بر کسی پوشیده نیست که فضا سرشار از رمز و راز است. نوع بشر به سختی آن سوی ماه پا گذاشته است و تنها ابزار بشری که توانسته پای خود را از منظومه شمسی بیرون گذارد، فضاپیمای Voyager ۱ است. بخش اعظمی از آنچه در مورد فضا می‌دانیم، ناشی از رصد‌های مداوم سیارات و ستارگان و اجرام آسمانی است که بر زمین سقوط می‌کنند.
به گزارش نشریه اینترنتی نوجوان ها به نقل از «تابناک»، البته دانشمندان تاکنون توانسته‌اند برخی از رمز و رازهای کیهانی را حل کنند؛ از جمله موضوع صورت مریخ که مشخص شد، یک سایه است و ماجرا UFO که اساسا باقی مانده یک زباله فضایی از یک ماهواره مخابراتی بوده است؛ اما همچنان فضای بی پایان آکنده از پدیده‌هایی است که توضیح دقیقی برای آنها وجود ندارد؛ از جمله این هفت مورد، پدیده فضایی و کیهانی که تاکنون دانشمندان نتوانسته‌اند توضیحات قطعی برای آنها پیدا کنند.
بدون شک، حل معماهای زیر برای دانشمندان اهمیت بسیاری دارد، زیرا می‌تواند به درک آنها از نحوه شکل گیری جهان هستی و کنش‌ها و واکنش‌های درون کیهان کمک زیادی کند.
۱ – سیاه چاله ها
سیاه چاله‌ها را باید آخرین دام‌های کیهانی خطاب کرد. این پدیده‌ها زمانی شکل می‌گیرند که یک ستاره سالخورده منفجر شده و از هم می‌پاشد و این پاشش از درون، منجر به ایجاد حفره ای با گرانشی بسیار بالا می‌شود؛ گرانشی که حتی نور اطراف را نیز به درون خود می‌مکد.
این به معنای آن است که هرچند می‌توانیم توضیحی برای نحوه عمل یک سیاه چاله داشته باشیم، تاکنون و هرگز یک سیاه چاله در شکل واقعی خود رصد نشده است، زیرا این پدیده‌ها از چشم تلسکوپ‌های فعلی که از نور، اشعه ایکس یا تشعشعات الکترو مغناطیس استفاده می‌کنند، پنهان می‌مانند. ما تنها می‌توانیم در مورد شکل و شمایل سیاه چاله‌ها حدس و گمان داشته باشیم.
۲– فضای خالی غول پیکر
بر خلاف سیاه چاله فضای خالی غول پیکر یا Giant Void یک سوراخ یا چاله در دل فضا نیست بلکه فضایی تهی و عاری از ماده و یا ماده سیاه است. البته به لحاظ ماهیت نیز با سیاه چاله فرق دارد و نور قادر به عبور از دل آن است. در نتیجه دانشمندان بر این باور هستند که فضای تهی غول پیکر شامل پدیده‌ای به نام انرژی سیاه است. همچنین این پدیده نه تنها یک فضای خالی در دل کیهان است، بلکه به شدت وسعت نیز دارد و قطر آن به شکل تخمینی برابر با ۱.۳ میلیارد سال نوری است.
۳ – ماده سیاه
ماده سیاه خود هنوز برای دانشمندان یک معماست؛ اما به شکلی جالب توجه از این معما برای پاسخ به برخی پدیده‌های نا‌مشخص در کیهان استفاده می‌شود. کیهان‌شناسان بر این باور هستند که حدود ۲۷ درصد از کل کیهان را ماده سیاه تشکیل می‌دهد. در واقع ما بیشتر از این موضوع که ماده سیاه چه چیز نیست، اطمینان داریم تا آنکه بدانیم ماده سیاه دقیقا چیست. این پدیده از سیاه چاله‌ها درست نشده اما یک نظریه می‌گوید که این ماده سیاه ناشی شده از سیاه چاله‌های نخستین یا اولیه یا باستانی در کیهان است.
۴ – انرژی سیاه
علاوه بر ۲۷ درصد کل کیهان که به عقیده دانشمندان تشکیل شده از ماده سیاه است، حجم زیادی نیز به شکل انرژی سیاه وجود دارد که تقریبا ۶۸ درصد از هر آنچه پیرامون ماست، تشکیل داده است. جالب آنکه بدانید مواد معمولی که ما می‌شناسیم و از آنها استفاده می‌کنیم، ۵ درصد کل مواد درون کیهان است!
دقیقا همانند ماده سیاه، در مورد انرژی سیاه نیز چیز زیادی نمی‌دانیم؛ اما نظریات جدید بر این باور هستند که این انرژی سیاه همان عامل اساسی توسعه و گسترش رو به تزاید جهان و کیهان است (در حالی که ماده سیاه مانعی بر سر این گسترش است).
بیشتر اطلاعات ما در مورد ماده سیاه و انرژی سیاه از موضوعی به نام Cosmic Microwave Background ناشی شده که لحظه‌ای از تشعشعات حرارتی است که خیلی زود (۳۸۰ هزار سال) بعد از انفجار بزرگ یا بیگ بنگ و در زمانی که اتم‌های هیدروژن برای اولین بار شکل گرفته‌اند، است.
۵ – جذاب بزرگ!
در فاصله ۲۲۰ میلیون سال نوری از ما، یک پدیده بزرگ جذاب یا مجذوب کننده بزرگ وجود دارد که تمام کهکشان ما را با سرعتی برابر با ۱.۴ میلیون مایل به سمت خود می‌کشد! از زمان وقوع بیگ بنگ تمام کیهان رو به توسعه و گسترش است. در نتیجه منطقی است که کهکشان ما نیز در حال حرکت باشد؛ اما نه در جهتی که اکنون در پیش دارد!
آنچه در تصویر بالا می‌بینید، مربوط به همین ناهنجاری گرانشی به نام جذاب بزرگ (مجذوب کننده بزرگ) یا Great Attractor است و روشنایی زیاد آن ناشی از جاذبه گرانشی بسیار بالای آن است.
برخی دانشمندان ماده سیاه را عاملی برای این پدیده می‌دانند. دیگران ادعا می‌کنند که کهکشان ما یعنی کهکشان راه شیری، مانع از دیدن دقیق آنچه ما را با سرعتی برابر با ۱.۴ میلیون مایل به سمت خود می‌کشد، شده است.
۶ – قمر اسرار آمیز زحل: «پگی – Peggy»
اگر تا پیش از این نمی‌دانستید، شاید برای شما جالب باشد که بدانید سیاره زحل، یک قمر اسرارآمیز به نام پگی دارد. پیش از این، در سال ۲۰۱۳ تلسکوپ «کاسینی» ناسا تصویر بالا را از حلقه‌های دور زحل به ثبت رساند و وجود یک مانع را در این حلقه‌ها نشان داد که به باور دانشمندان، قمر جدید و کوچکی در حال شکل گیری است. این کشف کلیدی برای حل چگونگی تشکیل ۶۷ قمر دیگر زحل به دست داد؛ اما نکته جالب در مورد پگی این است که به تازگی ناسا در یک مقاله عنوان کرده است که این قمر نه تنها دیگر در حال رشد نیست، بلکه در حال از هم پاشیدن است و به این ترتیب پگی به یک معما و راز برای دانشمندان تبدیل شده و وضعیت فعلی آن برای ما مشخص نیست.
۷ – ستاره حریر موج دار – KIC 8462852
ستاره‌ای که با نام KIC ۸۴۶۲۸۵۲ شناخته می‌شود، نه تنها یک نام عجیب و غریب دارد بلکه یک پدیده خلاف قاعده است که در فاصله ۱۵۰۰ سال نوری از ماست. پدیده بزرگی بر سر راه این ستاره ـ که با نام ستاره حریر موج دار نیز شناخته می‌شود ـ قرار دارد که مانع آن می شود که حدود ۲۰ درصد از نوری که ستاره ساطع می‌کند، در زاویه دید ما قرار بگیرد و به احتمال زیاد، این مانع یک سیاره نیست؛ حتی یک سیاره به بزرگی مشتری، تنها می‌تواند یک درصد از نور ستاره را از ما بدزدد!
برخی بر این عقیده هستند که این مانع یک گونه از Dyson Swarm یا دسته دایسونی است که نسخه‌ای تکامل نیافته از اَبَرساختارهایی به نام سپهر دایسونی یا Dyson Sphere هستند؛ پدیده‌هایی که یک ستاره را احاطه کرده و انرژی خارج شده از آن را استفاده می‌کنند. وقتی ناسا در سال ۲۰۱۸ تلسکوپ جدید «جیمز وب» را روانه فضا کند، احتمالا می‌توانیم پاسخ بهتری در مورد اینکه چه بر سر این ستاره می‌آید داشته باشیم اما تا آن زمان باید به این توضیح تقریبا تخیلی بسنده کنیم!
