جالب است بدانید هنر کاغذ بری در ایران هم رواج دارد و به هنر قطاعی مشهور است. این هنر در حدود سده ی نهم هجری قمری از چین به ایران زمین آمده و از اینجا به کشور عثمانی یا ترکیه امروزی راه یافته است. و از این طریق به اروپا رفته و در جهان گسترش پیدا کرده است .
کاغذ بران هنرمند ایرانی ، پس از طراحی روی کاغذ ساده یا رنگی ، نقش را با قیچی مخصوص آن چنان با دقت و ظرافت از میان کاغذ در می آوردند که شکل اصلی خود را کاملاً نگاه می داشت. سپس با چسبانیدن آن بر زمینه ای به رنگ دیگر قطعه ای خوش نویسی زیبا و یا تابلویی چشم نواز ایجاد می شد.
موضوع کاغذبری ایرانی
موضوع بیشتر این کاغذ بریده ها ، نقش جانوران ، پرندگان و برگها و نقش های هندسی یا خط های خوش بوده است . هنرمندان گاه در بریدن برخی طرحها ، بویژه خوش نویسی ها ، با چنان تردستـی و استادی کار را انجام می دادند که جای خالی طرح یعنی همان کاغذی که نقش را از آن بریده بودند ، با قرار دادن روی زمینهٔ تیره تر و یا روشن تر ، تبدیل به تابلوی دیگری می شد .
به نظر می آید مردم شهرهای هرات که امروزه جزو افغانستان است و شیراز و تبریز بیشتر از دیگران به هنر می پرداخته اند امروزه نمونه های بی نظیری از تابلوهای خوشنویسی که به این شیوه ازکاغذ بریده و چسبانده شده اند در موزه ها وجود دارد .
اگرمایل هستید نمونه های بیشتری از هنرکاغذ بری در ایران و جهان را ببینید می توانید به کتاب هنر کاغذ بری در ایران نوشته استاد یحیی ذکا مراجعه کنید. در این کتاب, نخست مخاطبان با هنر کاغذبری و هنرمندان این هنر در ایران آشنا می‌شوند . سپس مولف به پیشینه هنر مذکور در کشورهای چین , عثمانی , لهستان , سوئیس , فرانسه, ایتالیا و امریکا اشاره می‌کند . در پایان نیز اطلاعاتی درباره ابزارها , شیوه‌های برش , موضوع بریده‌ها و کاربرد بریده‌ها فراهم می‌آورد.
