جوامع میکروبی خاص برای سلامت فردی ما بسیار حیاتی هستند. بسیاری از آن ها می توانند به نفع ما باشند و بسیاری اوقات هیچ آسیبی به ما نمی زنند.
قبل از پیشرفت های اخیر در مورد جهان میکروبی بسیاری از ما میکروب ها را مانند اجرام کوچک کثیف در نظر می گرفتیم. یک میکروب در واقع یک باکتری و یا موجود زنده دیگر خیلی کوچکی است که با چشم غیرمسلح قابل دیدن نیست. پس از دهه ها تلاش در زمینه میکروبیوم انسان_جوامعی از میکروب ها که در ما و با ما زندگی می کنند_ چیزهای زیادی تغییر کرده شده است. اما هنوز هم برخی اصرار دارند که نمی توانیم میکروب ها را خوب بنامیم.
با این وجود ثابت شده است که جوامع میکروبی خاص برای سلامت فردی ما بسیار حیاتی هستند. بسیاری از آن ها می توانند به نفع ما باشند و بسیاری اوقات هیچ آسیبی به ما نمی زنند.
این دانش جدید اکتشافاتی را به دنبال دارد و منجر به ارزیابی مجدد مداوم در دو زمینه ضروری بشریت یعنی پزشکی و کشاورزی می شود. اعضای میکروبیوم ما، به ویژه آن هایی که در روده زندگی می کنند نه تنها مانع برخی بیماری ها می شوند بلکه ترکیباتی را ایجاد می کنند که حتی بدن نمی تواند آن ها را بسازد.
Butyrate( بوتیرات) یکی از این ترکیبات است _ بدون یک منبع ثابت، سلول های روده بزرگ شروع به نقص می کنند که می تواند منجر به برخی سرطان ها و سندرم روده شود. انتقال دهنده عصبی serotonin( سروتونین) نیز یکی دیگر از این ترکیبات است که میکروب های روده را ایجاد می کند. سطوح ناکافی این ترکیبات باعث احساس بدخلقی در ما می شود.
از سوی دیگر در دنیای گیاه شناسی میکروب های مفید زندگی در و بر روی ریشه های گیاه باعث تولید هورمون های رشد گیاه و تحریک گیاهان برای تولید ترکیبات دفاعی می شوند. گیاهان به نوبه خود قندها و پروتئین ها را از ریشه های خود برای تغذیه میکروب های داخل خاک ایجاد و آزاد می سازند که این هم فوایدی را به دنبال دارد. میکروب های مزاحم مانند آفات و عوامل بیمای زا می توانند تکثیر و افزایش بیابند. در درازمدت، این پایه و اساس میکروبی دفاع طبیعی و سیستم ایمنی بدن ما را تضعیف می کند.
در واقع، جنگ طولانی مدت ما با میکروب ها پیروزی های بزرگ و عواقب پیش بینی نشده ای را به همراه داشته است. در حالی که ما شیوه درمان بسیاری از بیماری های عفونی را پیدا کرده ایم، و در حال حاضر ویروس ها و میکروب های بیماری زا می توانند با استفاده از آنتی بیوتیک ها کشته شوند. از دست دادن یا تغییر میکروبیوم انسان نیز در برخی بیماری های مزمن رایج که طاعون زندگی مدرن ما هستند از جمله دیابت نوع 1 و 2، بیماری های التهابی روده، سرطان های خاص، اسکلروزهای مختلف، آسم و آلرژی نقش دارد.
و در زمینه کشاورزی نیز اگرچه در سال های اخیر عملکرد بالایی داشته ایم؛ اما کشاورزان نیز با زمینه های بیش تری در شیوع آفات و تجدید حیات مواجه هستند که ضررر و زیان جهانی در حاصلخیزی خاک های آسیب پذیر دارد. در طول چند دهه گذشته، ما با بسیاری از این مشکلات آشنا شده و راه هایی برای چگونگی رفتار با جوامع میکروبی زنده در خاک پیدا کرده ایم.
در کتابی که اخیرا با نام نیمه پنهان طبیعت منتشر شده برخی از اصول راهنما برای نحوه جذب و همکاری با میکروب ها براساس پیشرفت در علوم میکروبیوم آمده است. حفاظت و در صورت امکان بازیابی میکروبیوم ها کلیدی است. ما می توانیم میکروبیوم کودکان را با دادن آنتی بیوتیک ها تنها در مواقع نیاز حفاظت کنیم.
و هنگامی که افراد نیاز به یک دوره آنتی بیوتیک دارند پزشکان متخصص باید یک نسخه اضافی از پروبیوتیک ها را نیز برای آن ها تجویز کنند. پروبیوتیک ها معمولا گونه های خاصی از باکتری ها هستند که اگر به درستی مورد استفاده قرار گیرند می توانند به بهبود فلور روده بعد از دوران آنتی بیوتیک کمک کنند.
ما هم چنین می توانیم کشت میکروبیوم ها را تمرین کنیم. خوردن یک رژیم غذایی غنی از فیبرهای مغذی می تواند میکروبیوم روده را تقویت و بهترین راه برای حفاظت از آن باشد. گیاهان هم می توانند از میکروبیوم ها به خوبی تغذیه شوند. استفاده از گیاهان پوششی و تناوب متنوع به ساخت مواد آلی، که در باکتری های مفید خاک رشد می کنند، کمک می کند.
شیوه هایی از این قبیل یک پایه ضروری برای حفظ و حفاظت از میکروبیوم لازم برای داشتن یک بدن سالم و مزارع مولد کمک می کنند. در واقع نظارت بر میکروب های مفید شیوه موثر و شاید تنها راه برای نگه داشتن میکروبیوم ها است.
جوامع میکروبی خاص برای سلامت فردی ما بسیار حیاتی هستند. بسیاری از آن ها می توانند به نفع ما باشند و بسیاری اوقات هیچ آسیبی به ما نمی زنند.
