گفتگو بازهراپیرمحمدی، نویسنده و طراح لباس نوجوان

در این بخش با نوجوانی به نام زهراپیرمحمدی گفتگو کرده ایم که علاوه برنویسندگی در زمینه طراحی لباس نیز فعال است.

خودتان را معرفی کنید

زهراپیرمحمدی،متولد 1382، ساکن قم وهمزمان با تحصیل در رشته خیاطی ودوخت لباس شب و عروس به نویسندگی نیز می پردازم.

طراحی لباس و خیاطی کجا؟ نویسندگی کجا؟

زمانی که تحصیل در رشته خیاطی لباس شب و عروس را شروع کردم؛ تصمیم داشتم پس از گذراندن دوره هنرستان و گرفتن مدارک آموزش، در آموزشگاها و مراکز آموزشی هنرآموز باشم .

پس از گذراندن سال اول هنرستان مصمم شدم؛ لباس هایی که دوخته می شود، طراحی اش از آن خودم باشد؛ و از مدل هایی که وجود دارد فقط الهام بگیرم از آنجا بود که طراحی لباس آغاز شد .در سال دوم هنرستان تصمیم گرفتم به نوشته های خود بها بدهم، و تعداد نوشته هایم را افزایش بدهم. اولین کاری که تصمیم داشتم همکاری کنم بازنویسی یک فیلمنامه اجتمایی با رگ و ریشه ای طنز بود .

خانم پیرمحمدی، چه فعالیت هایی در زمینه طراحی لباس داشته اید؟

تا به حال فعالیتی در عرصه هنرسینما مربوط به طراحی لباس نداشته ام و تا به کنون لباسهایی که دوخته ام را  طراحی کرده ام ولی بسیار مشتاق طراحی لباس بازیگران هستم .

طراحی لباس در یک فیلم یا سریال چقدر و به چه صورت موثر است؟

جمله ای به شما می گویم که گمان می کنم بارها شنیده باشید. طرز لباس پوشیدن اشخاص بوی از شخصیت آنها می دهد.اگر بخواهیم فیلم  یا سریالی ارزنده داشته باشیم باید به شخصیت های فیلمنامه مراجعه کنیم ،هرچقدرکه فیلمنامه خوب باشد و هرچه بازیگران چهره زیاد باشند ولی طراحی لباس ها صحیح نباشد کار زیر سوال می رود و از ارزش ان کاسته  می شود.پس باید دقیقا به شخصیت و کاراکترها دقت کرد و از روی خصوصیات و ویژگی هایی که برای آن کاراکتر نوشته شده الهام گرفت.

خاطره ای از هنر طراحی لباس برای ما تعریف کنید

نخستین بار که طراحی لباس را انجام دادم و آن را دوختم ومورد استفاده قرار دادم بیشتر اشخاصی که آن لباس را می دیدند گمان می کردند آن را خریده ام وزمانی که اعلام می کردم دوخت و طراحی آن را خود انجام داده ام با دقت شروع به بازرسی لباس می کردند که به عنوان اولین طراحی لباس خاطر خوشی برایم مانده است.

واقعا اگر با قیچی بازی کنیم دعوا می شود؟

با قیچی بازی نکن دعوا می شود!کف دستت اگر خارید بدان پول دستت می آید! و هزاران صحبت های این چنینی که ریشه در داستان های قدیمی دارد .درحال حاضر افرادی وجود دارند که همچنان با این خرافات و باور های غلط زندگی می کنند و برای برخی از آنها اعتقاد به خرافات آنقدر راسخ و قابل اعتماد است که به باور قلبی رسیده است. و هرگز علم اینگونه خرافات را تایید نمی کند.

چطور خانم پیرمحمد به نویسندگی علاقه مندشدید و یامتوجه استعداد خود در این زمینه شدید؟

از زمانی که دوازده سال داشتم دست به قلم شدم وهمیشه ذوق بسیار برای نوشتن دارم .به یاد دارم زمان هایی که زنگ انشا می رسید معلم و دوستان خود را دیوانه می کردم تا از همه آنها زودتر بخوانم .از داستان های کوچک شروع کردم وبه تدریج به سمت نگارش رمان رفته ام . به یاد دارم در دوران راهنمایی با جمعی از دوستان دور تا دور باغچه ای از حیاط مدرسه می نشستیم و من شروع به خواندن رمانم می کردم و در سن شانزده سالگی تصمیم گرفتم  نگارش فیلمنامه را شروع کنم ، در این مسیر اولین کاری انجام دادم مربوط به استادی بود که در این مسیر بسیار به بنده درس آموختند. به خوبی به خاطر دارم، ایشان پس از خواندن فیلمنامه کوتاه من گفتند که ایده ای نو در کار وجود دارد و من را تشویق کردند .

خانم پیرمحمدی از نقش و حمایت خانواده در مسیر راهتان بگویید.

به این موضوع ایمان دارم که اگر حمایت های خانواده ام و دعاهای خیرشان نبود هرگز نمی توانستم در این مسیر حرکت کنم خواهر کوچکی دارم که همیشه هم پای من بوده ومشتاقانه در کنارم می نشیند و همزمان که می نویسم می خواند.

چه فعالیت هایی در حوزه نویسندگی و فیلمنامه نویسی داشته اید؟

نگارش فیلمنامه برای جشنواره صد ،فیلمنامه کوتاه مربوط به کرونا، پادکست ، طرح برای جشنواره های بین المللی و جشنواره های بین المللی ایرانی،فیلم طنز نمایش خانگی زن بابا

خانم نویسنده از نظر شما یک پروژه از ایده تا نهایی شدن چه مراحلی را پشت سر می گذارد؟

باید فیلمنامه نوشته شود فیلم هم همانند تمام هنرها نیاز به ایده دارد و طرح اولیه شروع می شود و در ادامه به کلیت داستان می پردازیم و سوژه را ساماندهی می کنیم و شخصیت و دیالوگ ها را مشخص می کنیم و البته بازنویسی نهایی وابسته بر ژانر… در بازه زمانی متفاوت انجام می شود .پروانه ساخت باید گرفت و پس از نوشتن فیلمنامه باید تهیه کننده درخواست پروانه ساخت بدهد

پیش تولیدکار

در این مرحله گروهی متشکل از برنامه ریز،مجری طرح و…. تشکیل می شود که خود را آماده آغاز کار می کنند

کارگردان و تهیه کننده باید عوامل و بازیگران پروژه را معین کنند و کارگردان و تهیه کننده همراه فیلمبردار پروژه باید محلی برای فیلمبرداری انتخاب کنند .

تولید

حالا نوبتی هم که باشد نوبت فیلمبرداری است که در محل فیلمبرداری بازیگران با برنامه ریزی های صورت گرفته جلوی دوربین بازی می کنند.

پس از تولید نوبت به فعالیت تدوینگر، جلوه های ویژه کامپیوتری و..  است

و در مرحله بعدی باید پروانه نمایش گرفت که نسخه فیلم به شورای صدور پروانه نمایش وزارت فرهنگ و ارشاد و اسلامی ارائه می شود تا پروانه نمایش صادر شود که در این مرحله ممکن است پس از بررسی نیاز به اضافه کردن سکانس و..باشد.درنهایت فیلم ما با دریافت پروانه نمایش آماده اکران عمومیست.

و حالا که فیلم  صلاحیت قانونی دارد تهیه کننده با یک پخش کننده  فیلم قرارداد می بندد و قرار داد را در شورای صنفی نمایش ثبت می کنندوحالا نوبت بر اکران فیلم است که پس از دوره چند ماهه پس ازپایان نمایش فیلم مورد نظر می تواند  وارد شبکه نمایش خانگی شود.

کاغذ زیادمچاله می کنید؟

خیر .بسیارکم پیش می آید کار به مچاله کردن کاغذ بکشد. همیشه در حال یاداشت کردن ویژگی های مختلف اشخاص ،موقعیت ها، تکه کلام ها … هستم که زمان نگارش فیلمنامه آسان تر به ایده ام پروبال می دهم که کار به مچاله کردن کاغذ نمی کشد .

به عقیده من همان کاغذی که تصمیم بر مچاله کردنش داریم سرشاراز ایده ها و خلاقیت هاست، باید تمامی آن ها را که اکنون به کارمان نیامده است جمع آوری کرد چرا که یک نویسنده می تواند حتی از کوچک ترین و بی اهمیت ترین موضوعات هم کار خوبی داشته باشد .

از نظر شما کدام بازیگران ایرانی کاربلد  و حرفه ای هستند؟

از لحاظ تکنیکی میتوان به جناب آقای سیاوش طهمورث اشاره کرد و از نظر بازی در هرنقشی استادان ،بهروز وثوقی .جواد عزتی .امیر جعفری اشاره کرد.

الگوی شما در نویسندگی چه کسی است؟

خانم نرگس آبیار کارهایی که می نویسند را به خوبی درک و لمس می کنند ،ایشان به گونه ای می نویسند که مخاطب با تمام جان درگیر کارشان می شود و بنده هم در این حرفه در تلاشم همچون ایشان باشم.

خاطره ای از حرفه نویسندگی خود تعریف کنید

برای نگارش کار زن بابا ، متاسفانه دست راست که با آن می نویسم آسیب دیده بود و برای اینکه وقفه زیادی در کار پیش نیاید شروع به تمرین نوشتن با دست چپ کردم وحالا به خوبی می توانم با دو دست بنویسم.

چه اتفاق جالبی!! راستی اوقات فراغت خود را چگونه می گذرانید؟

مطالعه کتاب،تماشا و یا گوش کردن سریال ها ،طراحی لباس

چقدر اهل مطالعه هستید و چند کتاب به نوجوانان معرفی کنید

کتاب خواندن را جزئی از برنامه روزانه ام می دانم، اکثرا به مطالعه کتاب هایی همچون روانشناسی و مذهبی می پردازم

شفای زندگی،سه دقیقه درقیامت،خوشبختی در پیش رو،از ترس تا خود شکوفایی،کتاب هوش هیجانی،کتاب هایی هستند که بسیار از خواندن انها لذت برم و مفید واقع شدند …

ویژگی های یک فیمنامه نویس خوب ؟

فیلمنامه نویس باید طوری بنویسد که منطقی و پرمغز باشد در فیلمنامه قهرمان و ضد قهرمان به کار ببرد و طوری طبیعی موقعیت ها نوشته شود که مخاطب همزاد پنداری کند.

خانم پیرمحمدی، خیاطی و طراحی لباس سخت تر است یا نویسندگی؟

هرکاری سختی های مختص به خود را دارد ،اما سخت تر از آن استاد شدن و خوب فرا گرفتن آن کار است .طراح لباس بودن بدون دانش خیاطی مانند خانه بی اجاق گاز است. وقتی اطلاعی راجع به خیاطی نداشته باشید، چطور می خواهید بفهمید که لباسی که طراحی کرده اید و کلی وقت برای آن گذاشته اید، قابل اجرا هست یا نه؟ بنابراین باید از دانش خیاطی نیز آگاه باشید و در کنار آن در جامعه باشید و از مردم شناخت پیدا کنید .خیاطی شاید چالش بر انگیز به نظر برسد ،اما تسلط پیداکردن در مهارت های خیاطی سبب آسان و جذاب تر شدن آن می شود.خیاطی، متدهای مختلفی دارد و هر متد، نقاط قوت و ضعف خود را دارد.

نویسندگی را می توان هم سخت دانست و هم آسان ،آسان نوشتن زمانی رخ میدهد که نویسنده صرفا می خواهد متنی را بنویسد .اما کار نوشتن زمانی می تواند سخت شود که نویسنده تصمیم دارد از موضوعی  که تا به حال از آن بسیار کم صحبت شده بنویسد و برابر دیدگان مخاطب قرار بگیرد

از اهداف و آرزوهای خود بگویید

از اهدافی که دارم میتوان به این موارد اشاره کرد. به زودی کاری را در شهرم دستیار کارگردان باشم  و طراحی لباس بازیگران را نیز انجام بدهم .شروع نویسندگی پروژه ای به کارگردانی یک از اساتید خوب و کاربلدم.

آرزو دارم روزی برسد که همچون خانم آبیار کارهای ارزنده و مختلفی بسازم آرزودارم روزی یکی از بهترین طراحان لباس سینما و تلویزیون باشم .آرزو دارم سریال های متفاوتی به نویسندگی و کارگردانی ام از تلویزیون  پخش شود.

به عنوان یک نفر نویسنده نوجوان که طراحی لباس هم انجام می دهد چه صحبتی  با نوجوانان دارید.

با عشق کاری رو شروع کنند. به کیفیت کارشون دقت کنند و نه به کمیت کارشونبرای رسیدن به شهرت کار نکنند بلکه برای رسیدن به ماندگاری اثرشون کار کنند.

اگرمابتوانیم اهدافمان را ببینیم،آن هارا قابل باور و دستیابی بدانیم، آنچنان انگیزه ای در ما بیدار می شود وکارهای انجام می دهیم که حتی در تاریخ بشر غیر ممکن بوده است. اما وقتی هدف را رویایی دور و دراز ببینیم ، نتوانیم آن را تجسم کنیم، الگویی مناسب پیدا نکنیم و باورهای قدرتمند کننده ای نسازیم ،دیگر حتی جرأت فکر کردن به آن را نیز نخواهیم داشت.

پس بیاید به این باور برسیم که وقتی هدفی را در نظر میگیریم ،وقتی آرزوی داریم قطعا به آن میرسیم چرا که وقتی خدا آرزو و هدفی را در دلمان می اندازد قدرتش را هم به ما می دهد.

گفتگو : سجاد زین العابدین