برخلاف باور عمومی شتر در کوهان خود آب ذخیره نمی کند،اگرچه کاری که بدن آن ها انجام می دهد بسیار به این تفکر شبیه است.آن ها بافت چربی را در کوهان خود ذخیره و به عنوان منبع انرژی و همچنین منبع آب استفاده می کنند.چربی موجود در کوهان برای تولید آب با اکسیژن واکنش نشان می دهد.
حدودا” از هر1000گرم چربی،1111گرم آب تولید می شود. سلول های قرمز خون شتر به شکل بیضی است و این حالت به سیستم بدنش اجازه می دهد که با وجود بودن در خشکی اکسیژن را در عضلات در حال حرکت نگه دارد.آن ها همچنین می توانند در دماهای زیاد مقاومت بالاتری نسبت به بقیه حیوانات از خود نشان دهند،به طوری که بدن آن ها زمانی شروع به عرق کردن می کند که در دمای بالاتر از 106 درجه فارنهایت(معادل تقریبا” 41درجه سانتیگراد)قرار گیرد.
شتر پاهای بسیار بزرگی دارد و از آن جا که هرچه سطح بزرگتر باشد میزان فشار بر یک نقطه از زمین کمتر خواهد شد،بزرگی پاها به او کمک میکند تا فشار کمی بر شن و ماسه بیابان وارد کرده و مانع از غرق شدن او در تپه های شنی می شود .علاوه بر این خاصیت،مزیت دیگری که پاهای بزرگ او برایش دارد این است که با فرو نرفتن در شن و ماسه انرژی کمتری در هنگام راه رفتن در صحرا از او صرف می شود و به راحتی و بدون خستگی می تواند مسافت های زیادی را در بیابان و صحرا طی کند.
تغذیه شتر از گیاهانی که رطوبت موجود در صحرا را بیشتر در خود نگه می دارند است. عامل دیگری که به مقاومت شتر در گرمای بیابان کمک می کند،داشتن پوست ضخیم است که به او کمک می کند تا آب کمتری از بدنش بخار شود. چشم های شتر نیز کمک بسیار زیادی برای تاب آوردن این موجود در برابر گرما و طوفان های بیابان است.
دو چشم بزرگ این حیوان که در دو طرف سرش قرار دارد،دارای مژه های بلند و مجعدی است که آن ها را از شن و ماسه محافظت می کند.در طول روز که خورشید بالای سرش قرار دارد چشم شتر جلو وارد شدن نور زیادی را می گیرد.غدد اشک با تولید مقدار زیادی آب در چشم،رطوبت آن را حفظ کرده و مانع از خشکی چشم شتر می شود.
همچنین ابروهای شتر نیز نقش مهمی در محافظت از چشم ها در مقابل نور شدید خورشید ایفا می کنند. گوش های گرد شتر تقریبا” در پشت سر او قرار دارند که این مساُله و نیز موهای زیاد موجود در آن کمک زیادی برای وارد نشدن شن و ماسه به درون گوش ها است.
نکته جالب در مورد شنوایی شتر :با وجودی که شترها بسیار خوب می شنوند اما مانند الاغ ها،نسبت به دستوراتی که به آن ها داده می شود بی توجه هستند!! دندان شترها بسیار تیز می باشد،زیرا برای شتر یک وسیله دفاعی محسوب می شود.
چرا تعدادی از شتر ها دو کوهان و تعدادی دیگر فقط یک کوهان دارند ؟
دو نوع اصلی شتر وجود دارد:
1)شتر عربستان ،که تنها یک برآمدگی بر پشت خود به نام کوهان دارد.
2)شتر باختری ،که دو کوهان در پشت خود دارد.
در گذشته در آسیا یک نوع شتر دورگه از این دو نوع شتر پرورش داده می شد که بسیار قوی تر،بزرگ تر و مقاوم تر از پدر و مادر خود بود. شتر عرب فقط در زمان وحشی بودن در عربستان زندگی می کرده است،در حال حاضر بیشتر این شترها در صحراهای آفریقا و آسیا زندگی می کنند.شتر باختری احتمالا” در مغولستان و ترکستان زندگی می کرده اند.در حال حاضر ممکن است هنوز هم در برخی مناطق مغولستان شتر باختری وحشی پرسه بزنند اما بیش از یک میلیون آن ها بصورت اهلی و رام در آسیا زندگی می کنند.
شتر دیدی ندیدی، حکایتی منسوب به سعدی
