چگونه در فضاهای مجازی می توانم فردی صبور باشم!

یکم: (مقدمه مهم)
یک آفت بسیار مهم کارهای درمانی و مشاوره ای درفضای اینترنت، سطحی نگری، عجله و عدم دقت است.
بازدید کنندگان در فرصت کمی صفحات زیادی را به سرعت از پیش رو می گذرانند، بدون این که همه آن را با دقت بخوانند و مورد توجه قرار دهند و به کار گیرند.
نتیجه:
اگر می خواهید بهره ای بگیرید به سرعت نگذرید، دقت کنید، تفکر کنید و به کار گیرید.

دوم: (مقدمه مهم)
بسیاری از اثر بخشی های این تالار همدردی از تعاملات مدیران و اعضای آن هست نه صرفا پاسخ ها و مقالات.
یعنی اینجا واکنش ما به یکدیگر یکی از راه های تمرین مهارت های ارتباطی هست.
بسیاری از افراد در محیط واقعی نگرانی ها و ترس های موهوم دارند و منجر به مکانیسم های دفاعی، انکار و واکنش سریع به دیگران هست و این موجب عجله شده و صبر را مشکل می کند. اما (دقت کنید) اینجا هویت ها مجازی هست، لازم نیست مانند دنیای واقعی سریعا برآشفته شویم و با مخالفین درگیر شویم. اینجا فرصتی هست که بتوانیم تمرین کنیم.
نتیجه:
با تعویقی که گاهی در تاپیکی ایجاد می کنیم یا نوعی از عمل که تند هست، مراجع فرصت پیدا می کند که خویشتن داری، صبر و تحمل خود را تمرین کند و بالا ببرد.

سوم:
تحمیل به خود یک راه اساسی برای زدودن اکثر ضعف های شخصیتی می باشد.
افکار و رفتار انسان می توانند متقابلاً روی هم اثر بگذارند.

مثال:
فکر مولد: او همه سعی خود را می کند که با من برخورد مناسبی داشته باشد.
رفتار تولید شده: صبر و آرامش و برخورد مناسب در قبال او.

مثال عکس:
رفتار مولد: همکاری، صبوری و برخورد نیکو با دیگران
افکار تولید شده: تشکیل عادت، خوش بینی نهادینه شده، بهبود تعامل دیگران با ما و افکار آرامش بخش و مثبت نسبت به دیگران

نتیجه:
پس برای این که صفت صبر داشته باشیم و حلم در ما و افکار ما ایجاد شود باید رفتارهایمان نماد حلم و صبر باشد یعنی تظاهر به صابر بودن بکنیم. یعنی در خود عادت خویشتن داری را شکل بده و تکرار کن تا کم کم درونی شود.

در این راستا چند تکنیک می تواند به ما کمک کند:
الف) سکوت یا لبخند زدن به هنگام عصبانیت و وانمود کردن به صبر. در واقع تلقین صابر بودن.
من چندی پیش در تالار مشاهده کردم که یکی از کاربران می گفت که من نمی توانم صبور باشم مثل کاربر x در حالی که یادم می آید سال پیش همین کاربر x در تالار کمک می طلبید که چگونه صابر باشد. اما واقعا تمرین کرد و تمرین کرد تا به جایی رسید که بسیاری از کاربران دیگر مخصوصا تازه واردین، صبر کاربر x تحسین می کنند.

ب) تکنیک تاخیر واکنش: یعنی به جای این که در موقعیت هیجان و احساس دست به رفتار سریع بزنید زمانی را به عنوان پایه برای خود در نظر بگیرید و رفتارتان را موکول کنید به زمان آینده ای که مشخص کرده اید.

معمولا پایداری و استقامت برای مدتی معین منجر به تغییر رفتار یا کاهش شدت رفتار یا حتی از بین رفتن ضرورت انجام رفتاری خواهد شد.
ج) مهارت هم حسی: یعنی به جای واکنش دفاعی به دیگران، سعی کنیم انرژی خود را روی کشف احساس و انگیزه های فرد مقابل متمرکز کنیم. سعی کنیم فهرستی از جنبه های مثبت و منفی (توام) را در ذهن خود مرور کنیم و نسبت به جنبه های مثبت رفتار فرد واکنش مثبت بدهیم.
در هم حسی نیاز به تائید علل رفتار طرف مقابل نیست بلکه شما به او نشان می دهید که احساسش را متوجه شده اید. دلخوری، عصبانیت، غم، نگرانی یا ترس هایش را می فهمید. (بدون رد یا قبول این احساسات).

د) تثبیت صبر و آرامش با فکر به نتایج صبرهای گذشته: وقتی تمرین صبر می کنید، به مرور شیرینی نتایج آن موجب تشویق شما می شود که در آینده هم همین روش را پیش بگیرید. در واقع در زمان صبر تلخی آن را حس می کنید و بعداً شیرینی آن را و این موجب تکرار صبر در آینده خواهد شد.

تلخی صبر اگر گلوگیر است
عاقبت خوشگوار خواهد بود

هـ) رکورد بزنید و سیاه و سفید نکنید.
به خودتان نگویید که صبر دارید یا ندارید چون صبر یک طیف هست و یک نمره ای دارد.
مثلا نمره ای بین 1 تا 100.
برای تمرین برای خودتان یک رکورد را مرتب رصد کنید.
مثلا اگر در اوایل صبر شما کم هست مثلا 10، می توانید به مرور این میزان را افزایش دهید و به طرف 100 بکشانید.
برای نمره دهی هم می توانید یک سری معیارها را مشخص کنید.
مثال:
– میزان زمانی که می توانید دادن پاسخ به هنگام عصبانیت خود را به تعویق بیندازید.
– میزان زمانی که می توانید در یک صف بایستید و نق نزنید و خودخوری نکنید.
– میزان زمانی که برای دریافت یک پاسخ به فرد مقابل زنگ نمی زنید یا ایمیل خود را چک نمی کنید.
و) جستجو برای موقعیت هایی که صبر می طلبد و تمرین در این موقعیت ها مانند:
– صفوف نانوایی و …
– پیگیری کار اداری….
– الحمد الله موقعیت برای این تمرین همه جا به وفور پیدا میشه…