فصل انتخابات، فصل طنزهای انتخاباتی هم هست. طنز نویسان و کاریکاتوریست ها دست به قلم می شوند تا نامزدهای انتخاباتی را بنوازند تا شاید وعده هایشان یادشان نرود و بعد نشستن بر کرسی ریاست و وکالت باز هم به فکر مردم و قول های انتخاباتی خود بیفتند
مشاور نامزدهای انتخابات
سوال: با عرض سلام خدمت مشاور محترم، نامزدي هستم با وجنات و نسبتا محبوب و مردمي. متاسفانه در روز ثبت نام در عکس و فيلم ها بد افتادم. شما چه راهکاري توصيه ميکنيد؟
پاسخ: سلام. اصلا نگران نباشيد، اينها مصائب شيرين دوران نامزدي هستند! اصولا تصوير برداري از مراسمات ديگر از مد افتاده و جاي خودش را به فرماليته داده است؛ من به شما آتليه «خوشگل پسند» را پيشنهاد ميکنم، با امکان اجاره هر جايي که فکرش را بکنيد. حتي ساختمان وزارت کشور. تضميني و داراي تجربه.
سوال: مشاور محترم، بنده يک خانه دو هزار متري و شصت و يک آپارتمان در تهران و حقوق سي ميليون توماني دارم، حال آيا بنده شرايط نامزد ساده زيست را دارم؟
جواب: از آنجا که اين اموال را حتما، يقينا، بلاشک و لاجرم به ارث برده ايد، مشکلي نيست. تنها مانع موجود، حقوق شماست که مي توانيد در اين مورد خاص از تکنيک «خود نخبه پنداري» استفاده کنيد؛ به عنوان مثال بگوييد حق شما بيش از اينهاست و همين الان در خارج از کشور حاضرند بيش از اينها به من حقوق بدهند، اما امان از عشق به خدمت آن هم در وطن.
سوال: چگونه طوري با يک رپر صحبت کنيم که بفهميم او دارد چه مي گويد؟
پاسخ:قبل از هر چيز، ملاقات با اين قشر محترم را از برنامه انتخاباتي خود خارج کنيد چون هيچ کدام از تجربيات قبلي موفق نبوده اند. پيشنهاد ميشود براي شادسازي ستاد خود، از يک خواننده از نوع «گل مي رويد به باغ» يا «وطنم اي اميد پا برجا» استفاده کنيد.
سوال:جناب مشاور يک عرض کوچيکي داشتم، مجري_سلبريتي_بازيگر ي هستم بسيار پر کار و غوغابين. امسال غوغاي چه کسي رو بنگرم؟
جواب:با توجه به تعدد نامزدها و احتمال بروز حرکات رونالدينيويي، توصيه مي شود فعلا غوغاي کسي را ننگريد و کماکان مشغول هواشناسي باشيد.
ایها الناس! انتخابات است
ایها الناس! انتخابات است
انتخابات هم مکافات است!
چونکه بسیار دردسر دارد
عینهو دیوها سه سر دارد
مردمان اهل دوغ و کباب
اهل کارهای خوب و صواب
که اگر بنده روی کار آیم
چه پیاده، چه با قطار آیم،
می نویسم برایتان نامه
می خرم صبح ها برایتان، خامه!
می نویسم که آن و یا این، هست!
می نویسم که نفت و بنزین، هست!
می شوم، چون برادر، برای شما
می روم پشت میز، جای شما!
عینهو رستم زال، عینهو یک یل
می کنم مشکلاتتان را حل
دوستان پس مرا انتخاب بکنید
می توانید روی من حساب بکنید!
دوستان بنده یک قمی هستم
بنده واقعا مردمی هستم!
دوستان بنده اهل شیرازم
اهل فاش کردن رازم!
دوستان بنده آمدم از رشت
از پس کوه و دره و از دشت!
دوستان بنده اهل کاشانم
واقعا پرم! دکترم! جانم!
دوستان بنده اهل تبریزم
روز و شب رو به روی یک میزم!
دوستان پس مرا انتخاب بکنید
می توانید روی من حساب بکنید!
کاندیدای مجلس
گر به مجلس راه یابد پای من
هر چه ویرانی است عمران می کنم
می روم هر شب به میدان های شهر
هر چه ساعت بود میزان می کنم
مشکلات شهرتان را رتق و فتق
پشت میز و پشت فرمان می کنم
کوچه های تنگ را هر شب فراخ
هر چه بن بست است دالان می کنم
چاله های شهر را چاه عمیق
هر چه دالان را خیابان می کنم
مردها را اهل تجدید فراش
لطف ها در حق نسوان می کنم
تا کش آید پوز اعضای اوپک
نفت را فالفور ارزان می کنم
مرده ها را می کنم ساماندهی
شهرتان را باغ رضوان می کنم
شاعران شهر را در خانه ام
هفته ای یک بار مهمان می کنم
کارگردان های با احساس را
می برم مهمان مامان می کنم
تا که پر رونق شود گردشگری
اصفهان را ارمنستان می کنم
شهردار از شهرضا می آورم
الغرض این می کنم آن می کنم
می شوم هر شب سوار بلدوزر
هر چه ناصافی است ویران می کنم
شهر تا راحت شود از چشم هیز
دیدنی ها را فراوان می کنم
می نویسم طنز بر دیوار و در
شهرتان را من نمکدان می کنم
تا که کار خلق فورا حل شود
کارمندان را دو چندان می کنم
هی تراکم می فروشم را به را
یاری انبوه سازان می کنم
شهرداری را همه رایانه ای
کارها را سهل و آسان می کنم
گر رقیبانم به من فرصت دهند
چاره کمبود سیمان می کنم
می کنم هی کارهای خوب خوب
دشمنانم را پشیمان می کنم
هفته ای یک شب کلیسا می روم
ارمنی ها را مسلمان می کنم
می فروشم کل اسراییل را
پول آن را خرج لبنان می کنم
یک سخنرانی به نفع مسلمین
در بلندی های جولان می کنم
مثل اقشار ضعیف اجتماع
نوش جان سویای سبحان می کنم
هم صدایی هم دلی هم زیستی
با سرای سالمندان می کنم …
باباجون خسته شدم… قافیه ها ته کشید… به من رای بدین دیگه…
دم همتون گرم…!
سروده: سعید بیابانکی
«مشورت کن که مشورت خوب است
لیک با آن‌که نیست، نادانا
فکر کن، انتخاب سنگین است
نکند دوش توست لرزانا
انتخابات، راه توفیق است
حامی آن خدای رحمانا
هر که در انتخاب، ناآگاه
می‌شود در مسیر، قربانا
عصرِ حساس انتخابات است
که رسیده به ما، ز دورانا
قدر آن دان، که قدر می دانی
تو در این راه زنده‌ای، جانا
انتخابات شده
از بهر همه بیوه زنان شوی شویم
از بهر مجرّدان دوسه زن بدهیم
آن درصدِ کارمند را صد در صد
اسفند نه، بلکه ماه بهمن بدهیم
تامین اضافه کاریش را بکنیم
اندر سبدش هزار روغن بدهبم
بر خانه نیمه سازِ عباسقلی
هم آجر وسنگ و چوب و آهن بدهیم
هم مرغ و کباب و جوجه، بر جای الاغ
بر رستم سهراب و تهمتن بدهیم
هر چیز که در توانمان هست امروز
بر پیرو جوانِ خلق، کلّا بدهیم
بایست که هر چه خواست این خلق ا…
در قالب وام و قرض، حتما بدهیم
مهدی تو ببین که انتخابات شده
بر خشتکِ بازَت، نخ و سوزن بدهیم
اگر به من رأی دهی!!!
گر كه شوم انتخاب، فيل هوا مي كنم
بهرِ همه مردمان، برج بنا مي كنم
مي شكنم شاخِ غول، مُفت، نه با زورِ پول
از اوتاوا، تا سئول، بنده شنا مي كنم
مي پزم آشِ انار، چاشني آن خاويار
صحبتِ دوغ و خيار، در همه جا مي كنم
تا ببرد بر تو رشك، ريزد از اين رشك، اشك
پيش رقيبِ تو، كشك، تويِ غذا مي كنم
چون دو هزارو سه شد، ليف كم از كيسه شد
وضع رقيبان «سه» شد، بنده صفا مي كنم!
نامِ مرا، اي عزيز! گر بنويسي تميز
من به جهان، از پريز، برق عطا مي كنم
مي دهمت يك رطب، تا كه بكوبي به لب
بعد تو را روز و شب، بنده دعا مي كنم
اي كه تو مردِ رهي، راي به من گر دهي
قدَّ تو سروِ سهي، چهره، سها مي كنم
اي گل من، اي صدوق! مي دهمت من حقوق
بعد كمي حقَّ بوق بر تو ادا مي كنم
مي كشم هر كوچه، گاز، مي شود ارزان، پياز
مي زنم آهنگ جاز، شور و نوا مي كنم
باز كنم بختِ تو، تازه كنم رختِ تو
نرم كنم سختِ تو، بين كه چه ها مي كنم
گر بدهي راي را دينِ تو گردد ادا
جيبِ تو را اين هوا «!» پُر ز قاقا مي كنم
«آرش» اگر اين ميان خواست گشايد دهان
بر دهنش بي گمان، مشت رها مي كنم
