اختصاصی نشریه تینترنتی نوجوان ها
در زمان دوره ماقبل تاریخ یک پشه اخرین قطره خون را می مکد و می میرد و در دریاچه ای غرق می شود که حالا در شمال غربی موتانا است. لایه ای از خاک رسی و رسوبات عالی باعث شده تا این پشه و خون مکیده شده سالم باقی بمانند. دانشمندان با ازمایش یک نمونه خونی مربوط به 46 میلیون سال پیش به حقایق جالبی دست پیدا کردند.
دانشمندان با استفاده از میکروسکوپ الکترونی به این حقیقت رسیدند که اخرین شام پشه باستانی حاوی آهن و پرفرین بوده است. پرفرین یک مولکول سطحی است که اهن و اکسیژن را به هم متصل می کند.
یکی از اعضا تیم تحقیقی به نام ،گرین والت، معتقد است که” این فسیل نادر اولین و تنها نمونه ای است که کاملا سالم و بی نقصو بعد از این زمان دور از تصور و طولانی مورد ازمایش و تحقیق قرار گرفته است.”
تیم تحقیقانی با تحقیقات بیشتر موفق به پیدا کردن یک اثر انگشت خاص شدند. این کشفیات همه برای بار اول در تاریخ علوم و زیست شناسی اتفاق افتادند.
این تصویر گرین والت یکی از محققان است در حالی که تکه ای از رسوب متعلق به فسیل باستانی مورد تحقیق را در دست دارد.
گرین والت می گوید” می توانید تصور کنید که وقتی یک پشه حریصانه در حال مکیدن خون است، شکم ظریفش مانند بادکنکی باد کرده و اگر با این شرایط به درون اب بیفتد به احتمال زیاد می ترکد. اما جای تعجب است که این فسیل نادر بدون هیچ صدمه ای سالم مانده است!”
لازم به یادآوری است که فیلم پارک ژوراسیک (1994) نیز از همین داستان ساخته شد و جالب است که بعد از 20 سال رویای آن واقعیت یافت.
