داشته است.
Josephoartigasia یک گونه از حیوانات است که در دوران پلیوسن دوره‌ای مرتبط با دایناسورها وجود داشته است. این حیوان از خانواده‌ی جوندگان بوده و به عنوان یکی از بزرگترین نوع از موش‌ها شناخته می‌شود.
Josephoartigasia از ساکنان منطقه‌ی جنوبی آمریکا بوده و در سال‌های اخیر توسط دانشمندان از بازماندهای این حیوان در آرژانتین کشف شده است. این حیوان براساس بازمانده‌های استخوانی که یافت شده، به عنوان یک گونه‌ی فراموش شده از موش‌ها شناخته می‌شود.
با توجه به ابعاد بزرگ Josephoartigasia، دانشمندان فرضیات مختلفی در مورد رژیم غذایی و رفتار این حیوان دارند. برخی از آن‌ها با توجه به ساختار دندان‌های این حیوان، به این نتیجه رسیده‌اند که این جانور از گیاه‌خواران بوده و از برگ‌ها و گیاهان دیگر منطقه‌ی خود برای تغذیه استفاده می‌کرده است.
با وجود اینکه این حیوان به عنوان یک حیوان فراموش شده شناخته می‌شود، اما کشف بازمانده‌های آن تاثیرات مثبتی بر روی تحقیقات در زمینه‌ی اکولوژی و زیست‌شناسی دارد. این کشف می‌تواند به ما کمک کند تا بهتر درک کنیم که چگونه حیات وحش در گذشته شکل گرفته و چگونه تغییرات زمین‌شناسی و آب و هوا بر روی زندگی حیوانات تاثیر گذار است.
دانشمندان اخیرا کشف کرده اند که گاز این موش و یا خوکچه هندی عظیم الجثه به اندازه گاز یگ ببر محکم بوده است. این موجود که حدود سه میلیون سال پیش روی زمین زندگی می کرده است دندان های پیشین بسیار محکمی داشته است و برای دفاع از خود و یا کندن زمین از آن ها استفاده می کرده است. وزن این موجود در حدود یک تن بوده است.
خوکچه هندی شبیه ترین موجود امروزی به این موجود عطیم الجثه است. دانشمندان دانشگاه یورک در انگلیس موفق شدند به کمک شبیه سازی رایانه ای کشف کنند فشاری که گاز این جانور وارد می کرده است در حدود 1400 نیوتن یعنی تقریبا برابر با فشار گاز یک ببر بوده است. دکتر فیلیپ کوکس، رهبر این تحقیقات می گوید: ما متوجه شدیم که این جانور از دندان های پیشین خود برای کارهای دیگری به جز گاز گرفتن نیز استفاده می کرده است. این جانور برای دفاع از خود و یا کندن زمین برای پیدا کردن غذا از دندان های پیشین استفاده می کرده است. این دقیقا همان استفاده ای است که فیل های امروزی از عاجشان می کنند.
