نقد فیلم صفر تا سکو

اختصاصی نشریه اینترنتی نوجوان ها

یاسمین الهیاریان:

کارگردان: سحر مصیبی
بازیگران: سهیلا منصوریان، الهه منصوریان، شهربانو منصوریان
تهیه کنندگان: مهتاب کرامتی، طهورا ابولقاسمی
خلاصه داستان : این فیلم روایتی از زندگی خواهران منصوریان قهرمانان ووشوکار جهان است.

از ابتدای فیلم با توجه به شیوه روایت و حرکت های سریع دوربین متوجه خواهیم شد که با چه نوع فیلمی مواجه هستیم که بیشتر به سینمای مستند نزدیک است تا داستانی. اما این فیلم نسبت به فیلم های مستند از کادرهای هنری تر و حساب شده تری برخوردار است.
کمی جلوتر وقتی به مصاحبه های مستقیم با دوربین می رسیم فیلم فرم داستانی و روایتی خود را ترک و کاملا به سینمای مستند وارد می شود.

این فیلم با نمایش در جشنواره فجر سی و پنجم در چهار رشته بهترین فیلم، کارگردانی، تدوین و صداگذاری نامزد کسب جایزه شد و در جشنواره حقیقت سال ۱۳۹۵ با شش عنوان کاندید جایزه بهترین فیلم را از آن خود کرد.

فکر می کنم کمتر کسی باشد که درباره خواهران منصوریان جیزی نداند یا حداقل یک بار نام آن ها را نشنیده باشد ولی این مستند – فیلم با بیان متفاوت خود داستان زندگی این سه خواهر را طوری روایت می کند که نیازی به داشتن پیش زمینه ای درباره آن ها نداشته باشیم و در عین حال برای مخاطبی که داستان آن ها را می داند نکات جدیدی ارائه می دهد.
شاید سادگی زندگی بدون تصنع آن ها برای شما جذاب باشد. این بار ما وارد زندگی و خانه آن ها می شویم و با اعضای خانواده و شیوه زندگی آن ها بیشتر آشنا می شویم.
این فیلم روایت زندگی حقیقی آن ها بدون پرده است و سخنان آن ها حقیقت وجودی آن ها را نشان می دهد نه دیالوگ های نویسنده.
وقتی وارد اردوی تیم ملی و مسابقات انتخابی آن ها می شویم بر جذابیت و هیجان آن افزوده می شود و می تواند ما را همراه خود بکشاند و احساسات ما را برانگیخته کند.
این مستند از زندگی این سه خواهر با تمام صداقت و صراحت خود نشان می دهد شکست وقتی به سراغ آدم های با انگیزه می رود نمی تواند آن ها را از پای درآورد بلکه نیروی محرک آن ها برای موفقیت ها بیشتر می شود و این بار ما با یک شعار خشک و خالی مواجه نیستیم بلکه کاملا آن را با چشمان خود می بینیم.
زندگی با تمام شکست ها و پیروزی هایش جریان دارد و این ما هستیم که برای آینده خود تصمیم می گیریم.