ورزش مناسب برای نوجوانان چیست؟ تحقیقاتی که کارشناسان انجام دادهاند نشان میدهد در 10 تا 12 سالگی بچهها راهشان را انتخاب میکنند. آن ها که روحیه گروهی بیش تری دارند، رشتههایی مثل فوتبال، والیبال و بسکتبال را انتخاب میکنند که ورزش مناسب برای نوجوانان است.و بعضیها هم دوست دارند ورزشهای انفرادی را انجام دهند.
البته این انتخاب بستگی به این دارد که بچه در چه شرایطی فعالیت کرده است. در دوران برگزاری جام جهانی فوتبال گرایشها به این رشته بیش تر است. در این سن اگر دیگر تیمهای ملی کشوری که بچهها آن جا زندگی میکنند، نتیجه خوبی گرفته باشند، بچهها آن رشته را انتخاب میکنند، نمونهاش در خود ایران اتفاق افتاد؛ سال گذشته بعد از بازیهای تیم ملی والیبال در لیگ جهانی، تعداد بچههایی که در کلاسهای والیبال ثبتنام کرده بودند، رشد قابل توجهی داشت.
به روحیه کودک توجه کنید
فدراسیونهای ورزشی برای بچههایی که در سنین پایین هستند، مسابقه میگذارند. مسابقات گروه سنی نونهالان در رشتههایی مثل کشتی، تکواندو، کاراته و… برگزار میشود. کارشناسان روانشناسی خیلی با این موضوع موافق نیستند. آن ها معتقدند برگزاری مسابقاتی که تعیین بازنده و برنده در آن اتفاق مهمی است و برنده مدال میگیرد و در فضایی عمومی تشویق میشود، میتواند آسیبهای غیرقابل جبرانی داشته باشد. شکست در سنهای پایین، کودک را از ادامه یک فعالیت ورزشی منصرف میکند. بچهها از 14 سالگی به بعد باخت و برد را درک میکنند و فهم این موضوع برایشان حل میشود. توصیه کارشناسان این است که مسابقات جدی از این سن به بعد برگزار شود.
هشت سالگی؛ بهترین سن برای شروع
باتوجه به فعالیتهایی که بچهها در سن پایین داشتهاند، میتوان تشخیص داد آن ها به چه ورزشهایی علاقه و در چه رشتههایی استعداد دارند. علاقه به دویدن، شنا کردن، بازی با توپ و… میتواند بهترین کمک برای والدین و مربیان در انتخاب رشته ورزشی بچهها باشد. در هشت سالگی میشود آموزش در یک رشته خاص را برای بچهها شروع کرد. برگزاری مسابقه در این سن هم مشکلات چندانی برای بچهها ایجاد نمیکند، البته به این شرط که بچههایی که در یک سطح هستند با هم رقابت کنند و شکست در روحیه آن ها تاثیرات مخربی نگذارد. در این سن باید لذت بردن بچهها از ورزشی که انجام میدهند در اولویت باشد.
در ورزش مناسب برای نوجوانان مواظب آسیبها باشید
بعضی از پدر و مادرها اصرار دارند بچههایشان حرکات ورزشی را به درستی انجام بدهند و انتظاراتی بالاتر از توانشان از آن ها دارند که هم این انتظارات و هم استرسهای ناشی از برگزاری مسابقات در سنین پایین میتواند روان بچهها را به هم بریزد. اولین راهی هم که به نظر آن ها میرسد این است که دیگر ورزش نکنند. آسیب دیدن در سن پایین میتواند برای همیشه یک بچه را از ورزش زده کند. تحمل درد در سنین پایین کم است و این دردها بچهها را از ورزش دور میکنند. توصیهها این است که حرکات براساس توان بچهها و علاقه اشان انتخاب شود و از اصرار به انجام یک ورزش جلوگیری شود.
ورزش سنگین از 15 سالگی
کارشناسان ورزشی میگویند ورزشهای پایه باید در سنین پایین آموزش داده شوند. شنا، دو و میدانی و ژیمناستیک در این گروه قرار دارند. این سه ورزش پایه اصلی ورزشهای دیگر است. بچهها میتوانند در همین سه رشته تا حد ستاره شدن پیش بروند یا مهارتهایی که در این رشتهها یاد گرفتهاند، زمینه خوبی برای فعالیت در رشتههای دیگر باشد. ورزشهایی مثل دوچرخه سواری، والیبال، بسکتبال، فوتبال، بدمینتون و … که برخورد فیزیکی کمتری دارند، برای گروه سنی 11 تا 14 ساله توصیه میشوند.
مطلب پیشنهادی برای مطالعه: معرفی روز جهانی ورزش برای صلح و توسعه
سلام من ۱۴ سالمه ولی اصلا به این جور ورزش هایی که گفتین علاقه ندارم فقط به ژیمناستیک و دومیدانی
بعد یه سوال ژیمناستیک برام خوبه؟یا از سنم گذشته؟
لطفا سریع جواب بدین
خیلی بد نیست.
من زیاد با نظر کارشناسان موافق نیستم که میگن فدراسیون نباید برای بچه های کوچک مسابقه بزاره،من از ۸سالگی بوکس کار کردم و مسابقه دادم و باختم و اونقدر تلاش کردم که بتونم مقام بیارم و اخر تونستم نفر سوم مسابقات بوکس کشور بشم ،الان هم ۱۶ سالمه و بازهم از گذشته ام راضیم و طعم شکست و پیروزی را چشیدم.