تایر، از واژهٔ فرانسوی “tirer” به معنای کشیدن، ریشه گرفته است. این نامگذاری به این علت این است که در گذشته تایر به تسمه‌های آهنی و سیم‌های ضخیمی که به دور چرخ‌های کالسکه کشیده می‌شد، اطلاق می‌شده. در آهنگری به سبک فرانسوی، کلمهٔ تایر یا کشیدن برای ساخت میلهٔ آهنی استفاده می‌شده است.
تایر یک قطعه پر کار مهندسی ماشین آلات است. تایر پایه دوره صنعتی مدرن است. تایر یک تاریخچه طولانی و فاخر در فراهم نمودن مزایا و خدمات اساسی به عموم را پیموده است. یک دامپزشک اسکاتلندی به نام جان بوید دانلوپ اولین تایر پر از هوا را در سال 1888 میلادی اختراع کرد. او جوراب پلاستیکی را به چرخ چوبی وصل کرد و با تکه هایی پوشاند. این تایرها را به یک سه چرخه وصل کرد و سه چرخه را به صورت آزمایشی راند.
وقتی دانلوپ ایرادی ندید، تکه های پلاستیکی را در یک نقطه همگرا وصل کرد تا مانع سر خوردن شود و این تایرها را روی یک دوچرخه امتحان کرد. نتیجه، موفقیت آمیز بود و این اختراع سر آغاز تایر های بادی بود.در سال 1891 بود که برادران میشلین تایرهایی را اختراع کردند که می شد آن ها با دست عوض کرد.
در سال 1913، بریتانیا روش لایه سیمی (رادیال) را گسترش داد. این روش از پارچه موم دار تایر استفاده می کرد. روش لایه سیمی 35 سال بعد به مصرف گسترده رسید. در سال 1948، این روش توسط شرکت میشلین به کار گرفته شد. پارچه موم دار از یک بافت نخ کتان ضخیم درست می شد. استفاده از نخ ابریشمی محکم تر نیز مقرون به صرفه نبود.
در سال 1948 با اختراع پارچه موم دار نایلونی صنعت تایر سازی دگرگون شد. نایلون قیمت مناسبی داشت و همین مزیت باعث شد در این صنعت مورد استفاده قرار گیرد. در سال 1972، دوپونت یک پارچه پلی آمید به نام کولار اختراع کرد. این پارچه 5 بار مقاوم تر از فولاد با استحکام خوب است ولی این پارچه یک ایراد داشت. ایراد این پارچه قیمت آن بود که باعث می شد استفاده آن به تایرهای ماشین های مسافربری محدود شود.
مصرف لاستیک‌های رادیال در طی سال‌های 1949 تا 1969در تمام دنیا به جز امریکا رایج بود.Michelin در فرانسه، Bridgestone در ژاپن ، Pirelli در ایتالیا و کمپانی Continental در آلمان همگی به تولید کننده های موفقی در زمینه تایر های رادیال تبدیل شدند و این در حالی بود که امریکا همچنان از لاستیک‌های بایاس استفاده می‌کرد.
در واقع ابتدا مشکلاتی همانند ماندگاری کوتاه مدت، کاهش قدرت کششی در هوای نمناک ،هزینه بالا و روند تولیدی پیچیده توسط کمپانی میشلین حل شدند. پس از آن نیز تا اواخر دهه 90، لاستیک‌هایی از مواد ترکیبی سیلیکا مانند ساخته شدند.امروزه تایرهای جدید که از فناوری نوین برخوردارند، اصطکاک را به مقدار بالایی کاهش می‌دهند و فقط کمی پرهزینه تر هستند.
در این مسیر، توسعه و رشد مواد و تکنولوژی تولید در راستای افزایش عملکرد اتومبیل، مرحله ای برای تمرکز بر توانایی های پویای تایرها آغاز شد. در این خصوص، جهت برابر سازی توسعه جاده ها و اتومبیل ها، تایر های اتومبیل های مسافربری به گونه ای طراحی شدند که سرعت، کنترل و ایمنی بیش تری داشته باشند. تایر های با عملکرد بالا و اقتصادی تر همچنان بهتر می شوند. همراه با اتومبیل، تایر رشد قابل توجهی در نسبت های ظاهری و سرعت رانندگی بالا داشته است.
